۱۱ فیلم شگفت‌انگیز دهه ۹۰ میلادی که آنها را نمی‌شناسید
دهه‌ی ۹۰ میلادی روزهای ارزشمندی برای سینما بود. بسیاری از فیلم‌های آن روزها، حالا حس نوستالژیک جالبی دارند. هواداران سینما هم هرگز این فیلم‌ها را فراموش نمی‌کنند.
به گزارش اینتیتر به نقل از ویجیاتو، همه ما در آرشیو گسترده‌ای که از فیلم‌های سینمایی داریم، بخش ویژه‌ای را به فیلم‌های دهه ۹۰ اختصاص داده‌ایم. فیلم‌هایی که اگرچه خیلی هم قدیمی نیستند اما حال و هوای ویژه‌ای دارند که به نظر می‌رسد از روزگار دوری به ما رسیده است.
این جذابیت مطلق دهه ۹۰ است که فیلم‌های آن دوران را وارد سطح تازه‌ای از خلاقیت و سرگرم‌کنندگی می‌کند. کافی است به تماشای یک فیلم معمولی از میان فیلم‌های دهه ۹۰ بنشینید و تنها پس از چند دقیقه احساس کنید اتمسفر فیلم شما را چنان درگیر کرده که تنها راه جدایی از آن، به پایان‌رساندن فیلم است. با این حال در لیست طولانی فیلم‌های خوب دهه ۹۰، عناوینی وجود دارند که احتمالا هیچکس آنها را نمی‌شناسد. فیلم‌های فوق‌العاده‌ای که در میان صفحات تاریخ گم شده‌اند. روزهای قرنطینه بهترین وقت برای سرک کشیدن به این آثار ماندگار است.
Tremors – ۱۹۹۰
یک ترکیب هیجان‌انگیز از هیولاهای سردرآورده در دل بیابان‌های نوادا که مثل کرم‌های تمام‌نشدنی زیر زمین می‌لولند و می‌کشند. Tremors از آن فیلم‌هایی بود که شخصیت‌های خودش را حسابی به چالش می‌کشید و آنها را در موقعیت‌هایی به شدت ترسناک قرار می‌داد. اگرچه این فیلم موفقیت خیره‌کننده‌ای در گیشه نداشت اما آن‌قدر دلچسب بود که چهار دنباله برای آن ساخته شود (و البته یکی از یکی بدتر شد که برای تماشاگران سینمای خانگی تهیه شدند). حتی شبکه Syfy هم یک سریال کوتاه براساس فیلم‌های Tremors ساخته است.
از آن‌جایی که دنیای کرم‌های غول‌پیکر این فرانچایز بیشتر در تلویزیون‌ها تماشا شده تا پرده‌های سینما، طبیعی است که Tremors هرگز دیده نشده باشد. بازگشت فیلم به استانداردهای دهه ۵۰ میلادی، می‌تواند حس نوستالژی فوق‌العاده‌ای به رگ‌های عادت‌کرده به فیلم‌های مدرن‌تان تزریق کند.
Defending Your Life – ۱۹۹۱
آلبرت بروکس یکی از آن ذهن‌های خلاقی است که امروزه با فیلم‌های Broadcast News و Drive شناخته می‌شود. شاید ندانید ولی بروکس صداپیشگی شخصیت مارلین را هم در انیمیشن Finding Nemo برعهده داشت. اما هواداران واقعی بروکس، همیشه فیلم Defending Your Life را به عنوان یکی از اولین پیشنهاداتشان به شما معرفی می‌کنند؛ چرا که از آن کمدی‌های خلاقانه و خانوادگی است که نادیده گرفته شده و باید تماشا شود.
