بازگشت به دوران با شکوه

شکست و اتفاقات ناگوار بخشی از زندگی همه ی ماست. برخی از ما تسلیم خواهیم شد و برخی دیگر در یک مسیر جدید به دنبال موفقیت خواهیم رفت.

به گزارش اینتیتر، هربار که مجروح می شد برای رفتن تشنه تر بود. روزی که در والفجر مقدماتی از ناحیه ریه مجروح شد و یک ترکش به بالای شاهرگ او اصابت کرد. دوباره به پا خاست و راهی جبهه حق علیه باطل شد. ۱۹ سال بیشتر نداشت که در جزایر مجنون قطع نخاع شد. محمد محمدی جانباز ۷۰ درصد دوران جنگ امروز صاحب ۱۱ مدال طلا در رشته شنا است.

داستان قهرمانی های جانباز غیور کشورمان از پیشنهاد یک پزشک برای آب درمانی شروع شد. او حتی فکر نمیکرد با این وضعیت جسمانی بتواند شنا کند چه برسد به قهرمانی! اما چون در زمان جنگ غواص شجاع و دلاوری بود، توانست افتخار گذشته را تکرار کند و این مهم دلیلی نداشت جز عادت ایشان به قهرمانی و رشادت و موفقیت…

حماسه سازی این عزیزان را نمی شود با هیچ چیزی در دنیا مقایسه کرد اما حال و هوای آبی های پایتخت این روزها تفاوت زیادی با محمد آقای داستان ما ندارد. استقلالی که سالها در فوتبال ایران و به ویژه آسیا آقایی می کرد چند سالی می شود که نفس هایش به شماره افتاده است. اصالت و افتخارات آبی ها هرگز فراموش نمی شود و آنها همچنان عنوان پرافتخارترین تیم ایرانی در قاره کهن را یدک می کشند.

این مقایسه شاید خیلی درست نباشد اما حماسه سازان هشت سال دفاع مقدس در کشور ما همیشه نماد افتخار آفرینی و بازگشت های شکوهمندانه بودند.

آبی های فوتبال ما، هم راه قهرمانی را خوب بلدند هم تجربه های بسیاری در مسیر قهرمانی دارند. شاید امروز کاپیتان سابق و سرمربی کنونی آنها نقش همان دکتر قصه ی آقا محمد را داشته باشد.

نمایش کم نقص استقلال با ارائه یک بازی حساب شده در مقابل فولاد نشان دهنده تزریق انگیزه و روحیه شکست ناپذیری به پیکره کم جانشان بود. کاری که انجامش در این فرصت کم نشان از عزم راسخ اسطوره برای موفقیت دارد.

حالا آبی دلان امیدوار به تجویز موفقیت آمیز ۷ محبوبشان هستند تا مثل جانباز بزرگ کشورمان که بعد از آن اتفاق ناگوار دوباره به مسیر افتخار آفرینی برگشت، آنها هم بتوانند به جایگاه واقعی خودشان برسند.

وقتی بزرگی در خون ما باشد هیچ مشکلی نمی تواند ما را کوچک کند.

نویسنده: امیر دادوند