کتابخانهها باید مرکز مراجعات فرهنگی و مورد اعتماد مردم باشند
یک شاعر و پژوهشگر گفت: کتابخانهها در واقع باید مرکز مراجعات فرهنگی و مورد اعتماد مردم باشند تا خانواده و فرزندان آنها به کتابخانهها مراجعه کنند و ارتباط میان کسانی که در رشتههای مختلف هنری و علمی فعال هستند با عموم جامعه برقرار شود.
به گزارش اینتیتر به نقل از فارس، اسماعیل امینی شاعر و استاد دانشگاه در آستانه هفته کتاب اظهار داشت: کتابخانهها بستر تحولات فرهنگی جامعه هستند. چنانچه کتابخانههای دهه ۴۰ و ۵۰ این نقش را ایفا کردند و در حوزه نقاشی و تصویرگری و سینما و موسیقی و ادبیات نسلی را پرورش دادند که برخی از اساتید تاثیرگذار در رشته خود شدند. لذا کتابخانههای عمومی در تمام شهرها و حتی روستاهای ما فعال هستند و به نوعی خانه فرهنگ مردم محسوب میشوند و این ظرفیت وجود دارد که برای توسعه فرهنگ از آنها استفاده شود.
وی ادامه داد: کتابخانهها در واقع باید مرکز مراجعات فرهنگی و مورد اعتماد مردم باشند تا خانواده و فرزندان آنها به کتابخانهها مراجعه کنند و ارتباط میان کسانی که در رشتههای مختلف هنری و علمی فعال هستند با عموم جامعه برقرار شود.
امینی با اشاره به فعالیتهای اخیر نهاد کتابخانهها در امور اجتماعی عنوان کرد: نهاد کتابخانهها مدتی است که در حوزههای اجتماعی نیز فعالیت میکند و با برگزاری کلاسهای آموزشی روانشناسی و مشاوره تلاشهایی برای کم کردن آسیبهای اجتماعی انجام میدهد و این کار اگر مداومت داشته باشد میتواند بسیار موفق باشد.
وی افزود: متاسفانه به دلیل اینکه در این گونه فعالیتها عموما نگاه آماری و یا سیاسی وجود دارد بعد از یک مدت کار قطع میشود و اکثرا در این حوزه به دنبال محصولاتی هستند که زود نتیجه دهد و این اشکال بزرگ ما در کارهای فرهنگی است مانند برگزاری جشنوارهها و تهیه فیلمها اما در واقع کار مستمر ممکن است خیلی سریع نتیجه ندهد و حتی نتیجه آن خیلی هم آشکار نباشد.
این شاعر در بیان تجربیات خود از حضور در کتابخانهها گفت: بی اغراق من یک سوم زمانهایی که بیدار بودهام را در کتابخانهها گذراندهام اعم از کتابخانههای اطراف منزل محل کار دانشگاه و حتی کتابخانه شخصی خودم در منزل.
قتی در کتابخانه هستم احساس میکنم در جایی فراتر از زمین و در بهشت حضور دارم. از کودکی به کتابخانه نزدیک منزل میرفتم و این برایم افتخار بزرگی بود که جایی هست که میتوانم بروم و هر کتابی که میخواهم را خودم بردارم. هر کتابی که از کتابخانه میگرفتم را یک روزه برمیگرداندم و کتابدار باور نمیکرد که من کتابها را مطالعه میکنم و یک بار از من خواست داستان کتابی که برده بودم را تعریف کنم و بعد بسیار خوشحال شد و تعجب کرد از علاقه زیاد من به کتاب و کتابخوانی.
وی در ادامه افزود: من حتی در دوران سربازی هم که مقارن بود با بمباران تهران در ساعات و روزهای مرخصیام به کتابخانه میرفتم و تمام وقتم را کتاب میخواندم تا حدی که کتابداران تصور میکردند من مشغول کارهای پژوهشی و تحقیقات هستم. ما اگر راه نجاتی برای آیندهای که لابه لای تمام هیاهوهای جهان متصور است داشته باشیم این است که یاد بگیریم به جای آنکه زیاد صحبت کنیم زیاد مطالعه کنیم و این تنها راه نجات بشر است.
امینی با اشاره به تاسیس کتابخانههای شبانه روزی خاطرنشان کرد: اما لطف حضور در کتابخانهها و کتاب خواندن در کتابخانه این است که کتابخانه پراکندگیهای مکان دیگر را نداریم و مثلا مهمان نمیاید و تلویزیون حواسم ما را پرت نمیکند و آدم تمام و کمال همراه با کتاب است. امیدوارم کتابخانههای شبانه روزی تاسیس شود و بچهها و جوانان ما یاد بگیرند که خواندن کتابهای درسی به معنی مطالعه نیست و صرفا برای خواندن کتب درسی و کنکوری در کتابخانهها حضور پیدا نکنند بلکه کتابهای دیگر را نیز مطالعه کنند.