مقایسه نقل و انتقالات استقلال، پرسپولیس، سپاهان و تراکتور: افتضاح نظری جویباری و رفقا!

به گزارش اینتیتر به نقل از فرهیختگان،  علی نظری جویباری روزی در مقابل انتقادها ایستاد و گفت مگر بقیه تیم‌ها کجا هستند که حالا شما از ما انتقاد می‌کنید. در این مطلب سعی داریم این نکته را از نظر آماری به چالش بکشیم. جذب بازیکنان و کادر فنی باکیفیت، حفظ ستاره‌ها و ایجاد ثبات در مجموعه، از جمله وظایف کلیدی مدیران است که می‌تواند به طور مستقیم بر نتایج تیم در زمین مسابقه تأثیر بگذارد. این مقایسه می‌تواند نشان دهد که هوادار استقلال از چه چیزی دلخور است و چرا درخواست استعفای مدیران خود را دارد.  در ادامه، به بررسی نمونه‌هایی از عملکرد باشگاه‌های سپاهان، تراکتور، و پرسپولیس در مقایسه با باشگاه استقلال می‌پردازیم تا ضعف‌های مدیریتی در این باشگاه مشخص‌تر شود.

باشگاه سپاهان: از هایجک تا نورافکن و پین و حاج صفی

مدیریت باشگاه سپاهان اقدامات قابل توجهی در راستای تقویت تیم خود انجام دهد. آوردن گابریل پین، مربی سرشناس ایتالیایی، به عنوان دستیار برای کادر فنی، نشان از بلندپروازی و تلاش برای ارتقاء سطح فنی تیم دارد. این در حالی است که تصور راضی کردن چنین فردی برای فعالیت به عنوان دستیار نویدکیا، خود چالشی بزرگ است که مدیریت سپاهان به خوبی از پس آن برآمده است .

همچنین، هایجک کردن محمد دانشگر از استقلال، حفظ امید نورافکن که از بازیکنان کلیدی و آینده‌دار فوتبال ایران محسوب می‌شود، و جذب احسان حاج‌صفی به عنوان وزنه کاپیتانی و بازیکنی با تجربه بین‌المللی، همگی گواه بر توانایی و درایت مدیران سپاهان در بازار نقل و انتقالات و جذب نیروهای مورد نیاز تیم است. این اقدامات، سپاهان را به یکی از مدعیان اصلی قهرمانی در لیگ ایران تبدیل کرده است.

باشگاه تراکتور: جذب بازیکنان خارجی و حفظ مهره‌های کلیدی

مدیریت باشگاه تراکتور نیز در دوره اخیر، عملکردی قابل قبول از خود نشان داده است. یکی از نمونه‌های بارز آن، راضی کردن مهرداد محمدی برای انجام تست در ترکیه بود در حالی که هرداد برای تست حتی تا کمپ حجازی هم نمی‌رفت؛ بازیکنی که در ابتدا تمایلی به این کار نشان نمی‌داد. این موضوع نشان‌دهنده قدرت مذاکره و متقاعدسازی مدیران تراکتور است.

علاوه بر این، جذب مدافع میانی از لالیگا و شکار خامروبکوف برای خط هافبک، نشان از توانایی این باشگاه در جذب بازیکنان خارجی باکیفیت و ارتقاء سطح فنی تیم دارد. حتی صحبت‌هایی مبنی بر راضی کردن ریکاردو آلوز به ماندن در ایران و بازگشت زودهنگام او به تمرینات، در صورت تحقق، موفقیت دیگری برای مدیریت تراکتور خواهد بود که ثبات و قدرت تیم را تضمین می‌کند.

باشگاه پرسپولیس: حفظ ستاره‌ها و تقویت خط حمله

با وجود چالش‌هایی نظیر جدایی سرمربی، مدیریت باشگاه پرسپولیس نیز توانسته است با درایت عمل کند. نمونه‌ای از این درایت، راضی کردن سردار دورسون به ماندن در تیم است؛ بازیکنی که حضورش برای حفظ انسجام تیم حیاتی است. همچنین، جذب پیام نیازمند، یکی از بهترین دروازه‌بانان لیگ، به تهران، نشان از تلاش برای تقویت نقاط ضعف و ایجاد رقابت در پست‌های مختلف است.

شاید مهم‌ترین نقطه قوت مدیریت پرسپولیس در این دوره، فراهم آوردن یکی از پرمهره‌ترین خط حمله‌های لیگ برای تیمشان باشد. این اقدام نشان می‌دهد که مدیران پرسپولیس با وجود مشکلات، توانسته‌اند با برنامه‌ریزی مناسب، نیازهای فنی تیم را برطرف کرده و تیمی قدرتمند را روانه مسابقات کنند.

باشگاه استقلال: غرق شدن در اختلافات و تضعیف تیم

در مقابل این نمونه‌های موفق، عملکرد مدیران باشگاه استقلال در مقایسه با سایر تیم‌ها، به شدت ضعیف و تأسف‌بار به نظر می‌رسد. در حالی که سایر باشگاه‌ها در حال جذب بازیکنان و مربیان باکیفیت و تقویت تیم خود هستند، مدیران استقلال درگیر اختلافات داخلی شده و در حال غرق کردن خود و به تبع آن، کشتی استقلال هستند.

آنها زحمت کشیده ساپینتویی را که خودش می خواست بیاید را برایش بلیط تهیه کرده اند و بازیکنان خود را از دست داده اند و به امثال بوژوویچ و موسیمانه و کاریله اعتبار و دستمزد کلان داده اند. این نمونه ها، حاکی از آن است که در شرایطی که سایر رقبا در حال رقابت برای جذب بهترین‌ها هستند، مدیران استقلال حتی در ابتدایی‌ترین وظایف خود نیز به شکل مطلوب عمل نکرده و توانایی جذب و حفظ مهره‌های کلیدی را ندارند. این ضعف مفرط مدیریتی، به طور مستقیم به تضعیف تیم و از دست رفتن فرصت‌های موفقیت برای باشگاه استقلال منجر شده است.