رازهای تکان‌دهنده سلاخ‌خانه اسد، جهان را به شوک فرو برد!

به گزارش اینتیتر به نقل از برترینها،  تصاویر دوربین های مداربسته از زندان سیدنایا در سوریه سوالات بی پاسخ بسیاری را در ذهن ایجاد کرده است. اگرچه زندانیان طبقه همکف و بالاتر آزاد شده اند، اما دوربین ها همچنان حضور سایر زندانیان را در این زندان مخوف نشان می دهد. این زندانیان احتمالاً در زندان های زیرزمینی مخفی نگه داشته می شوند. مکانی که هنوز درهای مخفی آن کشف نشده است. در حالی که نگهبانان زندان از ترس جان خود فرار می کنند، مردم اکنون در تلاش هستند تا با شکستن دیوارها و کف، راهی برای ورود به این زندان های مخفی بیابند.

زندان سیدنایا که گفته می‌شود بین سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۵ ساخته شده بود، قبلاً با افشای شکنجه‌های وحشیانه، اعدام‌های دسته جمعی و حتی آدم‌خواری شهرت وحشتناکی به دست آورده بود. اتهاماتی که دولت اسد همواره آنها را رد کرده است. گمانه زنی ها درباره ربوده شدن برخی زندانیان این زندان با واکنش زنی که برادر گمشده خود را در میان تصاویر دوربین شناسایی کرده قوت گرفته است. یا مردی که هنوز هویتش معلوم نیست، آنقدر شکنجه شده که حتی اسمش را هم به یاد نمی آورد. عکس های یک زندانی دیگر که حتی نمی تواند موبایل در دست بگیرد، عمق فاجعه انسانی در این زندان را نشان می دهد.

پس از حمله تحریرالشام به رهبری جولانی برای سرنگونی اسد، بسیاری از زندانیان از زندان های شهرهای مختلف سوریه آزاد شده اند. اما آنچه در سیدنایا می بینید با زندان های دیگر متفاوت است. در این زندان زنان زیادی به اتهامات نامعلومی زندانی شده اند. گفته می شود برخی از زندانیان آزاد شده می توانستند اعضای داعش باشند، اما در میان آنها افرادی نیز هستند که بیش از ۳۰ یا ۴۰ سال را در این زندان سپری کرده اند. مانند سهیل منویی، یک شهروند لبنانی با ۳۳ سال زندان، و راغد التطری که بیش از ۴۰ سال است که به دلیل امتناع از بمباران مردم سوریه از زمان حافظ اسد در زندان است. تصاویر تکان دهنده از زندانیان گرسنه و شکنجه شده بسته به میله ها ابعاد وحشتناک این زندان را آشکار می کند.

هنوز مشخص نیست که چه تعداد از این زندانیان زندانی سیاسی و امنیتی بوده اند و چه تعداد از آزاد شده ها متعلق به داعش هستند. اما در حال حاضر، مردم و نیروهای تحریر الشام در تلاش هستند تا زندان های مخفی و زیرزمینی سیدنایا را بیابند و حقیقت پنهان در سایه این زندان وحشتناک را روشن کنند.

در سیدنایا چه گذشت؟

یکی از کاربران در توییتر نوشت: پس از سقوط اسد، مردم سوریه بلافاصله برای دیدار با عزیزان خود به زندان سیدنایا هجوم آوردند. تخمین زده می شود که بین سال های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۸ بیش از ۳۰۰۰۰ نفر در آنجا یا در نتیجه شکنجه اعدام شده اند. نبود آنها از مواد مخدر و گرسنگی مردند. شرح شکنجه ای که دارم می نویسم جان انسان را به خطر می اندازد.

سعیدنایا در ۳۰ کیلومتری شمال دمشق قرار دارد. این زندان زیر نظر وزارت دفاع بود. سعیدنایا پس از شورش زندانیان در سال ۲۰۰۸ به دلیل شکنجه شدید بسیار مشهور شد. از زمان آغاز بحران سوریه در سال ۲۰۱۱، این زندان به مقصد نهایی مخالفان رژیم و سربازان مظنون به مخالفت با اسد تبدیل شده است.

