جوان لو داد: مذاکره پساجنگ ایران فقط یک تاکتیک است!
روزنامه جوان تاکید کرده است که رویکرد ایران به مذاکره تاکتیکی، مشروط و محتاطانه است و مذاکره را ابزاری می‌داند که باید در زمان مقتضی و از موضع قدرت به کار گرفته شود.
به گزارش اینتیتر به نقل از جوان، در حالی که برخی جریان‌ها با تندروی، مذاکره را به‌کل رد می‌کنند و گروهی دیگر بی‌قید و شرط خواهان آن هستند، علی لاریجانی، مشاور رهبر انقلاب، دیدگاهی میانه و واقع‌گرایانه ارائه داده است. او در حضور هیئت میثم مطیعی گفته است: «هیچ عجله‌ای برای مذاکره نیست. مذاکره یک تاکتیک است و باید بگذاریم رهبر انقلاب آن جایی که لازم می‌دانند از این تاکتیک استفاده کنند.»
از سوی دیگر، عباس عراقچی شروط مهمی برای ادامه مذاکرات اعلام کرد و گفته «هر دور جدید مذاکرات فقط زمانی ممکن است که طرف مقابل آمادگی توافق هسته‌ای عادلانه، متوازن و مبتنی بر منافع متقابل را داشته باشد.»
او همچنین به کشور‌های اروپایی هشدار داد که از سیاست فرسوده فشار و تهدید از جمله سازوکار «اسنپ‌بک» دست بردارند، زیرا این سیاست‌ها فاقد هرگونه مبنای اخلاقی و حقوقی است.
این اظهارات در پس‌زمینه جنگ ۱۲ روزه اسرائیل و محور مقاومت مطرح شده است؛ جنگی که بسیاری آن را نقطه عطفی در تقابل مستقیم‌تر ایران و رژیم صهیونیستی می‌دانند.
بر اساس گزارش جوان، این جنگ شرایط جدیدی را در عرصه دیپلماسی ایران ایجاد کرده و تحلیلگران سیاسی معتقدند پیام‌های لاریجانی در سه سطح است: هشدار به جریان‌های داخلی نسبت به شتاب‌زدگی در پیگیری مذاکره، اعلام موضع قاطع به آمریکا که باید ابتدا به اقدامات خصمانه پاسخ دهد، تأکید بر تداوم راهبرد مقاومت و هماهنگی دیپلماسی و میدان.
در نهایت، روزنامه جوان می‌نویسد که مذاکره هرگز به معنی ضعف نیست و اصرار بی‌چون‌وچرای آن هم به معنای قوت نیست، بلکه مذاکره یک ابزار تاکتیکی است که باید در زمان و شرایط مقتضی استفاده شود. اکنون، «دست ایران بسیار پرتر از گذشته است» و تصمیم‌گیری برای مذاکره بر عهده رهبر انقلاب است.
این روزنامه اصولگرا در پایان نوشته: «برخی گمان می‌کنند دست ایران بعد از این بمباران‌ها خالی شده است؛ و امریکا و غرب نیز دیگر دلیلی برای مذاکره و رفع‌تحریم‌ها ندارند. شاید هم به سخنان اخیر ترامپ استناد کنند که گفته است عجله‌ای برای مذاکره ندارد و این ایرانی‌ها هستند که باید قدم پیش بگذارند. اروپایی‌ها نیز شبیه همین ایده را داده‌اند و گمان می‌کنند این ایران است که باید تقاضای مذاکره کند! اما اگر این‌طور بود ضرورتی نداشت که این ادعا را اروپا و امریکا تکرار کنند! وقتی آن را تکرار می‌کنند یعنی هنوز برای مذاکره با ایران عجله دارند و هنوز از قدرت ایران بیمناکند، چه قدرت هسته‌ای و چه فراتر از آن قدرت سیاسی و مردمی! بنابراین هنوز دست ایران پر است، پر از منطق و نیروی نظامی؛ و هنوز مذاکره منطق خود را دارد. باید اجازه داد تصمیم نظام در بهترین زمان و مکان گرفته شود. اروپا و امریکا نیز اگر نیازی به مذاکره با ایران نمی‌بینند و دست ایران را خالی می‌بینند می‌توانند سکوت کنند و کمتر نیاز خود را به رخ بکشند.»
