اتهام‌زنی جدید کیهان: منتقدان، ستون پنجم دشمن‌اند | تغییر پارادایم یعنی تغییر رژیم؟
کیهان نوشت: عَلَم «تغییر پارادایم» را در پوشش «استاد دانشگاه» و «اقتصاددان» و «دلسوز کشور» بلند کردند. «پارادایم» این‌جا یعنی، آن چارچوب و ستون فکری که، حاکمیت روی آن مستقر شده است. شما بفرمایید، آیا معنای «تغییر پارادایم» پس از آن سیلی جانانه به دشمن، دنبال چیزی غیر از همان «تغییر رژیم»ی است که هدف اصلی نتانیاهو از تجاوز به ایران بود؟!
به گزارش اینتیتر، روزنامه کیهان در یادداشتی با عنوان «تهدید نامرئی» به بررسی مفهوم «ستون پنجم» و کاربرد آن در شرایط فعلی کشور پرداخت. این یادداشت با مرور تاریخی اصطلاح ستون پنجم در جنگ داخلی اسپانیا و جنگ جهانی دوم، مدعی شد که در شرایط کنونی، همان تهدید از درون با چهره‌هایی متفاوت و پیچیده‌تر همچنان فعال است.
نویسنده سرمقاله کیهان، با اشاره به «جنگ ۱۲ روزه ایران با قدرت‌های بزرگ»، نوشته که دشمنان ایران پس از شکست نظامی، بار دیگر به عوامل داخلی خود متوسل شده‌اند. در این یادداشت آمده است: «دشمن رسماً هدف خود از تجاوز را تغییر رژیم اعلام کرده بود، اما پس از سیلی سخت ایران، نمایندگانش را برای آتش‌بس فرستاد. ستون پنجم دشمن، درست از همان نقطه دوباره فعال شد؛ ابتدا مدافعان وطن را متهم کردند و سپس در لباس اقتصاددان و استاد دانشگاه، پرچم تغییر پارادایم را بلند کردند.»
این روزنامه اصولگرا با تفسیر اصطلاح «تغییر پارادایم» به عنوان پروژه‌ای برای «تغییر رژیم» ادامه می‌دهد و می‌پرسد: «آیا حاکمیتی که توانسته با چند قدرت اتمی مقابله کند، باید پارادایم خود را تغییر دهد؟ یا کسانی باید تغییر کنند که حتی وزیر خارجه قطر هم پس از حمله ایران به پایگاه آمریکا، خطابشان قرار داد؟»
کیهان در این یادداشت، طیف گسترده‌ای از کنشگران اجتماعی و نخبگان دانشگاهی و رسانه‌ای را نیز در مظان اتهام قرار داده و با اشاره به مخالفت برخی چهره‌ها با لایحه مقابله با اخبار کذب در شرایط جنگی، نوشت: «ستون پنجمیِ قرن ۲۱ می‌تواند در قالب استاد دانشگاه یا فعال رسانه‌ای هم ظاهر شود. آن‌جا که با شعار گردش آزاد اطلاعات، جلوی تصویب لایحه مقابله با اخبار دروغ وسط جنگ را می‌گیرد، باید پرسید در خدمت کیست؟»
نویسنده با اشاره به جنجال‌های رسانه‌ای درباره قتل یک دختر به دست یک راننده، آن را «انحراف افکار عمومی» در آستانه تجاوز نظامی توصیف می‌کند و می‌نویسد: «فکر و ذهن جامعه را درگیر یک قتل حادثه‌ای کردند، در حالی که دشمن داشت نقشه تجاوز می‌کشید. آیا این یک اتفاق ساده است؟»
بخش دیگری از این یادداشت، برخی مشاوران و تصمیم‌گیران را که مذاکره با آمریکا را راه‌حل خروج از بحران می‌دانند، عامل انحراف و تکرار اشتباهات گذشته معرفی کرده و نوشته: «مگر نه اینکه دشمن وسط مذاکره به ما حمله کرد؟ کسانی که در چنین شرایطی پیشنهاد مذاکره مجدد می‌دهند، نباید محل تردید باشند؟ وقتی توان موشکی دشمن را عقب راند، چرا برخی خواستار مذاکره بر سر همین توانمندی‌اند؟»
کیهان در پایان با اشاره به سکوت برخی مدیران در حوزه‌های اقتصادی و اجتماعی، از لزوم ایجاد ساختاری مشابه «شورای عالی دفاع» در سایر حوزه‌ها دفاع کرده و نوشته است: «در این ۴۰ روزی که دشمن عقب نشسته، آیا مدیران اقتصادی یا رسانه‌ای کشور تغییری در رویه خود داده‌اند؟ خسارت مدیری که نمی‌تواند یک برنامه خاموشی تنظیم کند، کمتر از تحریم است؟»
