حسین پیری‌نژاد: فخرالزمان، روایتی از تاریخ است که مخاطب را با احوالات آن دوره آشنا می‌کند
نمایش «فخرالزمان» به نویسندگی ابراهیم عادل‌نیا و کارگردانی اصغر محمدی، اثری درام تاریخی است که در بخش فراگیر چهل و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر به روی صحنه رفت.
به گزارش اینتیتر، نمایش «فخرالزمان» به نویسندگی ابراهیم عادل‌نیا و کارگردانی اصغر محمدی، اثری درام تاریخی است که در بخش فراگیر چهل و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر به روی صحنه رفت. این نمایش با روایت زندگی دختر محمدعلی‌شاه قاجار، تماشاگران را به دل تاریخ برد و موفق شد جایگاه ویژه‌ای در میان آثار منتخب این دوره از جشنواره کسب کند. به همین مناسبت، اینتیتر گفت‌وگویی با حسین پیری‌نژاد، یکی از بازیگران این اثر، ترتیب داده است تا از تجربه‌های هنری و مسیر حضورش در این رویداد بزرگ هنری بگوید.
«با اجرای یک نمایش کمدی، مسیر هنری‌ام را آغاز کردم»
حسین پیری‌نژاد درباره ورود خود به دنیای تئاتر اظهار داشت: «فعالیت در عرصه تئاتر را از سال ۱۳۹۶ با اجرای یک نمایش کمدی در دانشگاه زنجان شروع کردم. در آن زمان، نگاه من به تئاتر بیشتر تفریحی بود و آن را صرفاً به عنوان یک سرگرمی دنبال می‌کردم، اما به مرور زمان، این علاقه عمیق‌تر شد و مسیرم را در این هنر تغییر داد.»
وی با اشاره به روند جدی‌تر شدن فعالیت‌هایش افزود: «هر چه بیشتر در دنیای تئاتر پیش می‌رفتم، اهمیت یادگیری و مطالعه را بیشتر درک می‌کردم. به همین دلیل، علاوه بر تحقیق و مطالعه شخصی، در دوره‌های مختلف صداپیشگی و بازیگری شرکت کردم. تجربه حضور در نمایش‌های متنوع، از آثار کمدی گرفته تا تراژدی و درام، به من کمک کرد که درک بهتری از نقش‌آفرینی پیدا کنم و بتوانم به عنوان یک بازیگر حرفه‌ای مسیرم را ادامه دهم.»
«۲۰ روز فرصت داشتیم که این نمایش را آماده کنیم»
پیری‌نژاد درباره روند آماده‌سازی نمایش «فخرالزمان» گفت: «این نمایش یک درام تاریخی جذاب است که به روایت زندگی دختر محمدعلی‌شاه قاجار می‌پردازد. داستان نمایش، احوالات و اتفاقات آن دوران را از زاویه‌ای متفاوت به تصویر می‌کشد و تلاش دارد که مخاطب را با بخشی از تاریخ معاصر ایران آشنا کند.»
وی با تأکید بر سختی‌های آماده‌سازی این نمایش برای جشنواره، خاطرنشان کرد: «یکی از چالش‌های اساسی ما در این مسیر، زمان بسیار کوتاه برای آماده‌سازی نمایش بود. متأسفانه به دلیل عدم اطلاع‌رسانی به‌موقع جشنواره طلوع، تنها ۲۰ روز فرصت داشتیم تا تمرین‌ها را آغاز کنیم، نمایش را آماده کنیم، تغییرات لازم را اعمال کرده و موسیقی و سایر جزئیات را تکمیل کنیم. با این حال، گروه با تمام توان کار کرد و خوشبختانه نتیجه تلاش‌ها، کسب مقام برگزیده در تبریز و راهیابی به جشنواره فجر شد.»
«این جشنواره‌ها برای افراد توانخواه، فوق‌العاده مفید هستند»
این بازیگر درباره تأثیر جشنواره‌های تئاتر برای افراد دارای معلولیت تصریح کرد: «به نظر من، این جشنواره‌ها از صفر تا صد برای افراد توانخواه مفید هستند. بازیگری در تئاتر نیازمند مهارت‌هایی مانند بیان قوی، استفاده از میمیک صورت و کنترل حرکات بدن است. این مهارت‌ها، نه‌تنها برای افراد دارای معلولیت، بلکه حتی برای افراد سالم نیز چالش‌برانگیز است. بنابراین، حضور در چنین رویدادهایی کمک می‌کند که توان‌یابان اعتمادبه‌نفس بیشتری پیدا کنند، بر خجالت خود غلبه کنند، در جمع صحبت کنند و تعامل اجتماعی بهتری داشته باشند.»
