پیش‌بینی محمد هاشمی از آینده جریان اصلاحات
عضو سابق مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: نباید تصور کنیم که یک جریان سیاسی اگر قدرت را در بخش‌هایی به دست گرفت دیگر نباید به دلیل وابستگی‌های جناحی، انتقادی مطرح کند و مطالبه‌گر باشد و اگر در قدرت نبود به دلیل رقابت‌های جناحی صرفا به ایرادگیری بپردازد.
به گزارش اینتیتر به نقل از ایسنا، محمد هاشمی در پاسخ به این پرسش که رابطه جریان‌های سیاسی با قدرت در کشور چگونه باید تعریف شود و نقش رسانه‌ها در این میان چه می‌تواند باشد، اظهار کرد: جریان‌های سیاسی به دو دسته جریان‌های خودی و جریان‌هایی که اپوزسیون شناخته می‌شوند تقسیم می‌شوند. جریان های اول در چارچوب نظام هستند و جریان های دوم عمدتا ریشه در خارج از کشور دارند و به دنبال براندازی هستند. حال اگر در یک جامعه به دنبال این باشیم که دموکراسی و مردم سالاری دینی حاکم شود و نهادهای مدنی نقش آفرین باشند لازم است جریان‌های سیاسی نیز بتوانند فعالیت‌های خود را به شکلی پویا و تاثیرگذار پیش ببرند.
عضو سابق مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان این‌که در شرایط امروز سیاست ایران، یک جناح توانسته است در نهادهای انتصابی و انتخابی قدرت را به دست گیرد، اظهار کرد: ما امروز شاهدیم که دولت، مجلس شورای اسلامی و قوه قضاییه در اختیار یک جناح است و الان در شرایطی هستیم که هم نهادهای انتصابی و هم انتخابی وابسته به یک جناح هستند، اما در همین وضعیت نیز بهتر است حاکمیت به سمتی حرکت کند که همه جریان‌های سیاسی دیگر که داخل نظام تعریف می‌شوند بتوانند انتقادات خود را مطرح کنند و ایرادات کار حاکمان را نشان دهند.
هاشمی با تاکید بر این‌که اگر عملکرد حاکمیت نقد و بررسی نشود و این فرصت به وجود نیاید برای آینده سیاسی کشور می‌تواند مضر باشد، تصریح کرد: هر تشکیلات سیاسی داخل کشوری می‌تواند چه در زمانی که در قدرت حاضر است و نماینده‌ای در آن دارد و چه زمانی که خارج از قدرت به فعالیت مدنی می‌پردازد نقدهای خود را مطرح کند. پس نباید تصور کنیم که یک جریان سیاسی اگر قدرت را در بخش‌هایی به دست گرفت دیگر نباید به دلیل وابستگی‌های جناحی انتقادی مطرح کند و اگر در قدرت نبود به دلیل رقابت‌های جناحی صرفا به ایرادگیری بپردازد.
وی با اشاره به نقش رسانه‌ها در پیشبرد ایجاد چندصدایی سیاسی و بیان نظرات مختلف از سوی جریان‌ها، اظهار کرد: امروز رسانه‌ها می‌توانند دراین زمینه نقش اساسی ایفا کنند و از هر شخصیت سیاسی یا جریان سیاسی که نسبت به برخی از امور جاری در کشور انتقاد دارد، دعوت کنند و در اختیار آنان تریبونی قرار دهند تا صحبت‌های خود را مطرح کنند و از سویی این امکان برای پاسخگویی به این انتقادات فراهم شود که اگر این کار پیش رود حتما نتایج سودمندی خواهد داشت و اگر جلویش گرفته شود قطعا در کار حکومت انحراف و اشکال ایجاد می‌شود.
این عضو سابق مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان این‌که پویایی رسانه‌ها و تقویت فضای نقد می‌تواند از بروز فساد و درجازدن جلوگیری کند و عملکردهای نادرست را نشان دهد، اظهار کرد: حاکمیت باید شرایطی فراهم کند تا این انتقادات به شکل منصفانه مطرح شود، امکان طرح در جامعه داشته باشد و به گوش مردم برسد و اگر جز این عمل کند و با رسانه‌ها برخورد شود، طبعا منجر به ایجاد فاصله بیشتر میان مردم و حاکمیت خواهد شد.
هاشمی در پاسخ به این پرسش که به تغییر مواضع برخی اصلاح‌طلبان در سال‌های اخیر و ایجاد اختلافات میان احزاب این جناح در زمینه ورود به انتخابات ۱۴۰۰ چه تحلیلی دارد، تصریح کرد: جهان ما و نیز کشورمان همواره در حال تحول و تغییر است و هر روز شاهد یک رویداد جدید و اتفاق تازه هستیم و شرایط حاکم بر جامعه همواره یکسان نیست، پس به نظرم آن جریان سیاسی زنده است که بتواند همگام با این تغییرات و تحولات حرکت کند و تحلیل درستی از وقایع روز داشته باشد. به نظرم معنای چنین تغییر و تحولی و نتیجه همراهی و همگامی با رویدادهای روز را نمی‌توان چرخش مواضع نامید، بلکه این نشان از درک درست از شرایط روز داشتن است.
وی در پاسخ به این پرسش که آینده جریان سیاسی اصلاح‌طلب را در سال‌های بعدی چه می‌داند، گفت: معتقدم همیشه در روی یک پاشنه نمی‌چرخد و شرایط مدام در حال تغییر است. در طول ۴۰ سال اخیر تجربه نشان داده که همواره یک روال بر سیاست ما حاکم نبوده است. گاهی اصلاح‌طلبان روی کار آمدند، گاهی اصولگرایان بر سر کار بوده‌اند و نیز گاهی اعتدالیون دولت را به دست گرفتند، بنابراین این شرایط دائما تغییر می‌کند. امروز هم از این قاعده مستثنی نیست و مطمئنم تغییر و تحولاتی در آینده رخ خواهد داد.
هاشمی با بیان این‌که البته باید در نظر داشت که در طول چند دهه اخیر نهادهای انتصابی در کشور ما معمولا از یک جناح انتخاب شده‌اند، اظهار کرد: این نهادهای انتصابی کم نیستند و همیشه نیز از یک جناح و رویکرد فکری انتخاب شده‌اند که تاثیرگذاری خود را بر امور داشته و خواهند داشت، اما نهادهای انتخابی هرگز چنین وجهی ندارند و همواره تغییر و تحول در آنها دیده می‌شود و مردم اگر در یک دوره به این نتیجه برسند که قول‌ها، وعده‌ها و شعارهایی که مطرح شده نسبتی با عملکرد دولت حاکم وقت ندارد، پای صندوق می‌روند و با رای خود حرف‌شان را می‌زنند و تغییری که می‌خواهند تا حد امکان ایجاد می‌کنند حتی اگر فرصت انتقاد هم به آنها داده نشود، بنابراین معتقد نیستم اگر در یک دوره جریانی رای نیاورد باید فاتحه آن را خواند.