دنیل میلر، مرده‌ای است که وارد دنیای پس از مرگ می‌شود. او می‌فهمد برای قضاوت کارنامه زندگی‌اش باید به زندگی دنیایی‌اش بازگردد و با ترس‌هایی که یک عمر از آنها فراری بوده، مواجه شود. اما وقتی میلر به دنیا بازمی‌گردد، زندگی عاشقانه‌تر از قبل به نظر می‌رسد. Defending Your Life یکی از متفاوت‌ترین فیلم‌های دهه ۹۰ است که واقعا داستان جذابی را یدک می‌کشد.
My Cousin Vinny – ۱۹۹۲
جو پشی آن‌قدر در فیلم‌هایی مانند Goodfellas و The Irishman درخشیده که کم‌تر کسی توانایی‌های او در کمدی را باور دارد. این یک حقیقت تلخ است که اگر فرانچایزهای Home Alone و Lethal Weapon را کنار بگذاریم، تقریبا هیچ نشانی از شوخ‌طبعی در بازی‌های جو پشی دیده نمی‌شود. البته دلیل اصلی این حقیقت تلخ آن است که از فیلم My Cousin Vinny شناختی نداریم. آن هم در حالی که یکی از جالب‌ترین هنرنمایی او را در این فیلم تماشا می‌کنیم.
خلافکار اصلی فیلم‌های مارتین اسکورسیزی در این فیلم نقش وکیل بی‌تجربه و تازه‌کاری را برعهده دارد که پرونده‌ی دشوار پسرعمویش را برعهده می‌گیرد. او باید ثابت کند پسرعمویش و دوست صمیمی او در یک پرونده قتل، بی‌گناه هستند. اگر فکر می‌کنید باوجود جذابیت‌های متفاوت جو پشی باز هم این فیلم ارزش تماشا کردن ندارد، بهتر است بدانید که ماریسا تامی با هنرنمایی در این فیلم بود که جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن اسکار را برنده شد.
Robin Hood: Men In Tights – ۱۹۹۳
هرآنچه که نیاز دارید از شخصیت رابین هود بدانید را این فیلم که توسط مل بروکس کارگردانی شده، به شما عرضه می‌کند. اگرچه بروکس بیشتر به واسطه‌ی فیلم‌های ترسناک و بامزه‌ای مانند Young Frankenstein شناخته می‌شود اما Men in Tights واقعا یکی از جذاب‌ترین ساخته‌های او است که متاسفانه آن‌طور که باید دیده نشده و اصلا شناخته‌شده نیست. فیلمی که یکی از آخرین کمدی‌های نشات گرفته از داستان‌های افسانه‌ای روزگار ما لقب می‌گیرد و با هنرنمایی بیش از حد جدی و خنده‌دار گری الوس در نقش رابین هود کامل می‌شود.
The Ref – ۱۹۹۴
اگر همه‌ی مردم دنیا با همدیگر فکر کنند، باز هم درک نمی‌کنند چرا این فیلم که حال و هوای کریسمس دارد در ماه مارس اکران شده است. گاس با هنرنمایی دنیس لیری، دزد بیچاره‌ای است که شب کریسمس تصمیم می‌گیرد به خانه‌ی یک زوج متاهل (کوین اسپیسی و جودی دیویس) حمله کند. گاس موفق می‌شود آنها را گروگان بگیرد ولی آن‌قدر در کارش ناامیدکننده است که باید همه تلاشش را کند تا گروگانگیری حرفه‌ای به نظر برسد.
در کنار تاریخ عجیب و غریب اکران فیلم، بدبینی واقعا تلخی در فیلم وجود دارد که با شور و شعف همیشگی فیلم‌های کریسمس تضاد مستقیمی دارد. شاید دلیل اصلی دیده‌نشدن The Ref حتی در روزهای منتهی به کریسمس هم این نکته عجیب باشد. با این حال فیلم‌های افتضاح زیادی می‌شناسیم که هر ساله و پس از نزدیک‌شدن به تعطیلات سال نوی میلادی برای بار چندم مطرح می‌شوند. بنابراین بخشی از دیده‌نشدن The Ref به بدشانسی‌های ذاتی آن بازمی‌گردد.
