افشاگری جدید درباره آینده پرسپولیس از خبرنگار معروف ؛ اعتماد با چشمان کاملا باز

به گزارش اینتیتر به نقل از پارس فوتبال،‌ نیم‌فصل نخست بود و واپسین روزهای حضور گاریدو روی نیمکت پرسپولیس. نمایش و‌ نتایج نه‌تنها قانع‌ کننده نبود، که حتی نگرانی را تا مغز استخوان پمپاژ می‌کرد.

نوع ستفاده‌ مرد اسپانیایی از بازیکنانی مثل علی علیپور آنقدر اشتباه بود که انگار پرسپولیس در خرید تک تک آن ها فریب بزرگی خورده بود.

بعد از یک باخت از شدت خشم که کاملا با پرده ای از احساسات چشمم را نابینا کرده بود ، نوشتم:

“سر پرسپولیس نه کلاه گشاد، بلکه گونی رفته!”

به دید من علی علیپور تمام شده بود، سروش رفیعی بی‌رمق و بی‌اثر . راه‌حل را در اخراج جمعی این بازیکنان می‌دیدم.

اما حقیقت،چیزی فراتر از آنچه بود که ما در زمین مسابقه می‌دیدیم. کجا؟ در دل ورزشگاه کاظمی. در لابه لای وزنه های سالن جیم.

اوسمار باج داد تا جام بگیرد

ایراد کار در انتخاب رضا درویش بود و اشتباه اصلی در سبک مربیگری گاریدو . او به‌جای درک فوتبال و فوتبالیست ایرانی، دنبال ساختن مجموعه ای از گلادیاتورها بود.

تمرینات فوق‌سنگین بدنسازی در ابتدای فصل، بی‌توجهی به واقعیت های موجود و ناآگاهی از شرایط فیزیکی و سبک زندگی بازیکنان ایرانی باعث شد همه‌چیز به‌ هم بریزد.

یک مثال ساده می‌زنم در مورد ارونوف :

اوسمار با درک واقعیت،ستاره ازبکش را غلط یا درست در پر قو گذاشت. معاف از تمرینات سنگین ‌‌و بعضی روزها سبک.

حتی معاف کردنش در پرس حریف. وظیفه اش را به هافبک های کناری و مدافعان داد اما در عوض همسترینگ های دائما آسیب پذیر اوستون سالم و سلامت ماند تا ستاره ازبک در دقیقه ۹۵ با زدن گل چهارم به استقلال خوزستان، پرسپولیس را برای همیشه به صدر جدول لیگ بیست و سوم ببرد.

آنها تا ابد قهرمان آن لیگ هستند چون اوسمار درک کرد باید با پاهای شیشه ای اما ذهن زیبای ارونوف راه بیاید. رشوه داد. باج داد .کولی داد. ارفاق کرد هم به اوستون هم به گولسیانی. این دومی هم در بازی آخر زد زیر گوش جام بیست و‌ سوم.

گاریدو و سیستمی که جواب نداد

اما گاریدو می‌خواست با پرس از بالا بازی کند و بدن‌ها را برای این هدف مهیا می‌کرد ، اما نتیجه این شد؛ مصدومیت‌ پشت مصدومیت، افت پشت افت. نابودی رسمی و دسته جمعی تیمی که مربی‌اش کاری به واقعیت موجود نداشت و در سرزمین دیگری سیر می‌کرد.

اما با رفتن گاریدو ورق برگشت.درست است، پرسپولیس قهرمان نشد اما اگر گاریدو چند بازی زودتر می‌رفت، شاید داستان طور دیگری رقم می‌خورد.شاید همان بعد از بازی با الریان باید مدیریت تیم تصمیمش را می‌گرفت.

اما او آن‌قدر ماند که حتی به نساجی و مس در تهران باخت. شش امتیازی که همه‌چیز را تمام کرد. اسماعیل کارتال هرچه تلاش کرد، دیگر زمان کافی نداشت.

اما حالا نشانه‌های امید نمایان است. علی علیپور همان بازیکنی که تصور می‌کردیم یک خرید اشتباه است، اینک با ۱۲ گل در صدر جدول گلزنان ایستاده.سروش رفیعی با ۶ پاس گل، جزو بهترین‌هاست. بازیکنانی که بعد از رفتن گاریدو دوباره جان گرفتند.

اما راه هنوز طولانی‌ است. پرسپولیس کار زیادی دارد. اما یک چیز مشخص است:

کارتال کارش را بلد است. او لیستش را داده، بازیکنان مورد نظرش را معرفی کرده و اگر به آن لیست توجه شود، پرسپولیس جدیدی ساخته خواهد شد. نمونه‌اش سردار دورسون؛ تنها خرید کارتال. آمارش را نگاه کنید. در همین نیم‌فصل چند گل زده؟ چند پاس گل داده؟ در تیمی که در افت بود، او تفاوت را رقم زد.

هوادار پرسپولیس چاره‌ای ندارد جز اعتماد. اعتماد به کارتال

به همه تصمیمات او در نقل و انتقالات باید احترام گذاشت چون دست آخر اوست که درصورت شکست مواخذه می شود.

اگر او بخواهد از سروش رفیعی و علیپور عبور کند، باید پذیرفت .

روزی که برانکو در اوج فوتبال رامین رضاییان به او نه گفت، هوادار از سرمربی حمایت کرد و ثمره اش را دید.

پرسپولیس باید از نو ساخته شود و کسی که می‌تواند این کار را بکند، اسماعیل کارتال است. اختلاف نظرها باید کنار برود.

حتی اگر از درویش خوشمان نمی‌آید، الان زمان تسویه‌حساب نیست.الان وقت ساختن است، نه سوزاندن.

بعد از نقل و انتقالات و جذب بازیکنان جدید، هیات مدیره فرصت دارد تا در صورت لزوم هر تغییری خواست انجام دهد.اما در میانه رودخانه اسب ها را عوض نمی کنند.

کارنامه درویش مشخص است و‌ اگر ۴ سال دوام آورد به واسطه جام هایی است که تیمش گرفت، اگر فتوحات همه مدیران استقلال، تراکتور و سپاهان در ۴ سال اخیر را روی هم بچینید، اندازه اش در مقام مقایسه ،پاسخ سوالات را در دلش دارد.

اما خب پایان این فصل یک شکست بزرگ بود. تمام عیار و ناامیدکننده،
طوری که خودش استعفا داد . پس باید به هیات مدیره حق داد بعد از نقل و انتقالات هر تصمیمی تشخیصش داد را بگیرد.
هوادار پرسپولیس باید اتفاقات چندسال اخیر رقیب را ببیند و آویزه گوش کند تجربه ارزان و مرتکب نشده آنها را….