آیه ۴۳ سوره فرقان از کدام کار مذمت می کند؟

کد خبر : ۳۸۰۰۹۹
آیه ۴۳ سوره فرقان از کدام کار مذمت می کند؟

در این مطلب بخوانید: آیه ۴۳ سوره فرقان از کدام کار مذمت می کند؟

به گزارش اینتیتر، در متن آیه ۴۳ سوره فرقان آمده است:

أَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَٰهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنْتَ تَکُونُ عَلَیْهِ وَکِیلًا

آیا دیدی حال آن کس را که (از غرور) هوای نفسش را خدای خود ساخته؟ آیا تو حافظ و نگهبان او (از هلاکت) توانی شد؟

معانی کلمات

«أَرَأَیْتَ»: مرا خبر بده. به من بگو. «مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ»: کسی که هوی و هوس را معبود و خدای خود ساخته است. مراد از آرزوپرستی، به فرمان دل گوش کردن، و فرمان خدا و رسول و رهنمود عقل را رها کردن است. «وَکیلاً»: کسی که کار و بار خود را بدو وامی‌گذارند. مراد این است رسول خدا قادر به دفاع و هدایت چنین اشخاصی نیست و تنها بَشیر و نَذیر و سِراج مُنیر و رحمةً‌لِلْعَالَمِین است، و بر رسولان پیام باشد و بس.

نزول آیه

این آیه درباره قریش نازل گردیده که هر وقت معاش و زندگى بر آن‌ها سخت می‌شد از مکه بیرون رفته و متفرق مى گشتند و هرگاه به درخت یا سنگ خوبى می‌رسیدند، آن را پرستش مى کردند و از براى آن چارپایانى قربانى می‌نمودند و درخت یا سنگ مزبور را با خون آن حیوان مى آلودند و اگر دردى و یا مرضى بر چارپایان آن‌ها عارض می‌گردید، به طرف آن درخت یا سنگ مى رفتند و حیوان مریض را به آن درخت یا سنگ مى مالیدند.

تفسیر آیه

أَ رَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ أَ فَأَنْتَ تَکُونُ عَلَیْهِ وَکِیلًا «43»

آیا کسى که هواى نفس خود را معبود خود قرار داده است دیده‌اى؟ آیا تو مى‌توانى وکیل او باشى (و به دفاع از او برخیزى و او را هدایت کنى)؟

نکته ها

به هر معبودى غیر از حقّ، هوى گفته مى‌شود. «1»

هوى‌پرستى از نظر قرآن و روایات:

  • هواپرستى، سرچشمه غفلت است. «وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِکْرِنا وَ اتَّبَعَ هَواهُ» «2»
  • هواپرستى، سرچشمه‌ى کفر است. «مَنْ لا یُؤْمِنُ بِها وَ اتَّبَعَ هَواهُ فَتَرْدى‌» «3»
  • هواپرستى، بدترین انحراف است. «وَ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَواهُ» «4»
  • هواپرستى، مانع قضاوت عادلانه است. «فَاحْکُمْ بَیْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوى‌» «5»
  • هواپرستى، سرچشمه‌ى فساد است. «لَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْواءَهُمْ لَفَسَدَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ» «6»
  • هواپرستى، سرچشمه‌ى غصّه‌هاست.
  • هواپرست، ایمان ندارد.
  • هواپرست، بى عقل است.
  • آغاز فتنه‌ها پیروى از هوسها و ایجاد بدعت‌ها مى‌باشد.
  • هوا وهوسها انسان را کر وکور کرده وقدرت تشخیص حقّ از باطل را مى‌گیرد.
  • شجاع‌ترین مردم کسانى هستند که بر هوس‌هاى خود غلبه کنند.
  • پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: هوى را بدان سبب هوى‌ نامیده‌اند که صاحب خود را فرو مى‌افکند. «7»

«1». تفسیر قرطبى.

«2». کهف، 28.

«3». طه، 16.

«4». قصص، 50.

«5». ص، 26.

«6». مؤمنون، 71.

«7». مجموعه احادیث از میزان‌الحکمة مى‌باشد.

جلد 6 - صفحه 261

پیام ها

1- ریشه‌ى بت‌پرستى، هواپرستى است. «صبرنا على آلهتنا- اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ»

2- خداجویى در فطرت هر انسانى وجود دارد، لکن او در مصداق و یافتن حقّ گرفتار اشتباه مى‌شود. «اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ»

3- انبیا مسئولیّتى در هدایت اجبارى هواپرستان ندارند. «أَ فَأَنْتَ تَکُونُ عَلَیْهِ وَکِیلًا» 4- انسان داراى اختیار است. «أَ فَأَنْتَ تَکُونُ عَلَیْهِ وَکِیلًا»

5- تربیت و ایمان باید بدون اجبار و اکراه باشد. «أَ فَأَنْتَ تَکُونُ عَلَیْهِ وَکِیلًا»

 

نظرات بینندگان