True Lies – ۱۹۹۴
پس از موفقیت‌های باورنکردنی Terminator 2: Judgment Day و پیش از دروکردن جوایز اسکار و بلیت‌های گیشه توسط Titanic، جیمز کامرون و آرنولد شوارزنگر دوباره با یکدیگر یک محصول سینمایی خوب ساختند که متاسفانه دیده نشد. فیلم True Lies در حقیقت بازسازی آمریکایی از یک کمدی جاسوسی فرانسوی است. هری تاسکر، یک مامور امنیتی باید چالش‌های شغلی‌اش را مدیریت کند و البته حواسش باشد که هیچکس نفهمد او دقیقا چه کاره است. چون خانواده‌اش تصور می‌کنند به فروش کامپیوتر می‌پردازد.
اگر همه بی‌توجهی‌ها را کنار بگذاریم، فیلم True Lies تقریبا همه چیز دارد؛ از شوخی‌های دلگرم‌کننده خانوادگی تا روابط عاشقانه‌ی دوست‌داشتنی و البته اکشن‌های انفجاری. بنابراین منصفانه نیست فیلمی از جیمز کامرون که قطعا شما را سرگرم خود می‌کند، پس از Piranha II به ناشناخته‌ترین فیلم او تبدیل شود.
Kids – ۱۹۹۵
هارمونی کورین فیلم‌سازعجیبی است. بیشتر شهرت او در فیلم‌هایی مانند The Beach Bum و Spring Breakers محدود می‌شود. عناوین خاص و نامتعادلی که سبک فیلم‌سازی او را نمایش می‌دهند. فیلم‌های کورین به همان میزان که جذاب و رنگارنگ هستند، تقریبا همه انواع تماشاگران سینما را هم از دنبال‌کردن آثار او دلسرد می‌کنند. به هر حال سبک سینمایی کورین خاص و پیچیده است و آغاز آن از نخستین تجربه‌ی فیلم‌نامه‌نویسی‌اش نشات می‌گیرد.
با گروهی از بازیگران نوجوان، Kids تلاش می‌کند تا واقعیت‌های جامعه‌ی آمریکا برای نسل آینده‌اش در دهه ۹۰ را نمایش دهد؛ از دسترسی آزاد به مشروبات الکلی و مواد مخدر تا روابط جنسی پرخطر. البته به نظر می‌رسد سیاه‌نمایی و اغراق بیش از حد فیلم در توصیف شرایط دهه ۹۰ هم باعث شده کمی از جذابیت‌های واقع‌گرایانه‌ی فیلم فدای علاقه‌ی شخصی هارمونی کورین به دنیای سینمایی‌اش شود. در هر صورت، Kids یک درام تحسین‌برانگیز و متفاوت است که در لیست فراموش‌شده‌ترین فیلم‌های دهه ۹۰، حضور پررنگی دارد.
The Fifth Element – ۱۹۹۷
اگر تصور می‌کنید ذهنیت جذاب و خیره‌کننده لوک بسون به فیلم‌هایی مانند Lucy و Valerian and the City of a Thousand Planets محدود می‌شود، متاسفانه اشتباه می‌کنید. سال‌ها پیش از روزهایی که او Anna را بسازد، یکی از باشکوه‌ترین فیلم‌های علمی تخیلی دهه ۹۰ را کارگردانی کرد که هیچکس نمی‌داند چرا آن‌طور که باید تحسین نشده است. این شاهکار سینمای علمی تخیلی یکی از فیلم‌های جنون‌آمیز سینمای دهه ۹۰ بود که تفکر خلاقانه بسون در سینما را به بهترین شکل ممکن توصیف می‌کند.
زنی که تنها امید بشریت برای نجات از منجلابی تاریخی است، همراه یک راننده‌ی تاکسی می‌شود تا مسیری که دنبال آن است را پیدا کند. فراموش نکنید که این داستان آخرالزمانی در فضای سورئالیستی – فضایی لوک بسون در جریان دارد.
