رسانه خبری اینتیتر
این تیتر کمینه ترین رسانه خبری ایران

حقایقی جالب درباره غذاهایی که در فیلم ها می بینیم

در فیلم های دهه ی ۱۹۶۰ هالیوود برای صحنه هایی که نهار یا شامی در آن ها بود، از پاستا، عمدتاً اسپاگتی، استفاده می شد چون هم درست کردنش راحت بود، هم ظاهرش در بشقاب تا مدت زیادی خوب می ماند.

به گزارش اینتیتر به نقل از روزیاتو، اما مانند باقی چیزها، غذای درون فیلم ها هم در سال های اخیر دستخوش تحولاتی شده و دنیایی پیرامون آن شکل گرفته که علاوه بر آشپزها، عکاسان حرفه ای و طراحان غذا هم در آن فعالیت دارند.

با حقایقی جالب دراینباره همراه باشید.

۱- غذاها توسط متخصصان بسیار معتبری آماده می شود

کار طراحان غذا در فیلم ها به پخت و پز محدود نمی شود. آن ها کاری می کنند که غذاها در تصویر باورپذیر و قابل خوردن به نظر برسند و شرایط فیلمبرداری را به لحاظ مدت زمان، آب و هوا، دما و غیره، تاب آورند. البته علاوه بر همه ی این ها غذا باید در تصویر خوشمزه به نظر برسد.

به خاطر همه ی این ها، طراحان غذا نه تنها باید آموزش مفصلی برای طراحی غذا ببینند بلکه دانش غذایی داشته و تکنیک های آشپزی مدرن را بلد باشند، مانند آشپزی مولکولی، علمی که به بررسی تغییراتی می پردازد که مواد تشکیل دهنده ی غذا در حین آماده کردن غذا دستخوش آن ها می شوند.

۲- برای هر غذایی از قبل تحقیق می شود

طراحان غذا نه تنها درباره ی غذایی که باید آماده کنند، بلکه درباره ی دیگر عواملی که ممکن است بر روی ظاهر غذا یا نتیجه ی نهایی آن اثر بگذارد هم باید از قبل بدانند. مثلاً اینکه آیا فیلم تاریخی است، آیا فانتزی یا علمی تخیلی است، یا آیا غذای سنتی یک منطقه ی جغرافیایی خاص است و طرز آماده سازی یا سرو خاصی دارد.این ها مواردی است که باید به آن ها توجه شود.

مارتا کاردناس، طراح غذا می گوید: «در برابر دوربین همه چیز از جمله غذاها معنی ای دارند. برای ایده گرفتن، باید طرز فکر کارگردان هنری را بدانیم و تصاویر، عکس ها و نشریات آشپزی قدیمی را نگاه کنیم.»

۳- غذای زیادی آماده می شود

در زمان فیلمبرداری، از هر غذایی چند نسخه باید باشد تا در برداشت های متعدد یک صحنه از آن ها استفاده شود. کریس اولیور، یکی از مشهورترین طراحان غذا در سینما و تلویزیون آمریکا، می گوید: «برای یک صحنه ی عید شکرگزاری من به ۸ تا ۲۴ بوقلمون نیاز دارم چون هر بار که بوقلمون را می بُرند، یک بوقلمون جدید باید جایگزینش شود.»

به علاوه صحنه هایی هستند که در آن ها بازیگران واقعاً غذا می خورند؛ اگر نیمی از یک همبرگر را بخورند اما لازم به تکرار صحنه باشد، باید دوباره از اول یک همبرگر جدید بخورند. برای ساخت فیلم ۲۰۱۴ «سرآشپز» (Chef) نزدیک به ۸۰۰ ساندویچ کوبایی آماده شد. جان فاورو، کارگردان فیلم می گوید: «باید بخورید و بعدش دوباره باید بخورید. برای هر زاویه و هر نمایی هم باید دوباره بخورید.»

۴- در فیلم برخلاف عکس، تقریباً همیشه غذای واقعی پخته می شود

آماده سازی یک غذا تنها برای یک فوتوشوت بسیار متفاوت از کاری است که برای یک صحنه از فیلم انجام می شود. غذایی که از آن در کار عکاسی استفاده می شود ممکن است حتی قابل خوردن نباشد اما هیچ کس متوجه آن نشود، اما در فیلم، به خصوص حالا که کارگردان ها از بازیگران می خواهند با غذای واقعی شان تعامل داشته باشند تا صحنه ها باورپذیرتر به نظر برسند، استفاده از یک غذای قلابی تقریباً غیرممکن است.

در عین حال، با وجود پیشرفت های تکنولوژیک همچون لنزهای اچ‌دی، چیزهای قلابی در تصویر مشخص می شوند و به همین دلیل است که تهیه کنندگان بیشتر و بیشتری به دنبال واقعی بودن صد در صدی همه ی چیزهایی هستند که در برابر دوربین قرار می گیرند. این مسأله در مورد غذاها هم صدق می کند.

۵- با این حال، گاهی هم بعضی غذاها واقعاً قلابی هستند

گاهی وقتی قرار نیست بازیگر غذا را بخورد و غذا صرفاً کارکرد تزئینی دارد، از غذای قلابی استفاده می شود. این همان اتفاقی است که هنگام ساخت فیلم سال ۲۰۱۵ «دنی کالینز» (Danny Collins) رخ داد. برای این فیلم یک کیک قلابی آماده شده بود چون قرار به خوردنش نبود اما در آخرین لحظه نظر کارگردان عوض شد.

