استقلال در آستانه دربی اقدام به خودکشی کرد؛ سمیعی دستیارش را به جنگ نکونام فرستاد | استقلال با این دوستان، دشمن نمی خواهد!
استقلال از علی خطیر که هیچ وقت جواب جواد نکونام را نمی داد و می گفت تحت هر شرایطی باید از سرمربی استقلال حمایت کرد، حالا به فرشید سمیعی رسیده که در آستانه دربی دستیارش را به جنگ جواد نکونام می فرستد... بیچاره استقلال، بی نوا استقلال!
به گزارش اینتیتر به نقل از خبرورزشی، مصاحبه داود حقدوست، دستیار و مشاور فرشید سمیعی که مهدی پاشازاده می گفت با یک وویس، از مدیرعامل استقلال حکم گرفته، در آستانه دربی سرخابی، هیچ مفهومی غیر از اقدام به خودکشی ندارد.
استقلال در آستانه حساس ترین دربی چند سال اخیرش است و باشگاه به جای آن که تیم را به سمت آرامش ببرد، دستیار مدیرعامل را به میدان جنگ می فرستد! داود حقدوست که امروز یک کنفرانس خبری تشکیل داد و سرمربی استقلال را به رگبار بست، متهم ردیف دوم است، مقصر اصلی و متهم ردیف اول آن کسی است که این شخص را در فاصله کمتر از چهار روز تا دربی به میدان جنگ با جواد نکونام فرستاد.
این استقلال، نه رقیب می خواهد، نه دشمن
فرشید سمیعی بهتر از همه روحیات جواد نکونام را می شناسد و می داند سرمربی استقلال سرش برای دعوا درد می کند، در چنین شرایطی به جای آرام نگه داشتن اوضاع و دور نگه داشتن نکونام و استقلال از تنش، اینگونه استقلال را آبستن حواشی می کند.
بی تعارف استقلال با این دوستان، از دشمن بی نیاز شده است. همین دوستان خودشان دمار از روزگار استقلال در می آورند و دیگر نیاز نیست دشمن یا رقیب به زحمت و دردسر بیافتند و انرژی صرف کنند.
استقلال از کجا به کجا رسید؟
اما خارج از شوخی، استقلال از کجا به کجا رسیده است؟ فصل قبل که صبح، ظهر، شب روزی سه وعده جواد نکونام علیه علی خطیر حرف زد و مدیرعامل باشگاه را به توپ می بست و نزدیکانش نیز در فضای مجازی فرمان حمله به باشگاه را صادر می کردند و ارتش مجازی آنها ده ها و صدها محتوا علیه خطیر تولید می کرد، علی خطیر تاکیدش این بود که تا وقتی جواد نکونام سرمربی استقلال است، تمام ارکان باشگاه باید از او حمایت کنند. مدیرعامل استقلال حتی وقتی نکونام، مستقیم به او اهانت کرد، گفت: حاضرم هر روز به من توهین کند ولی هر بازی سه امتیاز برای استقلال بگیرد. شبی که نکونام بدترین اهانت را به معاون خطیر کرد، مدیرعامل وقت استقلال از معاون خود خواست، از پاسخگویی به نکونام خودداری کند و صلاح تیم را به دفاع از خود ترجیح بدهد و فقط از نکونام بخواهد آرامش داشته باشد و شان نیمکت استقلال را حفظ کند چون این دقیقا همان کاری بود که خود خطیر انجام می داد. استدلال خطیر و معاونش این بود که جواد نکونام سرمربی استقلال است و تا روزی که او سرمربی استقلال است نباید جایگاهش تضعیف شود. آنها معتقد بودند اگر نکونام علیه باشگاه حرف بزند، مهم نیست چون مدیران باشگاه که قرار نیست برای گرفتن سه امتیاز به زمین مسابقه بروند اما اگر مدیران باشگاه علیه نکونام حرف بزنند، نکونام به عنوان سرمربی کنار خط تضعیف می شود و مربی هم وقتی تضعیف شود نه تیم مقابل از او حساب می برد و نه بازیکنان خودی از او حرف شنوی خواهند داشت.
چرا خطیر اجازه نداد هیات مدیره جواب نکونام را بدهد؟
به گفته معاون باشگاه استقلال، یک شب قبل از بازی خانگی مقابل ملوان بندرانزلی، یکی از اعضای هیات مدیره باشگاه به اتاق علی خطیر می آید و می گوید قصد دارد علیه نکونام مصاحبه کند و پاسخ حرف های نکونام را بدهد. خطیر به او می گوید؛ به هیچ وجه این کار را نکن، اگر شما الان علیه نکونام حرف بزنی، بازیکن فکر می کند هیات مدیره دیگر 100 درصد پشت سرمربی نیست و می خواهد او را عوض کند. آن وقت بازیکن دیگر صدش را برای نکونام نمی گذارد. او تا روزی که سرمربی استقلال است، ما موظف هستیم از او حمایت کنیم. ما این حق را داریم نکونام را کنار بگذاریم اما تا وقتی او را کنار نگذاشته ایم باید حامی اش باشیم.
انتقاد از نکونام به جای خود، این رفتارها اصلا حرفه ای نیست
استقلال از این تفکر حرفه ای حالا به این جا رسیده که در آستانه دربی سرمربی خود را به باد انتقاد می گیرد. بی نوا استقلال بیچاره استقلال! تازه در قیاس با فصل قبل، نکونام هنوز کاری علیه باشگاه نکرده است. فصل گذشته سرمربی استقلال هنوز فصل شروع نشده با خطیر وارد دعوا شد اما این بار نکونام یک هفته است تازه لب به اعتراض گشوده و تا همین چند روز قبل در موضع سکوت مطلق بود.
هرچند تحت هیچ شرایطی رفتارهای جواد نکونام و پرخاشگری های او را تایید نمی کنیم و تا به حال بارها هم نوشته ایم از نکونام توقع می رود تغییر رویه بدهد و این رفتار زننده را کنار بگذارد اما این که دستیار مدیرعامل علیه سرمربی تیم حرف بزند، اصلا و ابدا قابل پذیرش نیست.
اینجاست که هلدینگ به عنوان مالک باشگاه باید ورود کند و جلوی این بحران سازی ها و تنش زایی ها را بگیرد. باشگاه به جای تنش زدایی، تنش زایی می کند و به جای مهار بحران، دست به تولید بحران زده است و این مسیر، به مقصد روشنی نمی رسد.