علت اعتراضات سریالی پرستاران در کشور چیست؟
اعتراضات بی سابقه پرستاران سراسر کشور، خبری است که در سال گذشته هر روز شاهد آن بودیم. این اعتراضات که به دلیل مشکلات متعدد در حوزه‌های حقوقی، شرایط کاری، و اجرای ناصحیح قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری به وقوع پیوسته است، تبدیل به یکی از مهم‌ترین مسائل روز در حوزه سلامت کشور شده است. در چند روز گذشته پرستاران بیمارستان میلاد تهران هم برای چندمین بار نسبت به وضعیت حقوق پایین، کمبود نیروی انسانی، فشار کاری زیاد و عدم توجه به مطالبات خود دست به اعتراض زدند.
به گزارش اینتیتر به نقل از رویداد۲۴، یکی از مشکلات اصلی پرستاران، عدم رعایت اصول عدالت در پرداخت‌ها و به ویژه تفاوت‌های زیاد در حقوق بین شاغلان در حوزه‌های مختلف است. در بسیاری از بیمارستان‌ها، پرستاران با کمبود منابع و تجهیزات مواجه‌اند که به شدت بر کیفیت خدمات درمانی اثر می‌گذارد. از سوی دیگر، فشار‌های کاری فزاینده و شیفت‌های طولانی بدون جبران مناسب مالی، موجب نارضایتی شدید بین پرستاران شده است. در برخی از بیمارستان‌ها، پرستاران برای تأمین شرایط کاری خود با مشکلاتی همچون کمبود تجهیزات و عدم رسیدگی به موقع به وضعیت خود مواجه هستند.
جیره بندی دارو در بیمارستان میلاد
بر اساس گزارش میدانی خبرنگار رویداد ۲۴، یکی از پرستاران بیمارستان میلاد از جیره بندی داروی بیماران در این بیمارستان خبر داد و گفت: جیره داروی بیماران جراحی شده در این بیمارستان به گونه‌ای شده که برای التیام درد بیماران بعد از جراحی باید هر ۸ ساعت یک شیاف دیفلوفناک تجویز شود، اما با کمبود دارو ما مجبوریم هر ۱۲ ساعت به بیمار دیفلوفناک بدهیم در حالی که این دارو یکی از دارو‌های ساده‌ای است که در تمام منازل پیدا می‌شود ولی ذخیره بیمارستان در این مورد به قدری کاهش داشته که نمی‌توانیم بر اساس اصول دارویی آن را تقسیم کنیم. او همچنین گفت: این محدودیت برای دارو‌های تسکین درد مانند آمپول کتورولاک بیشتر هم شده است.
یکی دیگر از پرستاران معترض در بیمارستان خصوصی هم با اشاره به عدم دریافت تعرفه خدمات پرستاری از سوی بیمارستان گفت: بیمارستان‌ها تعرفه خدمات پرستاری را از بیماران دریافت می‌کنند، اما آن را به پرستاران نمی‌پردازند. به گفته او پایمال کردن حقوق پرستاران در بیمارستان‌ها به این موضوع محدود نمی‌شود و با قرارداد‌های یک ماهه و حتی در برخی موارد دریافت خدمات ساعتی پرستاران در برخی بخش‌ها امنیت شغلی این قشر به طور جدی به خطر افتاده است.
وزارت بهداشت هنوز معاونت پرستاری تعیین نکرده
همچنین، بسیاری از پرستاران در پی عدم تعیین معاونت پرستاری وزارت بهداشت، از بلاتکلیفی مدیریتی در این معاونت ابراز ناراحتی کرده‌اند. به گفته آنها، این بلاتکلیفی و تعلل در انتخاب فرد مناسب برای این سمت موجب کاهش اعتماد پرستاران به سیستم مدیریتی وزارت بهداشت شده است. این وضعیت موجب شده تا اعتراضات پرستاران به شدت افزایش یابد و آنها احساس کنند که وزارت بهداشت در رسیدگی به مشکلات و مطالبات آنها تعلل می‌کند.
یکی از نکات برجسته در این اعتراضات این است که با وجود رییس‌جمهور کشور که خود پزشک است، انتظار می‌رود با درک بهتر از چالش‌های حوزه سلامت، توجه بیشتری به مشکلات پرستاران داشته باشد. پرستاران معتقدند که با توجه به تخصص و تجربه آقای رئیس‌جمهور در عرصه پزشکی، می‌توانند امیدوار باشند که دولت به مسائل و مشکلات آنان به ویژه در حوزه حقوق، شرایط کاری و اجرای صحیح قوانین، توجه بیشتری داشته باشد. انتظار پرستاران این است که دولت با حمایت از آنها، گامی مؤثر در رفع مشکلات این قشر از کادر درمانی بردارد و به مطالبات‌شان پاسخ دهد.
اسماعیل شریعتی از فعالان صنف پرستاری، در خصوص این وضعیت گفته است: «بلاتکلیفی در انتخاب معاون پرستاری نه تنها نشان‌دهنده عدم توجه به نیاز‌های اساسی پرستاران است، بلکه می‌تواند به بحران‌های بزرگ‌تری در سیستم سلامت کشور منجر شود. در حالی که پرستاران نقش کلیدی در سیستم درمانی دارند، بی‌توجهی به مسائل آنان می‌تواند کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی را تحت تأثیر قرار دهد.»
شریعتی تأکید می‌کند: در شرایط فعلی، نیاز به فردی شایسته و کارآمد برای معاونت پرستاری احساس می‌شود که بتواند با برنامه‌ریزی دقیق، مشکلات این قشر را برطرف کند و در راستای تحقق عدالت در نظام سلامت کشور گام بردارد. به گفته او، تأخیر در این انتخاب می‌تواند علاوه بر افزایش نارضایتی پرستاران، تأثیرات منفی بر روی کیفیت خدمات درمانی و اعتماد عمومی به نظام سلامت کشور داشته باشد.
در نهایت، پرستاران کشور انتظار دارند که وزارت بهداشت هرچه سریع‌تر در انتخاب فردی شایسته و توانمند برای معاونت پرستاری اقدام کرده و با این کار، گامی مؤثر در رفع مشکلات این قشر از کادر درمانی بردارد. همچنین، از رئیس‌جمهور به عنوان یک فرد متخصص در حوزه سلامت، انتظار دارند که با درک بهتر از وضعیت و مشکلات پرستاران، تصمیمات مناسبی برای بهبود شرایط این قشر از کادر درمانی اتخاذ کند.
