فونت «ردیف»؛ پیوندی میان نوشتار سنتی و نیازهای بصری نسل دیجیتال
با گسترش روزافزون استفاده از تلفن‌های هوشمند و شبکه‌های اجتماعی، عادت‌های دیداری کاربران – به‌ویژه متولدین دهه‌های ۸۰ و ۹۰ – دستخوش تغییراتی بنیادین شده است.
به گزارش اینتیتر، با گسترش روزافزون استفاده از تلفن‌های هوشمند و شبکه‌های اجتماعی، عادت‌های دیداری کاربران – به‌ویژه متولدین دهه‌های ۸۰ و ۹۰ – دستخوش تغییراتی بنیادین شده است. در چنین شرایطی، طراحی فونت‌هایی که بتوانند پاسخگوی سلیقه‌ی نسل جدید بوده و هم‌زمان به اصول خوانایی پایبند بمانند، به یک نیاز مهم در حوزه نشر و طراحی تبدیل شده است.
فونت «ردیف» با رویکردی نوآورانه، تلاش کرده تا پلی میان سنت و مدرنیته در طراحی نوشتار فارسی ایجاد کند. این فونت که با الهام از ساختار فرمی فونت‌های کلاسیک فارسی و نیز الگوی ردیف در موسیقی دستگاهی ایران طراحی شده، نه‌تنها حس و حال سنتی نوشتار را حفظ می‌کند، بلکه با بهره‌گیری از رویکردهای مدرن در میزان‌بندی فاصله حروف و تناسبات عددی، با نیازهای دیجیتال و دیداری نسل جدید نیز هماهنگ است.
در حالی که بسیاری از فونت‌های با ضخامت یکنواخت (Monoline) صرفاً برای متن‌های کوتاه یا محیط‌های دیجیتال مناسب هستند، فونت «ردیف» توانسته تعادل مطلوبی بین کاربردهای چاپی و دیجیتال ایجاد کند. این ویژگی‌ها، آن را به گزینه‌ای مناسب برای محتوای عمومی مانند کتاب‌های روانشناسی، دانشنامه‌ها، مجلات، کتابچه‌های راهنما و رمان‌های نوجوان تبدیل کرده است.
فونت «ردیف» در ۷ وزن متنوع طراحی شده و از زبان‌های دیگر اسکریپت عربی مانند اردو و کردی، همچنین زبان انگلیسی پشتیبانی می‌کند. این طیف وسیع از امکانات، آن را برای استفاده در طراحی‌های چندزبانه، صفحات وب، اپلیکیشن‌ها و همچنین چاپ حرفه‌ای، به ابزاری کارآمد و انعطاف‌پذیر تبدیل کرده است.
طراح و توسعه دهنده این فونت، مهدی ارشادی است. انتشار رسمی این فونت در تاریخ ۵ مرداد ۱۴۰۴، گامی مهم در مسیر ارتقاء طراحی نوشتار فارسی و انطباق آن با نیازهای دیداری نسل امروز به شمار می‌رود.
