فریاد بازنشستگان از بی‌عدالتی: چرا وام‌های قطره‌چکانی به سالمندان نمی‌رسد؟

به گزارش اینتیتر، بازنشستگان تأمین اجتماعی در گرگان با تجمع در کانون بازنشستگان این شهر، خشم خود را از محدودیت‌های ظالمانه پرداخت وام‌های قرض‌الحسنه و محرومیت سالمندان بالای ۷۵ سال ابراز کردند. این اعتراض‌ها که بازتابی از نارضایتی‌های ملی است، نشان‌دهنده عمق بحران معیشتی و احساس تبعیض در میان این قشر زحمت‌کش است.

اعتراض به تبعیض سنی در پرداخت وام

حمید خیرخواه، دبیر کانون بازنشستگان تأمین اجتماعی گرگان، در گفت‌وگو با ایلنا اظهار داشت: «بازنشستگان بالای ۷۵ سال به همراه خانواده‌هایشان به کانون مراجعه کردند و از عدم امکان ثبت‌نام در سامانه وام گلایه داشتند. آن‌ها می‌گویند پس از سال‌ها پرداخت حق بیمه، حالا که در دوران پیری به حمایت نیاز دارند، از ابتدایی‌ترین خدمات محروم شده‌اند.»

به گفته او، بازنشستگان با جملاتی مانند «چرا در پیری به ما بی‌احترامی می‌شود؟» و «چرا پس از ۳۰ سال کار و بیمه‌پردازی، هیچ حمایتی نمی‌بینیم؟» خشم و ناامیدی خود را بیان کردند. این محدودیت‌ها، به‌ویژه محرومیت سالمندان بالای ۷۵ سال، به‌عنوان تبعیض سنی مورد انتقاد قرار گرفته است.

وام‌های قطره‌چکانی و فشار معیشتی

خیرخواه تأکید کرد که معیشت و درمان دو نیاز اصلی بازنشستگان است. با مستمری‌هایی که کمتر از یک‌سوم خط فقر است، بازنشستگان برای تأمین هزینه‌های خوراک، اجاره و دارو با مشکلات جدی مواجه‌اند. در چنین شرایطی، دسترسی محدود و قطره‌چکانی به وام‌های قرض‌الحسنه، نارضایتی را تشدید کرده است. خیرخواه افزود: «وقتی سامانه وام به‌صورت محدود باز می‌شود و سالمندان بالای ۷۵ سال کنار گذاشته می‌شوند، طبیعی است که اعتراض‌ها بالا بگیرد.»

چرا وام‌های قرض‌الحسنه حیاتی‌اند؟

وام‌های قرض‌الحسنه برای بازنشستگان، که اغلب در دهک‌های پایین درآمدی قرار دارند، ابزاری برای مقابله با تورم سرسام‌آور و هزینه‌های سنگین درمان و مسکن است. اما روند کنونی پرداخت، که تعداد محدودی را پوشش می‌دهد و سالمندان نیازمند را کنار می‌گذارد، به احساس محرومیت و تبعیض دامن زده است. کارشناسان معتقدند در بسیاری از کشورها، با افزایش سن، حمایت‌های رفاهی بیشتر می‌شود، اما در ایران این روند برعکس است.

مطالبات بازنشستگان

بازنشستگان گرگان، که خواسته‌هایشان بازتاب مطالبات ملی است، خواستار موارد زیر هستند:

• حذف محدودیت سنی در پرداخت وام‌های قرض‌الحسنه.

• افزایش مستمری‌ها متناسب با تورم و هزینه‌های زندگی.

• بهبود خدمات درمانی و دسترسی آسان‌تر به بیمه تکمیلی.

• شفافیت در توزیع تسهیلات و پایان دادن به رویکرد قطره‌چکانی.

پیامدهای ادامه وضعیت کنونی

کارشناسان هشدار می‌دهند که بی‌توجهی به این مطالبات می‌تواند اعتراضات را به شهرهای دیگر گسترش دهد. با افزایش جمعیت بازنشستگان و قرار گرفتن بسیاری از آن‌ها در دهک‌های پایین، ادامه این سیاست‌ها ممکن است به نارضایتی اجتماعی و حتی سیاسی منجر شود. همچنین، ناترازی منابع و مصارف سازمان تأمین اجتماعی، بدون اصلاحات ساختاری، توانایی پاسخگویی به نیازهای این قشر را محدود خواهد کرد.

ضرورت اصلاحات فوری

اعتراض بازنشستگان گرگان بار دیگر زنگ خطر را برای نظام رفاهی کشور به صدا درآورده است. بازنشستگانی که سال‌ها ستون اقتصاد کشور بودند، امروز در دوران سالمندی انتظار حمایت و احترام دارند. وام‌های محدود ممکن است برای عده‌ای کمک کوچکی باشد، اما وقتی گروه‌های نیازمند به‌طور سیستماتیک کنار گذاشته می‌شوند، عدالت اجتماعی زیر سؤال می‌رود.

کارشناسان تأکید می‌کنند که بازنگری در سیاست‌های رفاهی و تأمین منابع پایدار برای حمایت از بازنشستگان، ضرورتی فوری است. بدون این اصلاحات، شکاف میان مطالبات بازنشستگان و سیاست‌های رفاهی هر روز عمیق‌تر خواهد شد، و این قشر ارزشمند بیش از پیش تحت فشار قرار خواهد گرفت.