Cube – ۱۹۹۷
فرانچایزهای ترسناکی مانند Saw با کمک شکنجه‌های مکانیکی و هوشمندانه‌ای که به تصویر می‌کشند، هواداران بسیاری پیدا کرده‌اند. اما فیلم‌هایی که روش‌های خلاقانه‌تری در آزار و اذیت پیچیده‌ی شخصیت‌هایشان دارند و به سوژه‌های تخیلی هم گریز می‌زنند اما گاهی نادیده گرفته می‌شوند. فیلم Cube یکی از همان فیلم‌های ترسناک، شکنجه‌کننده و البته علمی تخیلی است که داستان شش انسان کاملا بیگانه به یکدیگر را روایت می‌کند.
آنها در یک مکعب پیچیده گرفتار شده‌اند و هر تصمیمی که بگیرند، ممکن است آنها را یک قدم از مرگ دور یا به آن نزدیک کند. متاسفانه Cube یکی از تاثیرگذارترین فیلم‌های دهه ۹۰ است که باوجود مضمون واقعا ترسناکی که دارد، هرگز دیده نشده است. البته که فیلم هیچ بازیگر شناخته‌شده‌ای هم ندارد، اتفاقی که در نادیده‌گرفته‌شدن آن هم بی‌تاثیر نیست.
Small Soldiers – ۱۹۹۸
در روزهایی که Toy Story تبدیل‌شدن عروسک‌ها به موجوداتی زنده را روایت می‌کرد، جو دانته فیلمی را ساخت که یادآور مضمون اصلی داستان اسباب بازی‌ها بود اما به مراتب جدی‌تر، خشن‌تر و حتی هیجان‌انگیزتر بود. داستان فیلم درباره پسری به نام آلن است که وقتی مجموعه‌ای از سربازها و کماندوهای عروسکی را می‌خرد، امیدوار است حسابی به بازی‌کردن با آنها مشغول باشد. اما مشکل این است که عروسک‌ها واقعی هستند و خودشان را بیش از حد هم جدی می‌گیرند!
با این حال دانته که تعدادی از خاطره‌انگیزترین و نوستالژیک‌ترین فیلم‌های دهه ۸۰ و ۹۰ را ساخته است فرصت زیادی برای افتخارکردن به Soldiers Small نداشت. ترکیب جالبی از اکشن‌های کماندویی، درگیری‌های نظامی و اختلافات استراتژیک در Soldiers Small وجود دارد که در مدیوم اسباب بازی‌های یک پسربچه روایت می‌شود. نتیجه عنوان واقعا بامزه‌ای شده که می‌توانست تبدیل به یک فرانچایز موفق شود. پس از تماشای فیلم، آن را به دوستانتان معرفی کنید. چون واقعا حیف است که این فیلم نادر تا این حد نادیده گرفته شود.
Drop Dead Gorgeous – ۱۹۹۹
نخستین باری که بازیگری امی آدامز را تماشا کردید، در چه فیلمی بود؟ اگر هنرنمایی فوق‌العاده‌اش در Enchanted را تماشا نکرده‌اید احتمالا در سریال The Office او را دیده باشید. به هر حال، تقریبا غیرممکن است که بدانید امی آدامز اولین تجربه بازیگری‌اش را در فیلم Drop Dead Gorgeous به دست آورد. فیلمی متعلق به آخرین سال قرن بیستم که در میان فیلم‌های دهه ۹۰ فراموش شد و البته که تاثیرگذاری مهمی در فیلم‌های پس از خود داشت. یک تریلر هیجان‌انگیز و خنده‌دار درباره دخترانی که برای حضور در یک جشنواره زیبایی، درگیر چنان رقابتی می‌شوند که شاید اصلا انتظار آن را نداشتند.
