پژو ۲۰۷i بخریم یا رنو ساندرو؟

افزایش جمعیت و شلوغی شهرها سبب شد تا خودروسازان بیش از پیش به فکر تولید خودروهای کوچک و جمع و جور بیافتند تا بتوانند سهم بیشتری از خریداران را در شهرهای بزرگ و پرجمعیت از آن خود کنند.

به گزارش اینتیتر به نقل از خودرو بانک، به همین خاطر طی سال های گذشته شاهد رونق گرفتن خودروهای هاچ بک و جمع و جور در بازار هستیم. همین موضوع نیز در بازار ایران با ورود خودروهای هاچ بک شکل گرفت و سبب شد خودروسازان و واردکنندگان تصمیم به عرضه این دسته از خودروها بگیرند. پژو ۲۰۶ را می تواند یکی از موفق ترین خودروها در این رده دانست که توانسته طی سال های گذشته، قشر وسیعی از خریداران را مجاب به خرید خود کند.

اما از آن جایی که معمولا این خودروها به عنوان یک خودروی اقتصادی و مقرون به صرفه پا به عرصه تولید و عرضه می گذارند، سبب می شود آمار فروش بالایی را از خود به جا بگذارند. این رویه در ایران نیز تا همین چند ماه گذشته صادق بود و خودروهایی نظیر پژو ۲۰۶، پژو ۲۰۷i، رنو ساندرو، لیفان X50، ام وی ام ۳۱۵ و برلیانس H320 در بازه قیمتی ۵۰ میلیون تومان به بازار عرضه می شدند که همین قیمت موجب شده بود بسیاری از خانواده با پس انداز کردن سرمایه خود اقدام به خرید خودرویی اقتصادی و مقرون به صرفه کنند.

اما اکنون باتوجه به اوضاع نابسامان اقتصادی، خودروهای مذکور قیمتی بیش از ۱۰۰ میلیون تومان پیدا کرده اند که از قدرت خرید بسیاری از مردم خارج است. ما در این مقاله قصد داریم به سراغ دو خودروی محبوب و پرفروش در بازار برویم تا ببینیم کدام یک از این دو خودرو یعنی رنو ساندرو و پژو ۲۰۷ گزینه ای معقول تر برای خرید باتوجه به شرایط فعلی هستند.

نگاهی به پیشینه هر دو خودرو
با توجه به اینکه قدمت حضور پژو ۲۰۷ در بازار به چندسال گذشته بر می گردد، در ابتدا از این خودرو شروع خواهیم کرد. ۲۰۷ یکی از خودروهای موفق کمپانی پژو فرانسه به شمار می رود که با استقبال بی نظیری در بازار اروپا مواجه شد. اما آنچه ما در بازار خود با نام ۲۰۷ می شناسیم، تفاوت های قابل توجهی با نمونه تولید شده توسط پژو فرانسه دارد.

این خودرو در واقع پژو ۲۰۶ پلاس است که به نوعی فیس لیفت ۲۰۶ به شمار می رود، این مدل در سال ۲۰۰۹ توسط کمپانی پژو به بازار معرفی شد و تولید آن تا سال ۲۰۱۳ ادامه داشت. اما با این حال به دلیل داشتن چهره ای پویاتر، توانست آمار فروش خوبی را در بازار ایران از خود بجا بگذارد. تولید این خودرو تا سال ۹۱ توسط گروه صنعتی ایران خودرو ادامه داشت و سرانجام با آغاز تحریم ها متوقف شد. اما مجددا در دوران پسابرجام، در سال ۹۵ تولید این مدل با اعمال تغییراتی نسبتا زیاد از سر گرفته شد.

