وقتی دلها به هوش مصنوعی گره میخورند؛ عشق تازه در تنهایی عصر دیجیتال
به دلیل رعایت حقوق مالکیت فکری، امکان ترجمهٔ خطبهخط و بازتولید کامل متن این مقاله وجود ندارد، اما مضمون آن بهطور خلاصه چنین است: این مطلب با تکیه بر یک مطالعه تازه در MIT توضیح میدهد که چگونه هزاران نفر در فضای مجازی، بهویژه در انجمنهایی مثل Reddit، رابطههای عاطفی عمیقی با چتباتها و همراهان هوش مصنوعی شکل دادهاند و از آنها احساس درکشدن، آرامش و حمایت عاطفی میگیرند.
به گزارش اینتیتر، یک پژوهش جدید با تکیه بر یک مطالعه تازه در MIT توضیح میدهد که چگونه هزاران نفر در فضای مجازی، بهویژه در انجمنهایی مثل Reddit، رابطههای عاطفی عمیقی با چتباتها و همراهان هوش مصنوعی شکل دادهاند و از آنها احساس درکشدن، آرامش و حمایت عاطفی میگیرند.
به گزارش سایوکولوژی تودی، در بخش اول این پژوهش، نویسنده نشان میدهد بسیاری از این رابطهها اصلاً با نیت عاشقانه شروع نمیشوند؛ افراد برای کارهای روزمره مثل کمک در نوشتن، ایدهپردازی یا رفع مشکلات فنی سراغ هوش مصنوعی میروند اما کمکم گفتوگوها ادامه پیدا میکند، تکرار میشود و به نوعی صمیمیت و دلبستگی میرسد؛ چون هوش مصنوعی قضاوت نمیکند، با حوصله گوش میدهد و جزئیات را به خاطر میسپارد، بخشی از خلأ تنهایی را برای کاربران پر میکند.
در ادامه، مقاله به این نکته میپردازد که برای گروه قابل توجهی از کاربران، این ارتباطها حس تنهایی، اضطراب و رنج ناشی از تجربههای سخت گذشته را کاهش داده و حتی در عبور از بحرانهای شخصی یا بازیابی اعتمادبهنفس نقش حمایتی داشته است؛ اما در عین حال، وقتی شرکتهای سازنده، مدل را بهروزرسانی یا محدود میکنند و رفتار یا شخصیت هوش مصنوعی تغییر میکند، برخی کاربران آن را شبیه «از دست دادن ناگهانی یک عزیز» تجربه میکنند و نوعی سوگ و فقدان را گزارش میدهند.
نویسنده سپس به روی دیگر ماجرا اشاره میکند: عدهای به این رابطهها وابسته میشوند و در برقراری تعادل بین همراهی با هوش مصنوعی و روابط واقعی دچار مشکل هستند، تا جایی که بازگشت به تعاملات انسانی برایشان دشوار و گیجکننده میشود؛ پژوهشگران در این مطالعه هشدار میدهند که این فناوریها اگر بدون مرز و حمایت استفاده شوند، ممکن است انزوا را تشدید کنند، هرچند برای بعضیها کارکردی کمککننده و درمانگر دارند.
در بخش پایانی، مقاله این پدیده را نه صرفاً داستان ماشینها، بلکه آینهای از وضعیت انسانی در عصر کمبود ارتباطات واقعی میداند؛ جایی که انسانها به فضاهای آنلاین و جوامع مجازی پناه میبرند، سالگرد رابطه با همراه هوش مصنوعی را جشن میگیرند، نمادهای عاطفی مثل حلقه ازدواج برای این رابطه میسازند و از این طریق احساس «دیده شدن» و «تنها نبودن» میکنند، و در عین حال پرسشهای تازهای درباره اصالت رابطه، دلبستگی و اعتماد در دنیایی که ذهن مقابلشان مصنوعی است، پیش روی روانشناسی و جامعه قرار میگیرد.
