نقد برنامه شفرونی: شوخی‌های تکراری و انتخاب‌های نامناسب در رئالیتی‌شوی جدید فیلیمو
برنامه «شفرونی»، رئالیتی‌شوی جدید شبکه نمایش خانگی با اجرای نیما شعبان‌نژاد، این روزها در پلتفرم فیلیمو پخش می‌شود و بخش‌هایی از آن در شبکه‌های اجتماعی وایرال شده است.
به گزارش اینتیتر، برنامه «شفرونی»، رئالیتی‌شوی جدید شبکه نمایش خانگی با اجرای نیما شعبان‌نژاد، این روزها در پلتفرم فیلیمو پخش می‌شود و بخش‌هایی از آن در شبکه‌های اجتماعی وایرال شده است. در قسمت اول این برنامه، جواد خیابانی، نعیمه نظام‌دوست و بهرنگ علوی به عنوان مهمان حضور داشتند، اما این برنامه نتوانسته انتظارات مخاطبان را برآورده کند و با نقدهای متعددی روبه‌رو شده است.
«شفرونی» نه یک سریال است و نه برنامه‌ای مفرح و سرگرم‌کننده. این سؤال مطرح می‌شود که چرا تهیه‌کنندگان گمان می‌کنند حضور سلبریتی‌ها با شوخی‌های کلیشه‌ای و رفتارهای غیرجذاب می‌تواند مخاطب را جذب کند؟ تجربه برنامه‌های گفت‌وگومحور و رئالیتی‌شوهای اخیر در یک سال گذشته نشان داده که این فرمول دیگر برای مخاطبان جذابیت ندارد و «شفرونی» نیز از این قاعده مستثنی نیست.
نقد قسمت اول: شوخی‌های نعیمه نظام‌دوست و ناهماهنگی جواد خیابانی
در قسمت اول، نعیمه نظام‌دوست با خنده‌های تکراری و شوخی‌های غیرضروری تلاش کرد تا فضا را شاد کند، به‌ویژه با جواد خیابانی که شخصیتی جدی دارد و به وضوح برای چنین برنامه‌هایی مناسب نیست. خیابانی، که بیشتر به‌عنوان گزارشگر ورزشی شناخته می‌شود، سعی کرد خود را با فضای برنامه هماهنگ کند، اما پاسخ‌های خشک و جملات بی‌ربط او نشان داد که در این قالب راحت نیست. تلاش نظام‌دوست برای بازآفرینی فضای برنامه‌هایی مانند «جوکر» با شوخی‌های مشابه احسان علیخانی نیز نتیجه‌ای جز ناهماهنگی و دلزدگی نداشت.
نیما شعبان‌نژاد: مجری‌ای که به تنهایی کافی نیست
یکی دیگر از نقاط ضعف «شفرونی»، اجرای نیما شعبان‌نژاد است. او که به‌طور کلی شخصیتی کم‌حرف دارد، نتوانسته نقش یک مجری پرانرژی و تأثیرگذار را ایفا کند. فقدان تسلط کافی بر اجرا و ناتوانی در هدایت برنامه، باعث شده که شفرونی از نظر پویایی ضعیف عمل کند و نتواند مخاطب را درگیر نگه دارد.
انتخاب مهمانان تکراری: فرمول شکست‌خورده رئالیتی‌شوها
یکی از انتقادهای اصلی به «شفرونی»، انتخاب مهمانان تکراری است. حضور چهره‌هایی مانند نعیمه نظام‌دوست و جواد خیابانی، که در بسیاری از برنامه‌های رئالیتی‌شوی دیگر نیز دیده شده‌اند، حس تازگی را از برنامه گرفته و آن را به اثری کلیشه‌ای تبدیل کرده است. به نظر می‌رسد پلتفرم‌ها به جای خلاقیت در انتخاب مهمانان، به سراغ چهره‌های ثابت و همیشگی می‌روند که این موضوع جذابیت برنامه را به شدت کاهش داده است.
نتیجه‌گیری: شفرونی حرفی برای گفتن ندارد
قسمت اول «شفرونی» نشان داد که این برنامه حرف جدیدی برای ارائه ندارد و صرفاً تلاش می‌کند با تکیه بر سلبریتی‌ها و شوخی‌های نخ‌نما، مخاطبانی برای فیلیمو جذب کند. اما فقدان خلاقیت در محتوا، اجرای ضعیف و انتخاب‌های تکراری مهمانان، این برنامه را در مسیر شکست قرار داده است. اگر سازندگان قصد دارند در قسمت‌های بعدی مخاطب را حفظ کنند، نیاز به بازنگری جدی در ساختار و رویکرد برنامه دارند.