رنو ساندرو خودرویی است که در کلاس بدنه هاچ بک ۵ در به عنوان نمونه هاچ بک سدان لوگان یا همان L90 در سال ۲۰۰۹ روانه بازار شد. تولید این خودرو تا سال ۲۰۱۲ ادامه داشت و نسل دوم آن از سال ۲۰۱۲ تاکنون روی خط تولید رنو قرار دارد. گفتی است به زودی نسل سوم این خودرو با امکانات رفاهی فراوان و ظاهری مدرن وارد بازار خواهد شد.

این خودرو در برخی از کشورها با نام تجاری داچیا شریک تجاری رومانیایی رنو عرضه می شود، اما در بازار ایران شرکت پارس خودرو در سال ۹۵ عرضه این هاچ بک موفق اروپایی را در دو نوع معمولی و استپ وی آغاز کرد. رنو ساندرو به دلیل دارا بودن وجوه اشتراک زیاد با ال ۹۰، از همان ابتدا دیدگاه مثبتی را پیرامون کیفیت و دوام بالا در ذهن مخاطبان خود ایجاد کرد، که کسب ۴ ستاره کیفی در تمامی گزارش های سازمان بازرسی و کیفیت، گواهی بر این موضوع است.

نگاهی بر طراحی ظاهری
طراحی ظاهری یکی از مهم ترین بخش ها در موفقیت یک محصول به شمار می رود، زیرا به عقیده بسیاری از خریداران، خودروی خوب و مناسب باید در کنار مشخصات فنی خوب، ظاهری مناسب و شایسته داشته باشد.

اگر بخواهیم هر کدام از این دو خودرو را به صورت جداگانه مورد ارزیابی قرار دهیم، باید بگوییم که هردوی آن ها دارای ظاهری قابل قبول و زیبا هستند. اما در مقام مقایسه، پژو ۲۰۷ به دلیل بهره مندی از المان های بروز و مدرن تر نسبت به ساندرو، گوی رقابت را از رقیب هموطن خود ربوده است.

پژو ۲۰۷ جدید که در سال ۹۵ پا به بازار گذاشت، تغییرات جزئی را در طراحی ظاهری به خود دیده است که اگر بخواهیم به شرح آن ها بپردازیم، باید به اضافه شدن چراغ های روشنایی در روز یا همان دی لایت به چراغ های اصلی و تغییر گرافیک چراغ های عقب بپردازیم. این دو اصلی ترین تغییر در ظاهر این خودرو به شمار می رود. اما باید به موارد دیگری نظیر تغییر اندک در طراحی رینگ های آلومینیومی اسپرت، تغییر در فرم آینه های جانبی و اضافه شدن چراغ راهنما روی آن ها نیز اشاره کرد.

هرچند این تغییرات به ظاهر ساده و نه چندان مهم به نظر می رسند، اما در عمل سبب شد ظاهر پژو ۲۰۷ مدرن تر و زیباتر نسیبت به گذشته شود و مورد استقبال جوانان زیادی واقع شود.
اما دیگر خودروی این رقابت یعنی رنو ساندرو، از یک طرح کلاسیک و محافظه کارانه بهره مند شده که در نگاه اول چندان جذاب به نظر نمی رسد. اما با کمی دقت و ریزبینی در طراحی آن، متوجه برخی جزئیات در طراحی آن می شوید که رگه هایی از خودروهای اروپایی را به نمایش گذاشته است.

همانطور که گفته شد ساندرو نسخه هاچ بک ال ۹۰ یا لوگان است، اما طراحان رنو از لحاظ زیبایی این خودرو را به مراتب بهتر از نمونه سدان طراحی کرده اند که همین موضوع از نقاط قوت آن به شمار می رود. در ظاهر ساندرو خبری از المان های مدرن و بروز نیست. از آن جایی که این خودرو با دو نسخه دنده دستی و اتوماتیک به بازار عرضه می شود، تفاوت اندکی از لحاظ ظاهری میان آن ها دیده می شود. نسخه دنده دستی این خودرو برخلاف نمونه اتوماتیک، فاقد قاب پشت آینه و فلاپ های همرنگ بدنه نصب شده زیر درها است. اما در سایر بخش ها بدون هیچ گونه تغییر، مانند نسخه اتوماتیک ظاهر شده است.

