گزارش نابرابری جهانی: ثروت ۶۰هزار نفر، سه برابر دارایی نیمی از جمعیت جهان

به گزارش اینتیتر، یک گزارش تازه نشان می‌دهد کمتر از ۶۰ هزار نفر در جهان – معادل ۰/۰۰۱ درصد جمعیت – سه برابر بیشتر از مجموع ثروت نیمی از فقیرترین مردم جهان را در اختیار دارند و نابرابری به سطحی رسیده که نیازمند اقدام فوری است.

به گزارش گاردین، در «گزارش نابرابری جهانی ۲۰۲۶» که با داده‌های ۲۰۰ پژوهشگر تهیه شده، آمده است ۱۰ درصد ثروتمندِ دریافت‌کنندگان درآمد، بیش از ۹۰ درصد بقیه مردم جهان درآمد دارند و سهم نیمی از فقیرترین جمعیت از کل درآمد جهانی به زحمت به ۱۰ درصد می‌رسد. ثروت (مجموع دارایی‌ها) حتی بیشتر از درآمد در دست گروهی کوچک متمرکز شده، به‌طوری‌که ۱۰ درصد ثروتمند جهان ۷۵ درصد کل ثروت را در اختیار دارند و سهم نیمی از جمعیت فقط حدود ۲ درصد است.​

به‌گفته نویسندگان گزارش، در تقریباً همه مناطق جهان، ۱ درصد بالای جمعیت از نظر ثروت، ثروتمندتر از ۹۰ درصد پایین هستند و شکاف ثروت با سرعت در حال افزایش است. سهم ثروت ۰/۰۰۱ درصد بالای جهان از حدود ۴ درصد در سال ۱۹۹۵ به بیش از ۶ درصد رسیده و ثروت چندمیلیونرها از دهه ۱۹۹۰ سالانه حدود ۸ درصد رشد کرده که تقریباً دو برابر سرعت رشد ثروت نیمی از فقیرترین جمعیت است.​

گزارش می‌گوید کاهش نابرابری فقط مسئله عدالت نیست، بلکه برای تاب‌آوری اقتصادها، ثبات دموکراسی‌ها و پایداری محیط‌زیست ضروری است و این سطح افراطی شکاف، دیگر برای جوامع و اکوسیستم‌ها قابل دوام نیست. نویسندگان با اشاره به نقش سرمایه‌داری مالی جهانی، تاکید می‌کنند سیستم مالی فعلی به نفع کشورهای ثروتمند عمل می‌کند و حدود ۱ درصد تولید ناخالص داخلی جهان هر سال از کشورهای فقیر به ثروتمند منتقل می‌شود؛ رقمی نزدیک به سه برابر کمک‌های رسمی توسعه‌ای.​

در بخش نابرابری آموزشی، گزارش نشان می‌دهد هزینه آموزشی به‌ازای هر کودک در اروپا و آمریکای شمالی بیش از ۴۰ برابر کشورهای جنوب صحرای آفریقاست؛ شکافی که بسیار بزرگ‌تر از فاصله تولید سرانه است و «جغرافیای فرصت» را تثبیت می‌کند. در حوزه جنسیت نیز آمده است که حتی اگر کار بدون مزد لحاظ نشود، زنان به‌طور متوسط فقط ۶۱ درصد دستمزد مردان را به‌ازای هر ساعت کار دریافت می‌کنند و با احتساب کار بدون مزد، این سهم به حدود ۳۲ درصد سقوط می‌کند.​

گزارش همچنین نقش مالکیت سرمایه در نابرابری انتشار کربن را برجسته می‌کند و می‌نویسد ثروتمندان از طریق سرمایه‌گذاری‌هایشان بیش از سبک زندگی و مصرف روزمره خود در بحران اقلیمی نقش دارند. برآوردها نشان می‌دهد نیمی از فقیرترین جمعیت جهان فقط حدود ۳ درصد از انتشار کربن مرتبط با مالکیت سرمایه خصوصی را به خود اختصاص می‌دهند، در حالی که ۱۰ درصد ثروتمند مسئول حدود ۷۷ درصد این انتشار هستند؛ در شرایطی که گروه‌های کم‌مصرف بیشترین آسیب را از شوک‌های اقلیمی می‌بینند.​

در بخش پایانی، گزارش تاکید می‌کند ابزار کاهش نابرابری مانند سرمایه‌گذاری عمومی در آموزش و سلامت و نظام مالیاتی و بازتوزیعی کارآمد وجود دارد، اما بسیاری از ابرثروتمندان عملاً از مالیات می‌گریزند. به‌نوشته گزارش، نرخ موثر مالیات بر درآمد برای اکثریت مردم هرچه بالاتر می‌رود، اما برای میلیاردرها و چندصدمیلیونرها ناگهان کاهش می‌یابد و آن‌ها نسبت به خانوارهایی که درآمد بسیار کمتری دارند سهم کمتری از درآمد خود را مالیات می‌دهند؛ مسئله‌ای که حل آن را نه فنی، بلکه یک «انتخاب سیاسی» می‌داند و می‌گوید ابزارها وجود دارد، چالش اصلی اراده سیاسی است.