اسرا درباره سیدنایا چه داستان هایی گفتند؟

زندانی ۱: هنگامی که زندانیان را به سعیدنایا آوردند، نگهبانان از آنها با آنچه که آنها “میهمانی خوشامدگویی” نامیدند استقبال کردند. آنها شما را روی زمین می انداختند و با ابزارهای مختلف مانند کابل های برق با سیم های مسی و قلاب های کوچکی که در پوست فرو می کردند، ضربه می زدند. علاوه بر این، برای شکنجه و شلاق، یک کمربند لاستیکی درست کردند و آن را بستند که صدای بسیار خاصی مانند یک انفجار کوچک ایجاد می کرد. من تمام مدت چشم بسته بودم، اما سعی می کردم به نحوی ببینم. تنها چیزی که می دیدی خون بود: خون خودت، خون دیگران. بعد از یک ضربه، تمام حس خود را نسبت به آنچه اتفاق می‌افتد از دست دادید. تو شوک بودی ولی بعد درد شروع شد. برخی نیز گفته اند که در سیدنایا به زندانیان تجاوز شده است.

نوشیدن آب را متوقف کنید

زندانی دوم: رایج ترین مجازات زندان قطع آب بود. پنج روز بدون آب برای نوشیدن یا شستن سپری کردیم. گاهی غذای زیادی به ما می دادند، اما آب ما را قطع می کردند و نمی توانستیم به دستشویی برویم. گاهی غذا را از در سلول بیرون می انداختیم تا دچار مشکل نشویم.

اعدام زندانیان پس از محاکمه نمایشی و شکنجه

به گفته عفو بین‌الملل، قبل از اعدام، زندانیان برای یک «محاکمه» بین یک تا سه دقیقه به «دادگاه نظامی» منتقل شدند و در آن از آنها پرسیده شد که آیا جنایت ادعایی را مرتکب شده‌اند یا خیر. پاسخ هر چه باشد در نهایت اعدام می شوند. در روز اعدام، به زندانیان گفته شد که آنها را به یک زندان غیرنظامی منتقل خواهند کرد، اما سپس به سلول زیرزمینی برده شدند و دو یا سه ساعت تحت شکنجه قرار گرفتند. سپس در نیمه های شب چشمان آنها را بستند و به قسمت دیگری از زندان بردند و دقایقی قبل از اعدام به آنها گفتند که محکوم به اعدام هستند.

حلق آویزهای غیر قابل تحمل و گردن شکسته

یک قاضی سابق که اعدام های سیدنایا را دیده بود، نقل کرد که اعدام شدگان به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه به دار آویخته شدند. برخی به دلیل وزن کم با طناب نمی میرند. مأموران زندانیان جوان و سبک را به زمین زدند و گردن آنها را شکستند.

شکنجه شدید و غیرقابل تصور در سعیدنایا

یکی دیگر از زندانیان سابق این شکنجه را اینگونه توصیف کرد: «به قدری شدید که سعی می‌کردیم بارها و بارها میخ را به سنگ بکوبیم». غیرممکن بود، اما آنها به شکنجه ادامه دادند. کاش به جای کتک زدن پاهایم را می بریدند. آنها به زندانیان شوک الکتریکی می‌دادند، آنها را از مچ آویزان می‌کردند، بدن‌شان را با سیگار و آب جوش می‌سوختند، ناخن‌هایشان را می‌کشیدند و با چکمه‌ها روی سینه و پشت‌شان می‌پریدند.

سیدنایا; کشتارگاه انسان

سازمان “کلاه سفیدها” پنج تیم از کارشناسان را به سیدنایا فرستاده است و یک راهنمای آشنا با زندان به آنها در جستجو کمک می کند. گزارش ها حاکی از آن است که بیش از ۱۰۰ هزار نفر در سلول های زیرزمینی این زندان به سر می برند و برای رمزگشایی کدهای روی درها به کمک نیاز دارند. عفو بین الملل سیدنایا را «سلاخ خانه انسان» نامید. شواهد زیادی از زندان های سیدنایا و دیگر زندان های رژیم سوریه در مورد قتل و شکنجه مخالفان وجود دارد که ثابت می کند بشار اسد و مقامات او مرتکب جنایات جنگی و شکنجه و اعدام سازماندهی شده اند. از سرنوشت بسیاری از مفقودین اطلاعی در دست نیست.