در پلانو آنلاین تماشا کنید: چطور از بقیه عمرمان لذت ببریم؟
«آندره مالرو» کتاب «ضد خاطرات» را با این جمله شروع میکند: «زندگی ارزشی ندارد اما هیچ‌چیز هم ارزش زندگی کردن را ندارد.» این جمله نشان دهنده‌ی ارزش زندگی انسانی است که به دلیل تجربه کردن و روزمره‌شدن گاهی اوقات از ارزش واقعی آن غافل می‌شویم.
به گزارش اینتیتر، روزمرگی‌های زندگی انسانی با توجه به تحول دنیای پیرامون و دغدغه‌های کذایی که از چپ و راست بر سر ما وارد می‌شود چنان عرصه را بر ما تنگ میکند که گاهی فراموش می‌کنیم که ما فقط یکبار زندگی می‌کنیم و قرار نیست بار دیگر در این کره‌ی خاکی حضور داشته باشیم.
زندگی هر فردی چه طولانی چه کوتاه تجربه‌ای منحصر به فرد در سراسر جهان است و از این رو پی‌بردن به ارزش آن حتی در ثانیه‌های پایانی نیز یادآور این ضر‌ب‌المثل است: «ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است». در فیلم «زندگی» نیز «ویلیامز» مرد پا به سن گذاشته‌ای است که ناگهان در صحبت با جوانی به ارزش زندگی پی می‌برد و تلاش میکند زندگی برباد رفته را از نو بسازد.
فیلم «زندگی» در سال ۲۰۲۲ اکران شد و به دلیل بازی «بیل نای» و حضور نویسنده‌ای همچون «ایشی گورو» بر سر زبان‌ها افتاد. فیلمی که تلاش میکند ارزش زندگی را از زاویه‌ی متفاوت به مخاطب نشان دهد. اما نکته‌ی مهم این فیلم حضور فیلمنامه‌نویسِ برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات است که بر اهمیت هر چه بیشتر این فیلم می‌افزاید زیرا از هر چیز که بگذریم نمی‌توانیم فراموش کنیم که فردی این فیلمنامه را نوشته که موفق شدهاست به پاس یک عمر نویسندگی و قلم‌زدن معادل یک میلیون دلار از کمیته‌ی نوبل دریافت کند. با پلانو همراه باشید تا در ادامه این فیلم خاص و متفاوت را بررسی کنیم.
برنده‌ی نوبل ادبیات و فیلمنامه‌نویسی
حضور نویسندگان مشهور در عرصه‌ی فیلمنامه‌نویسی اتفاق تازه‌ای نیست، نمونه‌ی بارز آن «ویلیام فاکنر» آمریکایی بود که مدتی با هالیوود همکاری داشت و در خاطراتش از دستمزدهای نجومی آنها بارها با آب و تاب تعریف کرده‌است. البته او در بازنویسی برخی از فیلمنامه‌ها بسیار موثر بود.
«ایشی گورو» با فیلم زندگی نخستین حضور خود را در عرصه فیلمنامه‌نویسی تجربه میکند. فیلمنامه‌ای که اعلام کرده‌است روایتی مدرن از فیلم هموطن او «کوروساوا» با همین عنوان است.
«ایشی گورو» اعلام کرده بود که این اثر ادای دینی به این فیلمساز مطرح ژاپنی است که در سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم نام ژاپن و سینمای این کشور را بر سر زبان‌ها انداخت. البته باید توجه داشت که این کارگردان ژاپنی از ستایش‌گران «لئو تولستوی» روس بود و فیلم خودش با عنوان «زندگی» را با اقتباس از رمان کوتاه «مرگ ایوان ایلیچ» که از شاهکارهای این نویسنده‌ی روس محسوب می‌شود به روی پرده برده‌است.
نگاهی به داستان فیلم «زندگی»
این فیلم مردی مسن و پا به سن گذاشته‌ای را نشان می‌دهد که در آستانه‌ی بازنشستگی است. مردی بسیار منضبط و اهل کار که تمام دغدغه‌اش در زندگی کار و کار است. این مرد تفریح و مرخصی نمی‌شناسد و هر روز سر ساعت سر کار حاضر می‌شود و خودش را وقف کار میکند. این پیرمرد خوش‌تیپ و مبادی آداب به‌یکباره دچار شک روحی می‌شود زیرا در نتایج آزمایش‌های سالانه مشخص شدهاست که او مبتلا به سرطان است و مدت کمی در قید حیات خواهد بود.
این مواجهه‌ی نخست در سکانس‌های ابتدایی فیلم، تکلیف مخاطب را با ادامه‌ی داستان روشن میکند. در این فیلم قرار نیست اتفاق خارق‌العاده‌ای بیفتد و ابتدای فیلم به ما می‌گوید که باید منتظر تحولی در وجود این مرد باشیم.
