رای الکترال در انتخابات آمریکا یعنی چه؟
در این مطلب درباره معنی رای الکترال در انتخابات آمریکا بخوانید.
به گزارش اینتیتر، انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا در حال برگزاری است. در میان اخبار انتخابات نام آرای الکترال بسیار شنیده می شود. درباره معنی رای الکترال در انتخابات آمریکا بخوانید.
کالج انتخاباتی یا مجمع گُزینَنْدِگان(به انگلیسی: Electoral college) مرحلهٔ نهایی از روند طولانی انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا محسوب میشود. انتخابات ریاستجمهوری در ایالات متحده آمریکا به صورت دو مرحلهای انجام میشود. مردم در روز انتخابات اگر چه اسم نامزدهای ریاستجمهور را در برگههای اخذ رأی مینویسند، اما در عمل مجمع گزینندگان بهطور مستقیم رئیسجمهور و معاون او را انتخاب میکنند.[۳] به این معنی که رأیدهندگان هر ایالت گزینشگران رئیسجمهور (electors) را انتخاب میکنند و آنها بعداً رئیسجمهور را انتخاب میکنند. در موارد بسیار نادر این امکان وجود دارد که رأیدهندگان در برگهٔ اخذ رأی به نامزدی رأی بدهند ولی گزینشگران منتخب آنها شخص دیگری را رئیسجمهور کنند که در این صورت به آنها گزیننده پیمان شکن یا بی وفا میگویند.
پنج مرتبه (۱۸۲۴، ۱۸۷۶، ۱۸۸۸، ۲۰۰۰ و ۲۰۱۶) برنده بیشترین آرای مردمی با پیروز نهایی انتخابات متفاوت بودهاست. آخرین مرتبه در سال ۲۰۱۶ اتفاق افتاد که با وجود آنکه بیشتر رایدهندگان به هیلاری کلینتون نامزد دِموکرات رأی دادند و او سه میلیون رای بیشتری نسبت به دونالد ترامپ نامزد جمهوریخواه کسب کرد، اما دونالد ترامپ با کسب بیشینه آرای اِلِکترال(گُزینندگان) پیروز انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا در سال۲۰۱۶ شد.
بر اساس قانون اساسی ایالات متحده آمریکا، تعداد اعضای هیئتهای انتخاباتی هر ایالت معادل مجموع تعداد نمایندگان مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا و سناتورهای همان ایالت است. هر چه ایالتی پرجمعیتتر باشد، تعداد اعضای هیئتهای انتخاباتی آن نیز بیشتر خواهد بود. به همین دلیل نقش ایالتهایی نظیر کالیفرنیا، تگزاس و نیویورک به نسبت ایالتهایی همانند یوتا، وایومینگ یا مونتانا در انتخاب رئیسجمهور آمریکا به مراتب بیشتر است.
در حال حاضر، بیشترین تعداد هیئتهای انتخاباتی به کالیفرنیا با ۵۵ عضو تعلق دارد و پس از آن تگزاس با ۳۸ عضو در مکان بعدی قرار میگیرد. ۸ ایالت نیز به همراه واشینگتن دی سی تنها دارای ۳ عضو هیئت انتخاباتی هستند. شهروندان واشینگتن دی سی تا سال ۱۹۶۰ از شرکت در انتخابات ریاست جمهوری محروم بودند و بر اساس اصلاحیه بیست و سوم اجازه یافتند همانند دیگر شهروندان آمریکایی رئیسجمهور خود را برگزینند. از آنجا که واشینگتن دی سی در کنگره، نمایندهٔ دارای حق رأی ندارد، اصلاحیه بیست و سوم تعداد اعضای هیئت انتخاباتی این شهر را همانند ایالتهای کم جمعیت ۳ عضو تعیین کرد.
در ابتدا شیوه انتخاب اعضای هیئتهای انتخاباتی به این صورت بود که مجالس قانونگذاری ایالتها پیش از برپایی انتخابات عمومی، افرادی را انتخاب میکردند و آنان نیز برای تعیین رئیسجمهور رهسپار کنگره ایالات متحده آمریکا در شهر واشینگتن میشدند. اما اکنون این افراد مستقیماً توسط مردم و در روز انتخابات ریاست جمهوری برگزیده میشوند. افراد انتخاب شده نباید هیچ سمت دولتی داشته باشند.