«اطلاع‌رسانی جشنواره‌ها باید به‌موقع انجام شود»
پیری‌نژاد در پاسخ به این پرسش که چه اقداماتی می‌تواند کیفیت برگزاری جشنواره‌های تئاتر را ارتقا دهد، اظهار داشت: «یکی از مشکلات اساسی، تأخیر در اطلاع‌رسانی است. زمانی که تنها ۲۰ روز مانده به جشنواره، فراخوان منتشر می‌شود، گروه‌های نمایشی فرصت کافی برای تشکیل تیم، انجام تمرینات لازم و آماده‌سازی اثر خود را ندارند. هیچ گروه حرفه‌ای حاضر نیست با چنین محدودیت زمانی شدیدی وارد اجرای یک نمایش شود. بنابراین، اولین گام برای بهبود کیفیت جشنواره، برنامه‌ریزی دقیق‌تر و اطلاع‌رسانی زودهنگام است.»
«جوایز جشنواره‌ها متناسب با زحمات هنرمندان نیست»
وی در ادامه افزود: «موضوع دیگر، سختی‌های خود هنر تئاتر است. این هنر نیازمند صبر، حوصله و تمرین مداوم است. هم کارگردان و هم بازیگران، چه سالم و چه توان‌یاب، باید زمان و انرژی زیادی را صرف آماده‌سازی یک نمایش کنند. متأسفانه، جوایزی که برای جشنواره‌ها در نظر گرفته می‌شود، در مقایسه با زحمات و تلاشی که هنرمندان انجام می‌دهند، چندان چشمگیر نیست و این مسأله نیاز به توجه بیشتری دارد.»
«رسانه‌ها باید جشنواره‌ها را جدی بگیرند»
پیری‌نژاد با تأکید بر تأثیر رسانه‌ها در حمایت از هنرمندان و جشنواره‌ها، بیان کرد: «سازمان‌هایی مانند بهزیستی می‌توانند نقش مهمی در ایجاد انگیزه برای هنرمندان توان‌یاب داشته باشند، اما رسانه‌ها نیز عامل بسیار تأثیرگذاری در این زمینه هستند. کسی نمی‌تواند قدرت رسانه را نادیده بگیرد.
پوشش خبری مناسب و تبلیغات گسترده، می‌تواند به رشد این جشنواره‌ها کمک کند و فرصت‌های بیشتری را برای هنرمندان فراهم کند.»
«هنرمند قرار نیست فقط اخلاقیات را تبلیغ کند»
وی در پاسخ به این پرسش که آیا هنر می‌تواند در ارتقای سطح اخلاق در جامعه مؤثر باشد، تصریح کرد: «هنر و هنرمند تأثیرگذارند، اما نباید انتظار داشت که حتماً تئاتر یا دیگر شاخه‌های هنری، دستورالعملی برای اخلاقیات باشند. هنرمند یک انسان آگاه است که نسبت به مسائل جامعه واکنش نشان می‌دهد. گاهی اوقات، او تلخی‌ها و مشکلات را به تصویر می‌کشد تا آگاهی ایجاد کند، نه الزاماً برای تبلیغ اخلاقیات.»
«هنرمند نادیدنی‌ها را به تصویر می‌کشد»
وی در پایان با اشاره به جایگاه هنر در جامعه خاطرنشان کرد: «به نظر من، هنر یعنی زیبایی؛ فرقی نمی‌کند که در قالب شعر باشد، ادبیات، مجسمه‌سازی یا تئاتر. هنرمند کسی است که یک پیام مهم را به آگاهی مخاطبان می‌رساند. همان‌طور که یکی از بزرگان گفته است، هنرمند دیدنی‌ها را تکرار نمی‌کند، بلکه به نادیدنی‌ها خاصیت دیده‌شدن می‌بخشد. رمز ماندگاری یک اثر هنری نیز در فرم صحیح و ارائه درست آن نهفته است.»
