کلانشهری بدون شهردار

کد خبر : ۴۲۶۰۲
کلانشهری بدون شهردار

نیم سال است، شهری که از فرط وسعت و جمعیت برخی تمایل دارند به مانند تهران، پسوند «بزرگ» به انتهای نامش افزوده شود در مشکلی ساده گیر افتاده است.

به گزارش اینتیتر به نقل از تابناک؛ در شرایطی که عمر شورای پنجم شهر و روستا به نیمه رسیده و به همین نسبت، شهرداران بسیاری از شهر‌های کشورمان مدت‌هاست از فراز و نشیب‌های ابتدای نصبشان فاصله گرفته‌اند و به امور روزمره مشغولند، در کرج و شورای این شهر، هنوز بحث بر سر انتخاب شهردار است؛ بحثی که عمر طولانی هم دارد و در نوبت آخر، شش ماه است به درازا انجامیده و به نظر، به بن بست هم رسیده است.

اینکه شورا گزینه اش برای شهرداری را انتخاب می‌کند، اما این انتخاب نهایی نمی‌شود تا همچنان کرج بی سکاندار بماند و هیچ دورنمای روشنی پیش رویش نباشد؛ کلانشهری که از قضا به مشکلات فراوانی هم مبتلاست.

رویدادی که برخی آن را ناشی از انتخاب‌های نادرست شورای این شهر می‌دانند و برای اثبات مدعای خود، دلایلی هم می‌آورند، ولی از دید اعضای این شورا ، نه نتیجه تصمیمات ایشان، که ناشی از تصمیم‌های نامطلوب در وزارت کشور است.

وضعیتی که محمدحسین خلیلی اردکانی، عضو شورای شهر کرج در تشریح آن می‌گوید: شورای پنجم قبل از معرفی شفقی به عنوان شهردار، سه نفر دیگر را به عنوان گزینه مناسب برای تصدی صندلی شهرداری کرج معرفی کرده بود، ولی هر سه آن‌ها به دلایلی از سوی وزارت کشور تأیید نشدند.

وی می‌افزاید: آخرین باری که اعضا شفقی را برای تصدی سمت شهرداری معرفی کردند، بر این تصور بودند که هیچ مانعی برای تأیید او وجود ندارد و به زودی شهر صاحب شهردار می‌شود؛ شفقی از تمام فیلتر‌های نظارتی رد شده و حتی استاندار هم پذیرفته بود که با وجود نیاز به توانمندی او در فرمانداری کرج با وزیر کشور هماهنگی‌های لازم را به عمل بیاورد تا بالأخره شهردار کرج معرفی شود، ولی این بار هم انتخاب اعضای شورای شهر نتیجه نداد.

وضعیتی که موجب شده این عضو شورای شهر کرج در ادامه بگوید: اگر قرار باشد هر کسی که اعضای شورا به عنوان شهردار معرفی می‌کنند به هر دلیلی تأیید نشود پس دیگر بودن ما چه فایده دارد؟ اعضای شورای شهر دستشان به وزیر کشور نمی‌رسد، ولی تقاضا دارند به کرج به عنوان شهری که با مشکل عدم تحقق درآمد، بدهی‌های سنگین و شهری که روز به روز به جمعیت و نیازهایش افزوده می‌شود، نگاه ویژه‌ای داشته باشند.

او گلایه هایش را این گونه ادامه می‌دهد: انتخاب شهردار دیگر مشکل طلا و ارز نیست که حل آن زمانبر باشد. به همین دلیل از وزیر کشور تقاضا می‌شود نسبت به این مسأله با حساسیت بیشتری عمل کنند، چون مردم به ما رأی داده‌اند و از شورا انتظار دارند.

کرج نیاز به مدیری دارد که بتواند با تعامل و همدلی مشکلات را مرتفع کند. به همین دلیل بیش از این نباید شهر بی شهردار بماند. انتظار می‌رود وزارت کشور به رأی نمایندگان مردم در شورای شهر توجه کند، چون با گذشت یک سال از عمر شورای پنجم، فرصت‌ها یکی پس از دیگری از دست می‌رود.

گلایه‌هایی که چه به وزارت کشور وارد باشد و چه به شورای شهر کرج، نتیجه اش یک چیز است: رها شدن کلانشهر بزرگ کرج به حال خود. حالی که البته چندان مطلوب هم نبوده و چه بسا در نتیجه بی شهردار ماندن، وخیم‌تر هم شده باشد. وضعیتی که شاید از آن بدتر نتوان چیزی متصور شد، چون یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین وظایف شورا‌های شهر، انتخاب شهردار و سپس نظارت بر وی و سیاستگذاری برای پیشبرد اهدافی است که شهردار باید برای تحققشان تلاش کند.

وظیفه‌ای که روی زمین مانده و نه شورای شهر در انجامش موفق بوده و نه دیگر مسئولان برای انجامش تلاشی از خود نشان می‌دهند. گویی بحث درباره شغلی تشریفاتی در میان است که بود و نبودش هیچ تأثیری ندارد؛ باوری که ظاهرا قویا در ذهن و جان مسئولان نقش بسته که اگر غیر از این بود، برای تعیین شهردار کرج اقداماتی عاجل صورت می‌گرفت.

نظرات بینندگان