طراحی داخل کابین و فضای آن
بازبینی های صورت گرفته روی پژو ۲۰۷، سبب شد که کابین آن کمی بروزتر و زیباتر از قبل شود. زیرا به دلیل بکارگیری از یک نمایشگر تمام لمسی در قسمت فوقانی داشبورد و تغییر غربیلک فرمان به نمونه دارای دکمه های کنترلگر، ظاهری مدرن و شیک را درون کابین ایجاد کرده است که همین موضوع باعث شده برتری قاطعی نسبت به رقیب خود یعنی رنو ساندور رقم بخورد. زیرا ساندرو دارای کابینی قدیمی با طراحی خشک و بی روح است که به خوبی یادآور تندر ۹۰ است. کیفیت متریال مصرفی در این خودرو قابل قبول است، اما به دلیل نبود هیچگونه امکانات رفاهی و طراحی جذاب، چندان مورد توجه مخاطبان قرار نمی گیرد.

در کل فضای کابین شباهت های زیادی به تندر ۹۰ دارد. البته کابین ساندرو نسبت به تندر دستخوش تغییراتی شده که می توان به تغییر شکل پنل نقره ای رنگ کنسول جلو، ایجاد قوس و استفاده از پوشش متفاوت در طراحی داشبورد و جذاب تر شدن فرم دریچه های سیستم تهویه اشاره کرد. طراحی فرمان نیز با تندر متفاوت است و جذابیت بیشتری دارد.

همچنین به دلیل بهره مندی ساندرو از پلتفرم تندر ۹۰ و طول ۴۰۲۰ سانتی متری بدنه، کابین جادار و راحتی دارد و از نظر فضای پا و سر، خصوصا برای سرنشینان عقب نسبت به پژو ۲۰۷ برتری کامل دارد. همچنین صندوق بار ساندرو نیز از ۲۰۷ بزرگ تر و کاربردی تر است که همین موضوع سبب می شود ساندرو به گزینه ای مناسب تر برای سفرهای بین شهری تبدیل شود و به عبارت دیگر خودروی مناسب تری برای خانواده ها به شمار می رود.

امکانات رفاهی
اگر پیش از مطالعه این مقاله نگاهی به کاتالوگ و دفترچه فنی این دو خودرو انداخته باشید، بدون شک برتری پژو ۲۰۷ را در بخش امکانات رفاهی تایید خواهید کرد. زیرا رنو ساندرو در این بخش حرف چندانی برای گفتن ندارد.

از جمله امکانات رفاهی و آپشن های پژو ۲۰۷ جدید، می توان به مواردی از قبیل ۲ کیسه هوای سرنشین و راننده، قفل مرکزی با سوییچ کنترل از راه دور رادیویی، سیستم ضد سرقت ایموبیلایزر، کمربندهای ایمنی جلو با قابلیت تنظیم ارتفاع، نمایشگر لمسی ۷ اینچی با قابلیت پخش دی وی دی، سیستم رهیاب GPS و نمایش تصویر دوربین دید عقب، سنسور فاصله سنج عقب، کروز کنترل و آینه های برقی جانبی، دکمه‌های کنترلی روی فرمان، سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک HVAC، سیستم تنظیم سرعت برف پاک‌کن با سرعت خودرو، دماسنج محیط خارج، پشت سری صندلی جلو با قابلیت تنظیم ارتفاع و زاویه و چراغ همراهی تا درب منزل در محیط های تاریک اشاره کرد.

