ماجرای جدید تجاوز به یک زن در آمبولانس در یکی ازشهرهای شمالی کشور چیست؟ + دومین پرونده تعرض در آمبولانس افشا شد! + جزئیات تکان دهنده

به گزارش اینتیتر به نقل از خبرآنلاین، همین چند روز قبل بود که اظهارات ندا شمس، وکیل پایه یک دادگستری درباره تعرض به یک زن در آمبولانس همه را شوکه کرد. توضیحات اورژانس نیز قانع کننده نبود و سوالات مهمی در ذهن جامعه باقی ماند. مثلا اینکه جزای چنین اقدام غیرانسانی چیست و چرا برخورد صحیح صورت نگرفته است؟ مردم و مشخصا زنان اگر در آمبولانس هم امنیت ندارند، کجا امنیت دارند؟ و .... 

افکار عمومی از شوک این ماجرا درنیامده، اما پرونده مشابه دیگری افشا شده است!

این‌بار در یکی از شهر‌های شمالی، قربانی یک زن بیست ساله است؛ همسرش به «خبرآنلاین» گفته که «وقتی از شیشه ماشین اورژانس دیدم بدن همسرم را لمس می‌کند، خشکم زد، اما لحظه‌ای گمان کردم به‌دلیل عوارض تصادف، برای همسرم اتفاقی افتاده و نیاز به معاینه بیشتری دارد.»

روز حادثه : ماجرا به ۳۰ فروردین ۱۴۰۳ برمی‌گردد، همین ۱۱ ماه قبل، زن بعد از باشگاه ورزشی هنگام بازگشت به خانه سوار تاکسی اینترنتی می‌شود، تاکسی در میانه راه تصادف می‌کند، احساس ناراحتی از ناحیه گردن سبب می‌شود زن با همسرش تماس تلفنی بگیرد، او به محل تصادف می‌رسد و منتظر رسیدن اورژانس می‌مانند. همسر زن به خبرآنلاین می‌گوید: «کمی آن‌طرف‌تر از محل حادثه خودروی اورژانس بود، به آن مراجعه کردیم، مامور اورژانس گفت به محل حادثه برگردید، من به مرکز اعلام می‌کنم یک مورد حضوری دارم و تا دو دقیقه دیگر به شما می‌رسم.»

لحظه حادثه : حالا زن و همسرش در کابین خودروی اورژانس نشسته‌اند، مامور اورژانس بعد از معاینه اولیه از مرد می‌خواهد برای همسرش آب بیاورد، همین فاصله کافی است تا درِ کابین خودرو بسته شود. همسر زن به خبرآنلاین می‌گوید: «از این‌که در کابین بسته شد تعجب کردم، اما به‌روی خودم نیاوردم، مجدد در را باز کردم و آب را به همسرم دادم، مامور اورژانس به من گفت شما به خودروی خودتان برگردید و بعد از حرکت آمبولانس پشت سر ما راه بیفتید، من هم برگشتم و سوار ماشین خودم شدم، اما بعد از ۸ دقیقه آمبولانس هنوز حرکت نکرده بود. مجدد برگشتم به‌سمت آمبولانس، به‌سختی از شیشه داخل کابین را نگاه کردم، وقتی دیدم بدن همسرم را لمس می‌کند، خشکم زد، اما لحظه‌ای گمان کردم به‌دلیل عوارض تصادف برای همسرم اتفاقی افتاده و نیاز به معاینه بیشتری دارد.»

بعد از حادثه: خودروی اورژانس بعد از توقف طولانی به سمت بیمارستان حرکت می‌کند، حالا همگی در بیمارستان هستند، همسر مرد می‌گوید: «در تمام طول مسیر آشفته بودم، نمی‌دانستم چه‌کار کنم، در بیمارستان ماجرا را با همسرم (زن) مطرح کردم، او تایید کرد، گفت هرچه از او (مامور اورژانس) خواستم اگر به معاینه نیاز است از روی لباس این کار را انجام دهد، نپذیرفت.»

شکایت از مامور اورژانس: زن و همسرش به نتیجه می‌رسند آن لحظه در خودروی اورژانس مورد تعرض جنسی قرار گرفته است، در همان بیمارستان با پلیس تماس می‌گیرند و ماجرا را صورت‌جلسه می‌کنند، با طرح شکایت در محاکم قضایی پرونده به جریان می‌افتد، در دادگاه دیگر همکارِ مامور اورژانس، شهادت می‌دهد هیچ تعرضی در روز حادثه اتفاق نیفتاده است، اما دریافت شماره تلفن از زن توسط مامور خاطی به بهانه تکمیل کردن پرونده، تماس تلفنی با زن توسط مامور اورژانس، جست‌وجوی نام زن در فضای مجازی برای پیدا کردن حساب اینستاگرامی او، مواردی هستند که با بررسی پلیس فتا ثابت می‌شود و بعد از گذشت حدود شش ماه کار حقوقی، دادگاه تعرض را تایید می‌کند. (رای دادگاه در اختیار خبرگزاری خبرآنلاین قرار دارد.)

