نسل امروز، نسل نصیحت‌پذیری نیست؛ باید با آنها رفیق شد
لیلا قربانی، بازیگر نقش "مامان صورتی" در نمایش "اسکارلت و آن شب بارانی"، در حاشیه بیست و نهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان، نظرات خود را درباره این اثر بیان کرد.
به گزارش اینتیتر، لیلا قربانی، بازیگر نقش "مامان صورتی" در نمایش "اسکارلت و آن شب بارانی"، در حاشیه بیست و نهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان، نظرات خود را درباره این اثر بیان کرد.
نمایش "اسکارلت و آن شب بارانی"، تولید مرکز امید حوزه هنری کودک و نوجوان، به موضوعات و چالش‌های زندگی نوجوانانی که با بیماری سرطان روبه‌رو هستند می‌پردازد. قربانی در این گفت‌وگو به چگونگی ارتباط با مخاطب نوجوان، تاثیرگذاری شخصیت‌ها و نقش امید در زندگی کودکان بیمار اشاره کرد.
تبیین هدف نمایش و جلب توجه مخاطب نوجوان
سوال: راجع به کار توضیح دهید و اینکه هدف شما از این کار چه بوده است؟ آیا توانسته‌اید مخاطب نوجوان را جذب کنید؟
پاسخ: «نمایش "اسکارلت" بر اساس نوشته اشمیت (اسکار و مامان صورتی) ساخته شده و به نمایشنامه تبدیل شده است. بدون شک این اثر توانسته است با مخاطبان خود ارتباط برقرار کند. من خودم یک دختر نوجوان دارم و لحظات نمایش با اسکارلت برای من همواره یادآور چالش‌های حساس و شکننده نوجوانی بود. در این دوران، نوجوانان با تغییرات روحی و روانی روبه‌رو می‌شوند و از اوج امیدواری به ناامیدی می‌رسند. در نقش "مامان صورتی"، من تمام تلاش خود را کردم تا به اسکارلت امید بدهم و به او کمک کنم تا حتی در سخت‌ترین شرایط نیز از زندگی لذت ببرد.»
تاکید بر رفاقت به جای نصیحت در ارتباط با نوجوانان
سوال: نظرتان درباره نحوه ارتباط با مخاطب نوجوان چیست؟
پاسخ: «نسل امروز، نسل نصیحت‌پذیری نیست؛ باید با آنها رفیق شد. "مامان صورتی" در این نمایش تلاش کرد که با اسکارلت رابطه‌ای دوستانه برقرار کند و او را به شکلی واقعی بفهمد. نوجوانان به ارتباطی نیاز دارند که در آن احساس کنند کسی به درونیاتشان توجه می‌کند. همین موضوع باعث شد که این نمایش بتواند مخاطب خود را به خوبی جذب کند.»
تاکید بر نقش امید در زندگی بیماران سرطانی
سوال: این نمایش چقدر می‌تواند به فرهنگ‌سازی کمک کند؟
پاسخ: «بیماران سرطانی آگاه هستند که ممکن است عمر کوتاهی داشته باشند. اما چیزی که آنها را زنده نگه می‌دارد و به زندگی معنا می‌بخشد، امید است. در نمایش، "مامان صورتی" تلاش می‌کند که هر لحظه به اسکارلت امید ببخشد. این امیدواری به خانواده‌ها و تمام کسانی که با بیماران سرطانی در ارتباط هستند یادآور می‌شود که حتی در کوتاه‌ترین لحظات، زندگی باید معنا و ارزش خود را داشته باشد.»
تاکید بر ضرورت همراهی بزرگ‌ترها در تئاتر کودک و نوجوان
سوال: چه کسانی را برای تماشای این نمایش دعوت می‌کنید؟
پاسخ: «به‌نظر من این نمایش تنها مخاطب نوجوان ندارد؛ والدین، معلمان، مربیان و همه کسانی که مسئولیت کودکان و نوجوانان را بر عهده دارند باید آن را ببینند. این نمایش نشان می‌دهد که چگونه می‌توان با یک نوجوان رفاقت کرد و به او نزدیک شد.»
