۱۲ قانون طلایی برای زنده‌ماندن در بحران اطلاعات؛ از بحث نکردن با غریبه‌ها تا بازسازی اعتماد به اطلاعات
برخلاف دو انقلاب اطلاعات قبلی (نوشتن و چاپ)، بحران کنونی همراه با انفجار دانش و بی‌ثباتی است؛ از سوتفاهم و جنگ‌های عقیدتی تا خشونت و نابودی نهادهای مفید. در هر دوره، تنها راه حذف کامل نظرات مخالف، اعمال فجایع غیرانسانی است که حتی آن‌هم جواب نمی‌دهد؛ همچنان کاتولیک و پروتستان وجود دارند!
به گزارش اینتیتر، برخلاف دو انقلاب اطلاعات قبلی (نوشتن و چاپ)، بحران کنونی همراه با انفجار دانش و بی‌ثباتی است؛ از سوتفاهم و جنگ‌های عقیدتی تا خشونت و نابودی نهادهای مفید. در هر دوره، تنها راه حذف کامل نظرات مخالف، اعمال فجایع غیرانسانی است که حتی آن‌هم جواب نمی‌دهد؛ همچنان کاتولیک و پروتستان وجود دارند!
به گزارش گاردین، امروز، مانند گذشته، با هجوم و انباشت اطلاعات مواجه‌ایم؛ هنوز ساختارهای لازم برای مدیریت آن نداریم و این موج عظیم ما را عصبی و خشمگین می‌کند. هر لحظه می‌توانیم ایده‌ای را بیان کنیم و ناگهان با موج انتقاد مواجه شویم، احساس ترس و ناتوانی کنیم و حتی دوستان یا اطرافیانمان را به خاطر نظراتشان دوست نداشته باشیم. این همان احساسی است که مردمان اروپا در دوران اصلاحات تجربه کردند.
اما ابزارهایی برای گذراندن این دوره وجود دارد؛ ۱۲ قانون طلایی برای زنده‌ماندن در عصر بحران اطلاعات:
۱. یک منبع معتبر بررسی حقیقت داشته باشید؛ شبکه‌های معتبر را بشناسید و به مهارت فکت‌چکینگ مجهز شوید.
۲. قبل از اشتراک‌گذاری اطلاعات، احساساتتان را بررسی کنید؛ اگر هیجان‌زده یا عصبانی شدید، کمی مکث و صحت مطلب را بررسی کنید.
۳. وسوسه شرمنده‌کردن دیگران آنلاین را کنترل کنید؛ اشتباه هرکسی ممکن است باشد، پس با مهربانی و خصوصی تذکر دهید.
۴. به مؤسسات تا حدی اعتماد کنید؛ هیچ نهادی بی‌عیب نیست، اما تخریب کامل نهادهای حقیقت‌جو راه درستی نیست.
۵. از «نفرت‌خوانی» پرهیز کنید؛ خواندن نظرات مخالف صرفاً برای خشم و سرخوشی عقیده‌ای کارساز نیست.
۶. انسانیت را به یاد داشته باشید؛ همه آدم‌ها نماد نیستند و بیشتر مردم با دلایل منطقی مخالفت می‌کنند.
۷. نظرات دیگران را چندان جدی نگیرید؛ بیشتر مردم متخصص نیستند و احساساتشان مهم‌تر از عقایدشان است.
۸. با گوشی هوشمند محتاطانه رفتار کنید؛ خودش را طوری تنظیم کنید که شب‌ها خاموش شود یا برنامه‌های غیرضروری را ببندید.
۹. استفاده از شبکه‌های اجتماعی را محدود کنید؛ در صورت لزوم فقط محتوای دلخواهتان را ببینید و به تعامل حضوری اولویت دهید.
۱۰. کودکان را کاملاً از اینترنت قطع نکنید؛ پله‌پله و تدریجی با دنیای مجازی آشنا شوند و تحت حمایتتان باشند.
۱۱. برای قوانین بهتر کمپین برگزار کنید؛ قوانین باید کنترل و مدیریت محتوا را به دست کاربران بدهد، نه شرکت‌های فناوری.
۱۲. از بحث‌های بیهوده اجتناب کنید؛ گفتگو بر مبنای رابطه انسانی باید باشد، نه تقابل عقیدتی. هرگز کسی را برای نظراتش تحقیر یا حذف نکنید.
در پایان، مهم‌ترین درس تاریخ این است: آدم‌ها را به‌خاطر اختلاف عقیده قربانی نکنید؛ همزیستی در تنوع حقیقت ممکن است.