رای دادگاه : اتهام مامور اورژانس با تایید دادگاه «رابطه نامشروع یا عمل منافی عفت (غیر از زنا)» است، او (مامور اورژانس) با حکم دادگاه به تحمل ۶۰ ضربه شلاق محکوم می‌شود، دادگاه تجدید نظر در مهر امسال (۱۴۰۳) حکم دادگاه اولیه را تایید می‌کند. (رای دادگاه تجدید نظر در اختیار خبرگزاری خبرآنلاین قرار دارد.)

مامور خاطی همچنان در اورژانس کار می‌کند

بعد از صدور رای قطعی در محاکم قضایی این خانواده تلاش می‌کنند برای مامور خاطی پرونده‌ای در دانشگاه علوم پزشکی تشکیل بدهند، این کار انجام می‌شود، بار‌ها با مسئولین دانشگاه برای پیگیری پرونده ارتباط می‌گیرند، به‌گفته همسر زن: «من بار‌ها مجبور شدم آن لحظه را بازگو کنم و یاد آن لحظه تلخ بیفتم.» و به خبرآنلاین می‌گوید: «امروز از آن حادثه ۱۱ ماه گذشته است، در مهر امسال برای آن فرد رای قطعی صادر شده که نشان می‌دهد او تعرض کرده است، اما این آقا همچنان به عنوان تکنسین اورژانس مشغول به کار است. این درحالی است که بعد از هویدا شدن ماجرا همکار این مامورِ خاطی که قبل‌تر شهادت دروغ داده بود، در مقابل مقام قضایی اعتراف کرد که آن روز تحت فشار بوده تا شهادت کذب بدهد.»

افشاگری همکار مامور اورژانس

آن‌طورکه همسر زن به خبرآنلاین می‌گوید همکار مامور خاطی بعدتر برای کسب رضایت این خانواده به آنها مراجعه می‌کند و پرده از رازی عجیب برمی‌دارد، دیدار در محل کار همسر زن انجام می‌شود، دوربین‌های مدار بسته دفتر گفت‌و‌گو را به همراه صدا ضبط می‌کنند، براساس صحبت‌هایِ این مامور اورژانس، فرد محکوم شده در دادگاه (مامور خاطی) اولین بار نبوده که دست به چنین کاری می‌زند و در مواردی فیلم‌برداری هم کرده است. (فیلم این گفت‌و‌گو توسط همسر زن در اختیار خبرگزاری خبرآنلاین قرار گرفته است.)

حالا این خانواده در تلاش هستند با اظهارات همکار مامور خاطی، زمینه را برای قطع فعالیت مامور محکوم شده در اورژانس فراهم کنند. آن‌طورکه همسر زن به خبرآنلاین می‌گوید هنوز موفق به این کار نشده است.

حالا زن و همسرش تحت درمان روانپزشک هستند، همسر زن به خبرآنلاین می‌گوید: «من آدم قوی‌ای هستم، اما بعد از این حادثه در تنهایی بار‌ها گریه کرده‌ام، از خودم می‌پرسم چرا کسی‌که برایش چنین جرمی در دادگاه ثابت شده همچنان در اورژانس کار می‌کند؟ چرا در برابر این فرد ان‌قدر سهل انگاری می‌شود، او همچنان کار می‌کند و ممکن است فرد دیگری قربانی او شود، همین آقا اگر به ما فحش می‌داد مجازاتش از کاری که کرده بیشتر بود، چرا با او کاری نمی‌کنند؟ جالب است یک بار که با این فرد در خیابان «چشم تو چشم» شدم به من چپ چپ نگاه کرد.»

آنطور که خبرآنلاین در پایان گزارش خود آورده، رای قطعی دادگاه، فایل صوتی و تصویری همکار مامور خاطی، گزارش اورژانس از روز حادثه و فایل صوتی همسر زن در اختیار این رسانه قرار دارد.

واکنش اورژانس به این رسوایی چیست؟ 

افشای این پرونده و اظهارات همسر قربانی، به خصوص آنچه درباره مکرر بودن این اقدام گفته شده این گمانه را تقویت می‌کند که به زودی شاهد افشای پرونده‌های دیگری هم باشیم. 

اگرچه که بیان این تجربه و پیگیری آن به خاطر برخی تابو‌های اجتماعی سخت است، اما این امید وجود دارد که قربانیان با شنیدن روایت‌های مشابه جسارت به خرج داده و برای جلوگیری از ادامه این رفتار‌ها هم که شده، سخن بگویند.

گذشته از این، از اورژانس و مسئولان مربوطه انتظار می‌رود که در این خصوص پاسخگو باشند. هر جای دیگری از دنیا چنین رخدادهایی صورت بگیرد، مسئولانی استعفا داده، برکنار می‌شوند یا حداقل عذرخواهی می‌کنند. ما در ایران معمولا شاهد چنین واکنش‌هایی نیستیم اما حداقل انتظار می‌رود که به جای انکار و لاپوشانی، تحقیقات دقیق و درست انجام دهند. مهم‌تر اینکه با ماموران خاطی برخورد مناسب انجام دهند. چند ضربه شلاق در صورتی که اطلاع رسانی از موضوع و اخراج از کار در بین نباشد، قطعا نه مانع تکرار اتفاقات می‌شود، نه درس عبرتی برای سایرین خواهد شد.