عمل جراحی زیبایی؛ چرا تمایل به لیفت صورت اینقدر عادی شده است؟
آیا عجیب نیست که فرهنگ زیبایی باعث شده مردم راضی شوند برای داشتن صورت جوانتر، پوست صورتشان را جراحی کنند و آن را سفتتر بدوزند؟ این روزها لیفت صورت در میان زنان ۳۶ ساله رواج زیادی پیدا کرده است و شاید شما هم خودتان را در موقعیتی ببینید که بدون نیاز واقعی، وسوسه انجام آن را داشته باشید. آیا عادی شدن این جراحی نشانهای از قضاوتگری ماست، یا واقعا عجیب است؟
به گزارش اینتیتر، آیا عجیب نیست که فرهنگ زیبایی باعث شده مردم راضی شوند برای داشتن صورت جوانتر، پوست صورتشان را جراحی کنند و آن را سفتتر بدوزند؟ این روزها لیفت صورت در میان زنان ۳۶ ساله رواج زیادی پیدا کرده است و شاید شما هم خودتان را در موقعیتی ببینید که بدون نیاز واقعی، وسوسه انجام آن را داشته باشید. آیا عادی شدن این جراحی نشانهای از قضاوتگری ماست، یا واقعا عجیب است؟
فرهنگ زیبایی ما را به نوعی «لوبوتومی» روانی مبتلا کرده؛ حساسیتهای درونی را پاک میکند و در هر موقعیتی راهحل جراحی را جایگزین فرایندهای فکری و روانی میکند. احساس ناامنی در ظاهر؟ لیفت صورت! نگرانی از بیاهمیت شدن در محل کار؟ لیفت صورت! هویت از دسترفته ناشی از بالا رفتن سن؟ لیفت صورت!
آمار و ارقام هم این روند را تایید میکنند: تعداد لیفت صورت در ایالات متحده از ابتدای پاندمی تا امروز ۱۷ درصد افزایش یافته و جستجوی عبارت «لیفت صورت» در گوگل هم دو برابر شده است. بیماران اکنون ۱۰ سال جوانتر از قبل برای جراحی مراجعه میکنند. افراد مشهور، از کریس جنر و کت سدلر تا جنیفر لارنس و لیلی آلن، همگی بهتازگی درباره جراحی خود صحبت کردهاند.
اما چرا واقعاً این تمایل شکل میگیرد؟ طبق نظریه «میل تقلیدی» رنه ژیرار، میل انسانی همیشه تاثیرپذیر از اطرافیان است؛ ما چیزی را میخواهیم چون دیگران میخواهند. در حوزه زیبایی، فناوری جدید نحوه نگاه ما را به جذابیت دگرگون ساخته و تکنیکهای جدید باعث فراگیرشدن و ساده شدن روند لیفت صورت شدهاند.
شفافیت درباره جراحیهای زیبایی میان چهرههای مشهور سبب از بین رفتن قبح اجتماعی این موضوع شده و بر میزان تقاضا افزوده است. عادیسازی این جراحی، بهتدریج معیارهای سختگیرانهتری را برای زیبایی تعریف میکند و افراد بیشتری را وادار به جراحی میکند، حتی اگر واقعاً تمایلی به آن نداشته باشند.
در نهایت، شاید مهمترین دلیل برای عدم انجام لیفت این باشد که شما حقیقتاً نمیخواهیدش. علاوه بر این، پیامدهای منفی احتمالی زیادی برای این جراحی وجود دارد: از عوارض جسمی مانند عفونت، آسیب عصبی، ریزش مو، اسکار و حتی موارد بسیار نادر مرگ، تا اثرات روانی ناخوشایند مانند اضطراب و افسردگی که طبق پژوهشها، در ۵۰ درصد بیماران رخ میدهد.
هزینه جراحی میتواند بین ۸۵۰۰ تا ۲۰۰ هزار دلار باشد؛ مبلغی که شاید بهتر باشد برای اهداف دیگر صرف شود. این جراحی همچنین به تقویت هنجارهای تبعیضآمیز و سنستیز دامن میزند و هیچ کمکی به رهایی از محدودیتهای اجتماعی نمیکند.
پس، آیا قضاوت میکنیم؟ بله؛ اما قضاوت بخشی از انسان بودن است. شاید ترجیح بدهیم داشتن میل به لیفت صورت در سن ۳۶ سالگی را عجیب بدانیم تا این که از طبیعی شدن روند پیری شگفتزده شویم.