اما درخصوص امکانات رفاهی و آپشن های ساندرو تنها باید به ذکر چند مورد از جمله دو کیسه هوای سرنشین و راننده، فرمان هیدرولیک، سیستم تهویه مطبوع دستی، کنترل سیستم صوتی از پشت فرمان، تنظیم برقی آینه های جانبی، بالابر برقی هر چهار شیشه، چراغ مه شکن جلو و عقب و تنظیم دستی صندلی های جلو به همراه تنظیم ارتفاع صندلی راننده، بسنده کرد.

مشخصات فنی پیشرانه
در بخش مشخصات فنی هر دو خودرو شباهت های زیادی با یکدیگر دارند که همین موضوع رقابت آن ها را نزدیکتر و جذاب تر می کند. رنو ساندرو از یک موتور ۴ سیلندر خطی ۱۶ سوپاپه با کد فنی KM4-A6 استفاده می‌کند. این موتور با حجم دقیق ۱۵۹۸ سی سی توانایی تولید نیرویی معادل ۱۰۵ اسب بخار در دور موتور ۵۷۵۰ RPM را داشته، لازم به ذکر است که یکی از مهمترین مزیت های این پیشرانه، حداکثر گشتاور آن است که در دورهای پایین در اختیار راننده قرار می گیرد، یعنی راننده قادر خواهد بود در دور موتور ۳۷۵۰ RPM به حداکثر گشتاور ۱۴۰ نیوتن متری خود دست پیداکند.

گفتنی است که نیروی تولید شده موتور در این خودرو توسط دو نوع جعبه دنده ۵ سرعته دستی و ۴ سرعته اتوماتیک اتوماتیک به چرخ‌های جلویی منتقل می‌شود. از نکات بارز پیشرانه رنو ساندرو می توان به استهلاک بسیار کم و عمر مفید زیاد قطعات مصرفی آن اشاره کرد که می توان از آن به عنوان یکی از بزرگترین مزیت ها و برتری های این خودرو در مقایسه با رقبا یاد کرد.

در آن سوی میدان پژو ۲۰۷ جدید طبق روال سنوات گذشته از همان پیشرانه معروف TU5 بهره می گیرد که پیش از این روی پژو ۲۰۶ تیپ ۵ و ۲۰۷ های قدیمی مورد استفاده قرار گرفته است. این موتور چهار سیلندر خطی ۱۶ سوپاپه بوده که با حجم دقیق ۱۵۸۷ سی سی توانایی تولید نیروی ۱۱۰ اسب بخار در دور موتور ۵۸۰۰ RPM را داشته و حداکثر گشتاور تولیدی آن نیز که از دور موتور ۴۰۰۰ RPM در اختیار راننده قرار می گیرد، برابر با ۱۴۲ نیوتون متر است. این نیرو توسط یک جعبه دنده ۵ سرعته دستی و یا ۴ سرعته اتوماتیک به چرخ‌های جلویی منتقل می ‌شود.

تجربه رانندگی
در ابتدا سراغ پژو ۲۰۷ می رویم و پشت فرمان این هاچ بک به مراتب زیباتر می نشینیم. با روشن کردن پیشرانه همان صدای آشنایی که سال هاست با روشن شدن پیشرانه پژو ۲۰۶ به گوشمان رسیده، شنیده می شود. از آن جایی که هر دو خودروی انتخاب شده در این مقایسه از نوع اتوماتیک هستند، اهرم تعویض دنده را در حالت d قرار داده و شروع به حرکت می کنیم. نکته قابل توجهی که در همان ابتدا توجه را به خود جلب می کند، شتاب قابل قبولی است که در مقایسه با پژو ۲۰۶ های اتوماتیکی که طی سال های گذشته به بازار عرضه می شدند، بهبود چشمگیری یافته است.

در ادامه تعویض دنده ها به صورتی است که می توان گفت با کوبش کمی صورت می گیرد و تاحدودی گوش به فرمان راننده عمل می کند. سر و صدای کابین باتوجه به میزان کارکرد کم ماشین، قابل قبول است. اما این موضوع در مدت زمان طولانی و بالارفتن میزان کارکرد خودرو، افت می کند و شاهد بروز صداهای اضافی از بخش های مختلف کابین هستیم. این موضوع از زمان تولید پژو ۲۰۶ تاکنون دیده شده است. سواری نرم و بدون کوبش از دیگر نکات مثبتی است که می توان به آن اشاره کرد.

