«او» حسینِ همه است

رستاخیز عظیم ۶۱ هجری قمری که بیش از هزار سال عالم و اهلش را بر سوگ نشانده است چنان صحنه ای بی نقص از رویارویی تمامی حق در برابر تمامی ظلم به نمایش گذاشت که نه تنها مسلمانان بلکه تمامی آزادی خواهان فارغ از هر نوع عقیده و دیدگاهی در قله تحیر زانو بر زمین نهادند.

به گزارش اینتیتر به نقل از ایسنا، در آن لحظه که خنجر بیداد و ستم در سرازیری گودال قتلگاه سر از پا نشناخت و یک نفس جام قساوت را سرکشید، آسمان فریاد یا محمدا سر داد و رعشه بر تن زمین افتاد، در آن لحظه بر پیشانی تاریخ ضرب شد که این نور تا قیام قیامت برای دستگیری از اهل زمین و آسمان به نام آزادگی مطلع هر آفتابی خواهد بود.

از آن روز واقعه تاکنون، نام حسین (ع)برای مسلمانان و حتی پیروان دیگر ادیان همچون مسیحیان مظهر اوج ایستادگی و آزادگی بوده و هست، اما آنچه شاید بیش از هر چیز دیگر آدمی را اسیر این وادی بی انتها می کند، عشق به او است.

پیامبراکرم (ص) فرمود: برای شهادت حسین (ع)، حرارت و گرمایی در دل‌های مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمی‏ شود. (جامع احادیث الشیعه، ج ۱۲، ص۵۵۶)

آری این آتش عشق بیش از ۱۴۰۰ سال است که در دل عاشقان او زبانه می کشد، نه مرز می شناسد نه نژاد و رنگ، نه زمان می شناسد و نه مکان، بلکه نوری است که از سرخ ترین غروب آفتاب‌ یعنی غروب عاشورای ۶۱ هجری هنوز گرما بخش دل ها و پناه تمام عالمیان است.

در کشور ما نیز در این جلوه گه عاشقی در روزهای غم و اندوه محرم، هر ساله خیل عظیمی از عاشقان اقامه عزا کرده و پیراهن غم به تن می کنند، مسلمان و ارمنی، زرتشتی و کلیمی تفاوتی ندارد همه به ریسمان او توسل می جویند، اما چرا در این ایام غیر مسلمان و یا غیر شیعه هم در کنار شیعیان حضرت، لباس ماتم به تن می کنند فریاد لبیک یا حسین سر می دهند؟

این مهم را با برخی از نمایندگان اقلیت های دینی در مجلس در میان گذاشتیم.

همایون سامه‌یح نجف‌آبادی نماینده کلیمیان در مجلس در این باره به ایسنا، گفت: در آیین یهودیت هر شخصی که خدای یگانه را پرستش کند قابل احترام است، از سوی دیگر امام حسین (ع) گذشته از مسلمان بودنشان یک آزاده تمام عیار بودند، ایشان از بزرگترین سرمایه زندگی و جان خود برای آزادی و به حق رسیدن گذر کردند.

وی در خصوص مشارکت یهودیان در مراسم عزای امام حسین (ع) بیان کرد: از سوی یهودیان همیشه به مراسم محرم احترام گذاشته شده است، خیلی از این حسینیه ها در فضای باز و به صورت تکیه با داربست برپا می شوند که فاقد آب و گاز و برق هستند که همیشه کلیمیان با خلوص نیت و با اشتیاق تمام این موارد را از طریق کنیسه ها برای حسینیه فراهم می‌ کنند.

روبرت بگلریان نماینده ارامنه جنوب در مجلس نیز در این باره به ایسنا گفت: شخصیت ویژه تاریخی و زندگی امام حسین(ع) و موضوع محرم امری است که برای همه انسان ها دارای ارزش است، این امر در فطرت انسان است که در پی آزادگی، عدالت و دادخواهی و زندگی خداپرستانه قدم بردارد.

وی همچنین در خصوص مشارکت ارمنی ها در مراسم عزای امام حسین (ع) اظهار کرد: خیلی از ارامنه به احترام همسایگان مسلمان خود در مراسم های عزاداری شرکت می کنند و یا خیلی از آن ها از سر اعتقادی که دارند در امر برپایی مراسم ها و انجام نذورات با هموطنان مسلمان مشارکت دارند، برای مثال در تهیه اقلام غذای نذری مانند برنج و گوشت مشارکت می کنند.

ملک فاضلی نائب رییس فراکسیون اهل سنت و نماینده مردم سراوان در مجلس هم چنین گفت: هیچ شخصی حق مصادره شخصیت والای حضرت اباعبدالله الحسین را ندارد، چرا که پیام ایشان بر پایه عدالت محوری بوده است، بر اساس این مهم و مظلومیت و بر حق بودن ایشان هر انسان صالحی چه مسلمان و چه غیر مسلمان احساس می کند که با راه ایشان همراه است.

وی همچنین بیان کرد: از دیرباز از زمان کودکی که به یاد دارم ایام سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین(ع) برای ما ایام خاصی بود، جامعه ما سعی دارد که در این ایام از عروسی ها و جشن ها دوری کند و به این روزها احترام بگذارد.

آری شاید کمی غریب یا عجیب باشد که پیروان بسیاری از مذاهب‌ و ادیان دیگر و حتی افرادی که خود را معتقد به مذهب و مکتب خاصی نمی دانند دل در گرو نام زیبای حسین(ع) داشته باشند، چرا که این قصه عشق بر تارک عالم امکان نقش بسته است و اهتزار درفش عدالت خواهی آن هیچ پایانی ندارد، هر چه باشیم و نباشیم چه مسلمان و ارمنی، چه کلیمی و زرتشتی حسین بن علی(ع) را چراغ راه دیده ایم، تاریکی را از نور راه گریزی نیست، کار کریم هم کرامت و دستگیری است، او کریم همه اهل عالم است آری او کشتی نجات همه است، او حسین همه است.

اما بگذارید سخن را با نگاه آنتوان بارا نویسنده مسیحی که کتاب «حسین در اندیشه مسیحیت» را نوشته است به پایان ببریم. بارا گفته است: اگر حسین(ع) از آن ما بود، در هر سرزمینی برای او بیرقی برمی‌افراشتیم و در هر روستایی برای او منبری برپا می‌نمودیم و مردم را با نام حسین(ع) به مسیحیت فرا می‌خواندیم.