معرفی و نقد فیلم سینمایی صبح اعدام اثر بهروز افخمی

اینتیتر - سحر سادات زمانی؛ فیلم «صبح اعدام» به کارگردانی بهروز افخمی، تلاشی است برای بازنمایی لحظات پایانی زندگی طیب حاج‌رضایی و اسماعیل رضایی، دو شخصیتی که در پی قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ محکوم به اعدام شدند. این فیلم با رویکردی مستندگونه و استفاده از فیلم‌برداری سیاه‌وسفید، سعی در القای حس واقع‌گرایی دارد.

داستان و روایت: فیلم در بازه زمانی کوتاهی، از ساعت ۵ تا ۶:۳۰ صبح روز اعدام، رخ می‌دهد و تلاش می‌کند با استفاده از روایت‌های شاهدان و گزارش‌های تاریخی، تصویری از این دو شخصیت ارائه دهد. با این حال، به نظر می‌رسد که فیلم در پرداخت عمیق به گذشته و انگیزه‌های این افراد ناکام مانده و بیشتر به بازگویی سطحی وقایع اکتفا کرده است. 

شخصیت‌پردازی: یکی از نقاط ضعف فیلم، عدم تعمق در شخصیت‌پردازی طیب حاج‌رضایی و اسماعیل رضایی است. فیلم بدون ارائه فلاش‌بک‌های تصویری یا پرداختن به جزئیات زندگی آن‌ها، صرفاً به روایت‌های شفاهی اکتفا می‌کند که این امر باعث می‌شود مخاطب نتواند ارتباط عاطفی عمیقی با شخصیت‌ها برقرار کند. 

کارگردانی و فضاسازی: بهروز افخمی با انتخاب فیلم‌برداری سیاه‌وسفید و قاب‌های کلاسیک، سعی در ایجاد حس رئالیسم و نزدیکی به مستندات تاریخی داشته است. اما عدم دراماتیزه کردن ماجرا و نبود قصه‌های عاطفی میان شخصیت‌ها، فیلم را به یک روایت خشک و بی‌روح تبدیل کرده است. 

موسیقی و صدا: فیلم در برخی بخش‌ها از نریشن‌های طولانی استفاده می‌کند که به جای افزودن به عمق داستان، به توضیح واضحات می‌پردازد و ریتم فیلم را کند می‌کند. این نریشن‌ها به‌جای تقویت روایت، به‌عنوان عاملی مزاحم عمل می‌کنند. 

نقاط قوت:

تلاش برای بازنمایی یک واقعه تاریخی مهم.

استفاده از فیلم‌برداری سیاه‌وسفید برای القای حس مستندگونه.

نقاط ضعف:

عدم تعمق در شخصیت‌پردازی و انگیزه‌های شخصیت‌ها.

استفاده نابه‌جا از نریشن‌های طولانی که به جای تقویت روایت، آن را تضعیف می‌کند.

نبود درام و قصه‌های عاطفی که باعث کاهش ارتباط مخاطب با فیلم می‌شود.

«صبح اعدام» با وجود نیت خوب در بازنمایی یک واقعه تاریخی، به دلیل ضعف در فیلمنامه، شخصیت‌پردازی و کارگردانی، نتوانسته است اثری تأثیرگذار و ماندگار ارائه دهد. این فیلم بیشتر شبیه به یک گزارش تصویری است تا یک اثر سینمایی دراماتیک.