اما برخی از مالکان این خودرو اظهار کرده اند که پس از گذشت یکسال از عمر خودرو و بالارفتن میزان کارکرد خودرو، سیستم تعلیق و اجزای جلوبندی خودرو به صدا افتاده و موجب آزردگی خاطر سرنشینان می شود. که البته این موضوع باتوجه به کیفیت نسبتا پایین قطعات این خودرو دور از دهن هم نیست. سیکل ترکیبی مصرف سوخت این خودرو حدود ۶.۶ لیتر در هر صد کیلومتر اعلام شده است که این عدد در عمل در شهر شلوغی مانند تهران، به ۹.۱ تا ۹.۵ لیتر در هر صد کیلومتر می رسد.

۲۰۷ را باید خودرویی زیبا و چالاک دانست که در کنار امکانات رفاهی نسبتا خوبی که دارد، سواری نرم و قابل قبولی را به سرنشینان ارائه می کند. اما جا دارد به این نکته نیز اشاره شود که استهلاک پیشرانه TU5 باتوجه به این که چندسالی است بسیاری از قطعات آن جای خود را با نمونه چینی عوض کرده اند، به شدت بالا رفته و درصورت وقوع خرابی در یکی از بخش های آن، گاها ممکن است هزینه ای قابل توجه را برای مالک آن به همراه داشته باشد. همچنین با توجه به افزایش شدید قیمت ها، قطعات یدکی این خودرو نیز دچار افزایش قیمت شده است.

اما پس از بررسی ۲۰۷ سراغ رنو ساندرو می رویم تا ببینیم این خودروی محافظه کار در حقیقت چگونه عمل می کند. همانطور که گفتیم پیشرانه این خودرو دقیقا مشابه تندر ۹۰ بوده با روشن کردن ان همان صدای همیشگی به گوشمان می رسد. با قرار دادن اهرم دنده در حالت D اقدام به شروع حرکت می کنیم. فرم کلی اهرم تعویض دنده مانند خودروهای قدیمی بوده و به صورت خطی اهرم در مسیر صاف جابجا می شود. این ها از نکات ریزی هستند که ممن است در درازمدت حس کسالت باری را به سرنشینان منتقل کند.

جاگیری دنده در حالت D همراه با ضربه ای جزئی صورت می گیرد که اگر اولین بارتان باشد که پشت فرمان ساندرو اتوماتیک نشسته اید، ممکن است کمی شما را نگران و مضطرب کند. اما باید بگوییم جای هیچگونه نگرانی نیست. زیرا جعبه دنده AL4 نصب شده روی این خودرو یکی از بهترین های این رده به شمار می رود که پیش از این روی خودروهایی نظیر رنو مگان و داستر نیز مورد استفاده قرار گرفته است و برای بالا بردن راندمان آن در ساندرو تورک کانورتر آن را مورد اصلاحات بهینه قرار داده اند.

این گیربکس را هر چقدر که تحت فشار قرار دهید به علت برنامه ریزی صحیح و ضرایب صحیح دنده ها در هر لحظه به شما بهترین پاسخ را می دهد. یکی از بارزترین نقاط قوت رنو ساندرو اتوماتیک همین جعبه دنده آن است که به خوبی گوش به فرمان راننده بوده و در لحظه اقدام به اجرای فرمان آن می کنند.

یکی از ویژگی های بارز این خودرو، پدال دو مرحله ای گاز بوده که با فشار زیاد و وارد شدن به مرحله دوم، جعبه دنده سریعا واکنش نشان داده و همزمان اقدام به کاهش دنده می کند. شایان ذکر است که این امر بسته یه شرایط می تواند تغییر کند و همزمان دو دنده معکوس به شما بدهد که این می تواند هنگام شتاب گیری های لحظه ای بسیار مفید واقع شود.

