پنهان کردن احساسات: آیا همیشه برای روان ما مضر است یا مسئله پیچیده‌تر از این حرف‌هاست؟
آیا تا به حال احساسات خود را پنهان کرده‌اید؟ جواب احتمالاً مثبت است؛ چرا که انسان بودن یعنی گاهی احساسات خود را نشان نمی‌دهیم. زندگی پر از موقعیت‌هایی است که ابراز واقعی احساسات همیشه ممکن یا حتی مفید نیست.
به گزارش اینتیتر، آیا تا به حال احساسات خود را پنهان کرده‌اید؟ جواب احتمالاً مثبت است؛ چرا که انسان بودن یعنی گاهی احساسات خود را نشان نمی‌دهیم. زندگی پر از موقعیت‌هایی است که ابراز واقعی احساسات همیشه ممکن یا حتی مفید نیست. مثلاً وقتی به شدت عصبانی هستید و وارد فروشگاه می‌شوید، احتمالاً به جای اخم کردن به صندوق‌دار، ترجیح می‌دهید لبخند بزنید یا حالت خنثی داشته باشید.
به گزارش سایکولوژی تودی، این پنهان‌کاری احساسی، که به آن «سرکوب ابراز احساسی» هم می‌گویند، رفتاری است که همه گاهی انجام می‌دهند. با این حال، تحقیقات نشان داده‌اند افرادی که بیشتر احساسات خود را سرکوب می‌کنند، از سلامت روانی و هیجانی کمتری برخوردارند. ولی این موضوع به این سادگی هم نیست.
در یک پژوهش جدید، محققان از شرکت‌کنندگان درباره میزان استفاده از سرکوب ابراز احساسات و میزان رضایت‌شان از زندگی پرسیدند و همچنین نشانه‌های افسردگی و اضطراب را بررسی کردند. این سوالات در ابتدا و پس از چهارده هفته تکرار شد. همچنین احساس «اصالت» (یعنی تطابق دنیای درونی فرد با رفتارش)، و نوعی دودلی به نام «ابهام در ابراز احساسات» سنجیده شد؛ یعنی فرد میان بیان یا پنهان کردن احساساتش مردد است. این ابهام به دو صورت است: یکی تردید درباره توانایی در بیان احساسات و دیگری نگرانی درباره پیامدهای آشکارسازی احساسات.
نتایج پژوهش نشان داد سرکوب احساسات با کاهش رضایت از زندگی و افزایش اضطراب و افسردگی در چهارده هفته بعد ارتباط دارد. اما این رابطه برای افرادی که هنگام پنهان‌کاری احساس «اصالت» می‌کردند، برقرار نبود. به عبارت دیگر، اگر فرد هنگام پنهان کردن احساسش، خودش را واقعی حس کند، آسیب روانی نمی‌بیند.
همچنین برای افرادی که درباره پیامدهای ابراز احساساتشان تردید داشتند و احساساتشان را پنهان کردند، سطح اضطراب و نارضایتی بالاتری گزارش شد. اما کسانی که این نگرانی را نداشتند، مشکلی را تجربه نکردند.
این تحقیق پیچیدگی رابطه ما با نمایش احساسات را نشان می‌دهد. معنایی که فرد به تصمیم پنهان یا آشکار کردن احساسات می‌دهد، مهم است. مثلاً اگر فرد برای حفظ آرامش یا مدیریت یک موقعیت اضطراری احساسی‌اش را پنهان کند و با هویت خودش در تضاد نباشد، این می‌تواند سالم باشد.
محققان توصیه می‌کنند که این پژوهش در فرهنگ‌ها و گروه‌های سنی و اجتماعی دیگر هم تکرار شود. همچنین تأکید دارند که جنبه‌هایی مثل صمیمیت عاطفی در روابط یا نوع رابطه می‌تواند این پیوند را تحت تأثیر قرار دهد.
جمع‌بندی: وقتی می‌خواهیم تصمیم بگیریم احساسات خود را پنهان یا آشکار کنیم، خوب است با مهربانی و کنجکاوی از خود بپرسیم: «این کار برای من چه معنایی دارد؟»