انتخابات در آمریکا از طریق رأی غیر مستقیم مردم انجام میگیرد، اما مردم هر ایالت به کاندیدای مورد نظر خود رأی میدهند، هر کسی که برنده اکثریت آرا در آن ایالت شود، تعداد آرای انتخاباتی آن ایالت را از آن خود میکند و هر کسی که تا دویست و هفتاد رأی انتخاباتی به دست آورد، رئیسجمهور آمریکا قلمداد خواهد شد.
در آمریکا، هر ایالتی تعدادی گزینشگر میگمارد که بعد از انتخابات، به پایتختهای ایالتی سفر میکنند و در مجلس ایالتی رأی خود را به نسبت آرائی که مردم به کاندیداها دادهاند، به صندوقها میریزند، که در حقیقت، تعداد آرای انتخاباتی آن ایالت، به کاندیدایی که رأی بیشتری به دست آورده، متعلق خواهند کرد. رأی انتخاباتی مشتق از دو عدد است. عدد اول تعداد نمایندگان مجلس نمایندگان است به اضافهٔ دو سناتور. به فرض، ایالت ویرجینیا سیزده رأی انتخاباتی دارد، که به خاطر یازده نمایندهٔ مجلس و دو سناتور ایالت است. در آمریکا هر ایالتی دو سناتور دارد و بر اساس جمعیت آن ایالت و نظرخواهیهایی که هر دهه انجام میگیرد، تعداد نمایندگان مجلس آن ایالت تنظیم میشود. به عنوان مثال، در بیست سال گذشته، ایالتی مانند کالیفرنیا، دو سناتور داشت ولی پنجاه و یک رأی انتخاباتی داشت، چون چهل و نه نمایندهٔ مجلس داشتند، اما امسال، کالیفرنیا پنجاه و پنج رأی انتخاباتی دارد، به این دلیل که، مردم از ایالات دیگر به کالیفرنیا نقل مکان کردند و در آنجا زندگی میکنند و بر اساس تکثیر جمعیت، در آن ایالت، تعداد نمایندگان مجلس کالیفرنیا، بالاتر رفته و بالتبع، تعداد آرای انتخاباتی، آن ایالت، بیشتر خواهد شد.
در واقع دلیل به وجود آمدن آرای انتخاباتی، این بود که در اوایل تأسیس ایالات متحده، مؤسسین آن نمیخواستند که تنها، ایالات بزرگ در انتخاب رئیسجمهور تعیینکننده باشند؛ در غیر این صورت این موضوع باعث میشد که نامزدها تنها به ایالاتی که جمعیت بیشتری داشته باشد سفر کنند و در آنجا با مردم مشارکت کنند، به همین جهت بود که آنها میکوشیدند تا این مسئله را از میان ببرند و خواستند که همهٔ ایالات آمریکا بتوانند، نظر خود را ابراز کنند، به همین جهت بود که امروز میبینیم، ایالتی مانند کلورادو با نه رأی انتخاباتی یا ایالت نیومکزیکو با پنج رأی انتخاباتی، یکی از ایالات کلیدی، در انتخابات ۲۰۰۸، شدهاند. هر ایالتی فقط دو سناتور دارد، به خاطر اینکه مجلس سنای آمریکا، تنها میتواند صد عضو داشته باشد، به دلیل وجود پنجاه ایالت در آمریکا. اما تعداد نمایندگان مجلس است که بر اساس جمعیت، متفاوت خواهد بود.
بهطور معمول همواره نامزدی که در ایالتی توسط مردم، حائز ” رای مردمی ” (Popular Vote) بیشتری شده باشد، از سوی هیئت انتخاباتی آن ایالت برگزیده میشود، هرچند که استثنائاتی نیز در طول دو قرن وجود داشتهاست. درانتخابات عمومی ماه نوامبر، پس از مشخص شدن میزان ” آراء مردمی ” هر نامزد در هر ایالت، میتوان با شمارش تعداد هیئتهای انتخاباتی، نامزد پیروز در انتخابات ریاست جمهوری را شناسایی کرد. اعلام رسمی نتایج انتخابات تا جلسه مشترک مجلس نمایندگان و سنا در ماه دسامبر طول میکشد که در آنجا معاون رئیسجمهور به عنوان رئیس سنا، نتایج آراء هیئتهای انتخاباتی را برمیخوانند و بدین ترتیب رئیسجمهور بعدی ایالات متحده آمریکا بهطور رسمی اعلام میشود.