نگاهی به فیلم جشن عروسی مادرم: خلاصه داستان، بازیگران و امتیاز Rotten Tomatoes

به گزارش اینتیتر، تابستان ۱۴۰۴، سینماهای جهان با فیلم‌های خانوادگی پر از احساس و طنز، دل میلیون‌ها بیننده را بردند. "My Mother's Wedding" (عروسی مادرم)، با بازی خیره‌کننده اسکارلت جوهانسون و کارگردانی اولین کریستین اسکات توماس، یکی از آن‌هاست – اثری که از جشنواره تورنتو (۲۰۲۳) تا اکران آمریکا (۸ آگوست ۲۰۲۵ / ۱۷ مرداد ۱۴۰۴) توجه‌ها را جلب کرد. این درام کمدی، محصول مشترک آمریکا و بریتانیا، با فروش ۹۴۲ هزار دلاری در هفته اول و امتیاز ۵.۴ در IMDb، برای طرفداران "چهار عروسی و یک تشییع جنازه" یا "عشق و دیگر هیچ" ایده‌آل است. اگر به دنبال فیلمی سبک برای یک عصر بارانی هستید، این یکی را ببینید – اما آیا به جمع برترین‌های ۲۰۲۵ می‌پیوندد؟ بیایید بررسی کنیم.

خلاصه داستان: بازگشت به خانه با طعم گذشته و آینده

داستان "عروسی مادرم" حول سه خواهر – کاترین (اسکارلت جوهانسون)، ویکتوریا (سیه‌نا میلر) و جورجینا (امیلی بیچام) – می‌چرخد که برای سومین عروسی مادر بیوه‌شان، دیانا (کریستین اسکات توماس)، به خانه کودکی‌شان در روستای انگلیسی برمی‌گردند. دیانا، که دو شوهر دریانوردش را از دست داده، حالا با جف (جیمز فلیت) – یک مرد معمولی اما مهربان – ازدواج می‌کند. اما این آخر هفته شاد، بهانه‌ای برای روبرو شدن با زخم‌های گذشته می‌شود: کاترین، کاپیتان نیروی دریایی با روابط پیچیده (با جک، بازی فریدا پینتو)، ویکتوریا، ستاره هالیوود در بحران حرفه‌ای، و جورجینا، پرستار hospice با زندگی خانوادگی آشفته. مهمانان عجیب عروسی – از جمله استیو (سامسون کایو) و چارلی (مارک استنلی) – طنز و عمق اضافه می‌کنند، و فیلم به زیبایی نشان می‌دهد چطور یک جشن، پلی به آینده است. مدت فیلم ۹۵ دقیقه است – کوتاه، شیرین و بدون خستگی.

بازیگران: زوج مادر-دختر افسانه‌ای و ستارگان درخشان

این فیلم، سومین همکاری اسکارلت جوهانسون و کریستین اسکات توماس در نقش مادر-دختر (پس از "The Horse Whisperer" ۱۹۹۸ و "The Other Boleyn Girl" ۲۰۰۸) است – شیمی‌شان جادویی است!

اسکارلت جوهانسون (کاترین): متولد ۲۲ نوامبر ۱۹۸۴ (۱ آذر ۱۳۶۳) در نیویورک، ستاره‌ای با فروش ۱۵.۱ میلیارد دلاری فیلم‌ها و دو نامزدی اسکار (برای "Marriage Story" و "Jojo Rabbit" ۲۰۱۹). از کودک-ستاره تا بلک ویدو در مارول، اینجا نقش یک افسر دریایی stoic اما آسیب‌پذیر را بازی می‌کند – منتقدان می‌گویند "جوهانسون عمق احساسی می‌آورد، هرچند شخصیتش کمی یک‌بعدی است." جدیدترین کارهایش: "Jurassic World Rebirth" و "Fly Me to the Moon" (۲۰۲۴).