استهلاک کم از دیگر نکات مثبت در این خودروست که سبب شده ساندرو در رده کم خرج تریم خودروهای تولید داخل قرار بگیرد، همین موضوع نیز یکی از اصلی ترین دلایل خریداران این خودرو به شمار می رود. ساندرو در زمینه هندلینگ نیز بهتر از تند ۹۰ است. زیرا مهندسان رنو با بازبینی و اصلاح کامل آن نسبت به تندر ۹۰ آن را به خودرویی خوش دست تر تبدیل کرده اند. اما در عین حال ساندرو سواری نرمی دارد و به لطف ارتفاع زیاد ضربات را چندان به کابین منتقل نمی کند.

این در حالیست که پلت فرم پژو ۲۰۶ و پژو ۲۰۷ ذاتا اسپرت تر بوده و بهتر می تواند در نقش یک هاچ بک داغ ظاهر شود. نکته ای که البته چندان سنخیتی با اوضاع عجیب و غریب جاده های کشور ندارد.

نتیجه گیری
در پایان اگر بخواهیم یک جمع بندی کلی از مقایسه این دو خودرو داشته باشیم، باید بگوییم که باتوجه به شرایط فعلی بازار، قیمت هر دو خودرو بیش از ۱۰۰ میلیون تومان در بازار آزاد تخمین زده می شود.

به عبارت دیگر رنو ساندرو اتوماتیک صفر کیلومتر قیمتی حدود ۱۱۰ تا ۱۲۰ میلیون تومان دارد و پژو ۲۰۷ اتوماتیک صفر کیلومتر قیمتی حدود ۱۰۳ تا ۱۱۵ میلیون تومان دارد. بر این اساس می توان گفت که اگر کسی قیمت خودرو را معیاری برای انتخاب و خرید قرار دهد، پژو ۲۰۷ باتوجه به اختلاف کمتری که با ساندرو دارد، می تواند گزینه ای مناسب باشد.

اما اگر امکانات رفاهی و ظاهر زیباتر از معیارهای انتخاب فردی به شمار رود، بازهم پژو ۲۰۷ می تواند خرف های بیشتری برای گفتن داشته باشد. اما اصلی ترین و مهم ترین دلیل انتخاب رنو ساندرو را می توان کیفیت بالا و استهلاک کم آن دانست که این خودرو را به گزینه ای کم دردسر تبدیل کرده است. از طرفی فضای بیشتر کابین و صندوق بار یکی دیگر از برتری های ساندرو نسبت به پژو ۲۰۷ به شمار می رود. اما موضوعی که این روزها دارندگان رنو ساندرو را کمی دچار نگرانی کرده است، کم شدن قطعات یدکی و بالا رفتن قیمت آن ها در بازار است.

زیرا در پی قطع همکاری رنو فرانسه با ایران، دیگر رسیدن قطعات یدکی خودروهای رنو به ایران به آسانی صورت نمی گیرد و ممکن است در آینده ای نزدیک مالکان خودروهای رنو را دچار مشکل کند، مسئله ای که به نظر نمی رسد چندان گریبانگیر مالکان پژو ۲۰۶ و پژو ۲۰۷ شود، هرچند کیفیت فنی این خودروها ذاتا کمتر از رنو ساندرو است و بنابراین می توان گفت که هر دو خودرو دارای نقاط ضعفی هستند که کار را برای انتخاب نهایی سخت می کند، هرچند شاید حداقل برای انتخاب خودروهای صفر کیلومتر، ساندرو تا حدود یکصد هزار کیلومتر، قابل اطمینان تر از پژو ۲۰۶ و پژو ۲۰۷ ظاهر شود.