ملیسا مک سورلی، طراح غذای این فیلم می گوید: «مجبور شدیم کیک را که از استایروفوم ساخته شده بود با اره ببریم چون هیچ کدام از کاردهایم آن را نمی برید. بعدش چند لایه ی خوردنی روی کیک قلابی اضافه کردیم تا واقعی به نظر برسد. در نهایت مجبور شدیم برای خرید لایه ی سفید رنگ روی کیک به چندین فروشگاه برویم تا به نظر بیاید افرادی که در پس زمینه ی تصویر بودند هم واقعاً داشتند کیک می خورند.»

۶- بعضی غذاها به تصویر نهایی راه پیدا نمی کنند اما تقریباً همیشه خورده می شوند

معمولاً چیزی از غذاها باقی نمی ماند. بازیگرها معمولاً در سکانس های خود باید چیزی بخورند و این وظیفه ی عوامل پشت صحنه است که باقیمانده ی غذاها را تمام کنند. هر چه هم که سر صحنه دست نخورده و خوب مانده باشد را می توان در یخچال و برای پروژه های دیگر نگه داشت، به خیریه ها اهدا یا از آن ها غذایی دیگر، مربا یا سس درست کرد.

۷- سلامت بازیگران هم باید در نظر گرفته شود

بسیاری از غذاها ساعت ها سر صحنه باقی می مانند و نه تنها باید در همه ی صحنه ها اشتهاآور به نظر برسند، بلکه باید خوب هم بمانند. گاهی غذای تازه ای به جایشان می گذارند و گاهی هم همان غذا را طوری درست می کنند که ماندگاری بیشتری داشته باشد. ماهی و غذاهای دریایی غذاهایی هستند که زود خراب و به شدت سمی می شوند.

در چنین مواردی، طراحان غذا باید به دنبال گزینه ی دیگری باشند که علاوه بر داشتن شباهت ظاهری، سالم هم بماند. ملیسا مک سورلی، طراح غذا می گوید: «من کلی صدف خوراکی قلابی درست کرده ام. با کاستارد، نوعی کرم شیرینی پزی درست شان می کنم. بعد رنگ شان می کنم و به آن ها شکل می دهم. دقیقاً مثل صدف خوراکی می شود.»

۸- دائماً غذاهای جدیدی اختراع و آماده می شود، حتی اگر هنوز چنین غذاهایی وجود نداشته باشد

آماده سازی یک مهمانی شام برای سال ۳۰۰۰ میلادی در سیاره ای خارج از کهکشان راه شیری به تحقیق و ابتکار زیادی نیاز دارد. سبزیجاتی اگر باشد احتمالاً شکل کاملاً متفاوتی خواهد داشت. طراحان غذا باید از قوه تخیل خود برای ساخت غذاهایی استفاده کنند که وجود ندارند اما کماکان باید برای بیننده باورپذیر باشند. آن ها باید نه تنها مراقب ظاهر غذا بلکه، طعم، بافت و نحوه ی ارائه ی آن هم باشند.

جنیس پون یکی از مشهورترین طراحان غذای تلویزیون آمریکا می گوید: «ممکن است دستکشی در دست بازیگرها باشد که نه از جنس لاستیک، بلکه از جنس سیلیکون یا لاتکس برش خورده و قالب گیری شده باشد، بنابراین شباهتی به دست انسان نداشته باشد. باید حواستان باشد که چه غذایی سرو می کنید چون بازیگرها نمی توانند واقعاً از دست هایشان استفاده کنند. آن ها با دستکش غذا می خورند.»

۹- طراحان غذا از طیف وسیعی از وسایل آشپزی استفاده می کنند

اگر می خواهید بدانید که طراحان غذا برای انجام کار خود به چه چیزهایی نیاز دارند، وسایلی که در آشپزخانه دارید را ضربدر ۱۰ کنید، به اضافه ی یک مجموعه ابزار مخصوص برای انجام کارهای مختلف، مثل موچین، برس، سرنگ، اسپری، مشعل یا اسپری های منجمد کننده.

محل فیلمبرداری اغلب در یک جای دورافتاده یا جایی است که هیچ آشپزخانه ای در دسترس نیست، به همین دلیل طراحان غذا آشپزخانه ی سیاری مخصوص به خود دارند. این آشپزخانه ها در حقیقت خودروهای کاروان مدرن و پیشرفته ای مجهز به تمام چیزهایی هستند که طراحان غذا برای آماده سازی غذاهای خود در هر جایی نیاز دارند.

۱۰- غذاها باید مطابق با رژیم غذایی بازیگران باشند

پیش از آغاز فیلمبرداری، تیم تهیه ی غذا باید از رژیم غذایی یک به یک بازیگران باخبر شوند. بازیگران ممکن است به حساسیت غذایی دچار یا به خاطر نقش شان تحت یک رژیم غذایی موقت باشند. در هالیوود غذاهای مخصوص متناسب با انتخاب های شخصی افراد تهیه می شود. کریس اولیور، آشپز، زمانی را به یاد می آورد که یک بازیگر گیاهخوار برای سکانسی باید نیمرو می خورد اما به خاطر گیاهخوار بودنش مایل به این کار نبود.

گروه تهیه ی غذا مجبور شدند نیمرویی درست کنند که شبیه به تخم مرغ اما مناسب گیاهخوارها باشد: «چطور تخم مرغ گیاهی درست کردیم؟ اگر بخواهم بگویم… با آشپزی مولکولی. حتی نمی توانم نحوه ی انجامش را برایتان توضیح دهم اما می توانم انجامش دهم. آن نیمرو را با انبه و توفو درست کردیم. اگر آن صحنه را ببینید نمی توانید فرق شان را تشخیص دهید.»

اینتیتر را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.