سیه‌نا میلر (ویکتوریا): متولد ۲۸ دسامبر ۱۹۸۱ (۷ دی ۱۳۶۰) در نیویورک، مدل-بازیگر بریتانیایی-آمریکایی. از "Layer Cake" (۲۰۰۴) تا "Horizon: An American Saga" (۲۰۲۴)، نقش ستاره هالیوود در بحران را با طنز و ظرافت بازی می‌کند – Variety می‌گوید "میلر هر صحنه را لذت‌بخش می‌کند."

امیلی بیچام (جورجینا): متولد ۱۲ می ۱۹۸۴ (۲۲ اردیبهشت ۱۳۶۳) در منچستر، فارغ‌التحصیل آکادمی لندن. از "Hail, Caesar!" (۲۰۱۶) تا "King & Conqueror" (۲۰۲۵)، نقش پرستار معمولی اما عمیق را می‌درخشد – San Francisco Chronicle: "بیچام رشد می‌کند و با ستارگانش هم‌قدم می‌شود."

کریستین اسکات توماس (دیانا): متولد ۲۴ می ۱۹۶۰ (۳ خرداد ۱۳۳۹) در کورنوال، با اسکار نامزدی برای "The English Patient" (۱۹۹۶) و نشان شوالیه. اولین کارگردانی‌اش را با فیلمنامه‌ای بر اساس زندگی خودش (از دست دادن دو پدر) ساخته – Roger Ebert: "توماس ساختار داستان را عالی می‌فهمد."

سایر بازیگران: فریدا پینتو (جک)، جاشوا مک‌گوایر (جرمی)، مارک استنلی (چارلی)، سامسون کایو (استیو)، جیمز فلیت (جف)، راجر اشتون گریفیتس (کن)، زیگی گاردنر (اسکایلر)، فلین ادواردز (مارکوس)، جیمی اشنایدر (تام).

نقد فیلم: گرم اما ناهموار – آیا ارزش تماشا دارد؟

"My Mother's Wedding" در TIFF ۲۰۲۳ (۷ سپتامبر / ۱۶ شهریور ۱۴۰۲) premiere شد و توسط Vertical توزیع گردید. امتیاز IMDb ۵.۴/۱۰ و Rotten Tomatoes ۴۲% مثبت – منتقدان آن را "گرم اما سطحی" می‌دانند، با لحظات درخشان خواهرانه اما ضعف در subplotها (مثل کارآگاه ویکتوریا).

• The Hollywood Reporter (کارین جیمز): "نسخه کم‌اهمیت‌تر درام‌های ریچارد کرتیس، بدون دیالوگ‌های هوشمندانه – اما داستان گرم خانوادگی‌اش دوست‌داشتنی است."
• San Francisco Chronicle (میک لاسال): "هر صحنه سیه‌نا میلر لذت‌بخش است؛ بیچام رشد می‌کند و جوهانسون عمق می‌آورد."
• Observer (رکس رید): "در تابستان بی‌ارزش، این فیلم اتلاف وقت نیست – زیر کولر می‌چسبد!"
• Boston Globe (اودی هندرسون): "عروسی محور شادی‌آوری است که داستان‌های فرعی را زیبا به هم می‌بافد."
• Variety: "زوج جوهانسون و میلر خواهرانی گرم می‌سازند، اما فیلم کمی پراکنده است."
• Roger Ebert: "توماس ساختار را خوب می‌فهمد، اما تن ناهموار و تمرکز کم روی عروسی، شمال ستاره را گم کرده."
• NYT: "دختران دیانا با زخم‌های پدری روبرو می‌شوند – جوهانسون با لهجه انگلیسی ضعیف، اما احساسی."

در کل، فیلم برای تماشای خانوادگی عالی است – نه شاهکار، اما دلچسب. Common Sense Media: "لذت‌بخش اما کمی ناامیدکننده."

دیدیدش؟ کدوم خواهر بیشتر دوست داشتید؟ در کامنت‌ها بنویسید و این نقد را با دوستان سینمادوست‌تان به اشتراک بگذارید – اسکارلت در ۱۴۰۴ می‌درخشد!