پیرمرد داستان که «ویلیامز» نام دارد پس از رویارویی با این واقعیت قادر به هضم آن نیست. مثل تمام انسان‌های این جهان که وقتی اخبار بد را می‌شنوند توانایی درک آن را ندارند و مدتی باید طول بکشد تا معنای آن را درک کنند.
«ویلیامز» نیز این کار را میکند و در نهایت تصمیم به خودکشی می‌گیرد اما جرئت این کار را هم ندارد. او تلاش میکند از طریق فردی که می‌شناسد این کار را انجام دهد و برای همین راهی سفری می‌شود تا در پایان دست به خودکشی بزند؛ کاری که انجام نمی‌شود.
او به شهر خود باز می‌گردد و رفتارش همچون شکست‌خوردگان است او نتوانسته است برای کاری که برنامه‌ریزی کرده‌بود موفق شود. اینجاست که او با یکی از همکاران جوان اداره‌ی خود که خانم جوانی است آشنا می‌شود و با هم به رستوران می‌روند. در میانه‌ی گفت‌و‌گو با خانم «هریس» به ناگهان موجب یادآوری خاطرات گذشته می‌شود و مرد رویای جوانی‌اش را به یاد می‌آورد که همیشه دوست داشت آدم جنتلمنی باشد. همین بازگویی خاطره به ناگهان در حکم تلنگری است که چه چیزی مسیر زندگی او را به اینجا کشانده است.
این تلنگر به ناگهان موجب تصمیمی بنیادی در زندگی آقای «ویلیامز» و ادامه‌ی زندگی کوتاهش می‌شود. او تصمیم می‌گیرد یکی از کارهایی را که چند خانواده پیگیر آن بوده‌اند به انجام برساند.
کارگردان آفریقایی تبار
«الیور هرمانوس» کارگردان این فیلم سینمایی است. این مرد فیلمساز و نویسنده، زاده آفریقای جنوبی است. او در دانشگاه کیپ‌تاون هنر خواند و به عکاسی علاقه داشت. از سال ۲۰۰۹ شروع به فیلمسازی کرد و در سال ۲۰۲۲ فیلم «زندگی» را به روی پرده برد.
نکته‌ی جالب در ساخت این فیلم حضور شخصیت‌های از چند مکان کاملا جدا از هم است. ایده‌ی اصلی داستان متعلق به «تولستوی» روسی است. فیلمنامه‌نویس این اثر مردی ژاپنی است و کارگردان آن آفریقایی تبار است و تهیه‌کننده‌ی آن نیز انگلیسی است؛ به عبارتی دیگر معجونی از تلفیق قاره‌ها در این فیلم دیده می‌شود.
«بیل نای و هنر بازیگری»
«بیل نای» کمدین و بازیگر سینما و تئاتر متولد انگلیس است و کارش را در دهه‌ی ۸۰ میلادی با حضور در تلویزیون آغاز کرد. اما دو دهه بعد با بازی در فیلم «در واقع عشق» بود که به شهرت رسید و به یکباره وارد دنیای هالیوود شد و سر از فیلمهای «دزدان دریایی کارائیب» در آورد و در چند قسمت از این فیلم‌ها نقش‌آفرینی کرد.
او از بچگی عاشق نویسندگی بود و نویسنده‌ی مورد علاقه‌اش «ارنست همینگوی» بود و دوست داشت نویسنده‌ای همچون او شود اما سر از سینما و پرده‌ی نقره‌ای درآورد. او این اتفاق را مدیون دختری است که او را به مدرسه‌ی تئاتر بود و در آن محل بود که او متوجه استعداد واقعی زندگی‌اش شد.
فیلم «زندگی» را چطور ببینیم؟
فیلم زندگی را میتوانید در سایت پلانو با کیفیت HD و دوبله فارسی آنلاین تماشا کنید. پلانو به عنوان یک پلتفرم VOD تلاش کرده است سینمای شما در سانس دلخواه شما همیشه به آسانی یک کلیک در دسترس شما باشد. ژانرهای مختلف سینمایی برای سلایق گوناگون از دیگر مواردی است که در پلانو به آن توجه ویژه داشته ایم. طرفدار فیلمهای وسترن مانند فیلم راه و رسم گذشته باشید یا اگر اهل سینمای کلاسیک باشید و دیکتاتور بزرگ همیشه برای شما معنای ویژه ای داشته باشد، تفاوتی نمیکند؛ در پلانو با افتخار میزبان شما هستیم. در ارتباط با فیلمهای به روز و مورد انتظار سینمای جهان مانند فیلم اوپنهایمر هم پلانو تلاش میکند تا مخاطب ایرانی در کوتاه ترین فاصله از اکران جهانی فیلم را با کیفیت بالا و دوبله اختصاصی در اختیار مخاطب ایرانی قرار دهد. با ما همراه باشید..
