جنیفر لارنس از دلهرهِ اکران فیلم جدیدش میگوید؛ «وحشتناک است وقتی دنیا کارت را دوست ندارد»
جنیفر لارنس اخیراً در گفتوگو با مجله V درباره تجربه دشوار اکران فیلمهایش صحبت کرده است و گفته انتشار یک فیلم برای او میتواند تجربهای بسیار سخت و پرتنش باشد؛ چرا که همه چیز به نظر و قضاوت مخاطبان بستگی دارد.
به گزارش اینتیتر به نقل از ورایتی، جنیفر لارنس اخیراً در گفتوگو با مجله V درباره تجربه دشوار اکران فیلمهایش صحبت کرده است و گفته انتشار یک فیلم برای او میتواند تجربهای بسیار سخت و پرتنش باشد؛ چرا که همه چیز به نظر و قضاوت مخاطبان بستگی دارد. او میگوید:
«این تجربه فقط به اضطراب من میافزاید، چون بارها پیش آمده روی کاری خیلی زحمت کشیدهام، عاشقش بودهام، اما وقتی منتشرش کردهام، همه گفتهاند: «بووو! ازت متنفرم!» این احساس واقعاً وحشتناک است.
با این حال، باز هم وقتی فیلمنامهای میخوانم، با کارگردان جلسه میگذارم، و روی صحنه میروم و بازی را شروع میکنم، یک جورهایی از یاد میبرم که قرار است این مرحله سخت دوباره سراغم بیاید. واقعاً خوشبخت و خوششانس هستم. ولی باید بگویم چند ماه قبل از اکران واقعاً استرس زیادی دارم.»
او در ادامه گفته:
«همسرم خیلی سردرگم بود چون تجربهای مثل من نداشت. داشتم برایش از اضطرابم میگفتم و او میگفت: «ولی فیلم فوقالعاده شده!»
و من گفتم: «میدانم، ولی این مهم نیست. مردم شاید درکش نکنند.»
او گفت: «خب، اشتباه میکنند!» انگار همین جواب قرار بود حالم را خوب کند!»
جنیفر لارنس این روزها برای فیلم جدیدش «بمیر، عشقم» در حال تبلیغ است. او نقش مادری را بازی میکند که دچار روانپریشی میشود و رابرت پتینسون هم نقش شوهر بیتفاوت او را دارد. این فیلم به کارگردانی لین رمزی ساخته شده است.
لارنس اخیرا در مصاحبههایش خیلی صادقانه درباره اضطراب و نگرانیهایی که در تورهای تبلیغاتی دارد، صحبت کرده است. او به ونیتی فر در سال 2021 گفته بود که دو سال از هالیوود فاصله گرفت چون «همه از من خسته شده بودند، خودم هم از خودم خسته شده بودم.» در گفتوگوی اخیرش با نیویورکر اعتراف کرد که میفهمد چرا مردم شخصیتش را «رد کردند»، چون واقعاً در مصاحبههای قبلی رفتارش آزاردهنده بوده است.
لارنس توضیح داد:
«خب، این واقعاً شخصیت خودم بود، اما همچنین نوعی مکانیسم دفاعی بود. جور دیگری رفتار میکردم تا بگویم: «من اینطوری نیستم! هر روز شلوارم را کثیف میکنم!»
وقتی به آن مصاحبهها نگاه میکنم، واقعاً میبینم که آن آدم آزاردهنده بوده.
میفهمم چرا اگر کسی مدام این آدم را همهجا ببیند، اذیت میشود.»