مقتدی صدر در عراق به دنبال چیست و چرا کناره گیری کرد؟
روز گذشته با خبر کناره گیری مقتدی صدر، آتش آشوب چند ماهه عراق برافروخته شد و جریان صدر کاخ ریاست جمهوری را اشغال کردند.
اینتیتر – سحر سادات زمانی؛ نزدیک به ده ماهی است که از انتخابات پارلمانی عراق می گذرد. در این انتخابات ائتلاف سیاسی مقتدی صدر بیشترین آرا را کسب کرد اما آرا به حدی نبود که این جریان بتواند دولت مستقل خود را تشکیل دهد. از آذر سال گذشته که نتایج انتخابات پارلمانی عراق مشخص شد تاکنون روند سیاسی این کشور تعطیل شده و تشکیل دولت به تاخیر افتاده است.
در این چند ماه آشوب هایی در عراق به پا شده است. آشوب هایی که به گفته ی کارشناسان علت آن بی اعتمادی و درگیری میان احزاب سیاسی عراق است. در یک ماه گذشته جریان صدر فعالیت هایی اعتراضی و تظاهراتی را برای یکدست کردن پارلمان انجام داده است. فعالیت های جریان صدر چندان مورد حمایت های داخلی و خارجی قرار نگرفته است. به عنوان مثال حمله صدری ها به ساختمان دستگاه قضایی برای تصرف آن و واکنش قابل توجه و قوی رییس دستگاه قضایی که منجر به عقب نشینی صدری ها و حتی محکومیت هایی در داخل و خارج کشور علیه این گروه شد.
همچنین روز گذشته نیز بیانیه آیت الله حائری ضربه آخر را به گروه صدر وارد کرد و به دنبال این بیانیه مقتدی صدر از فعالیتهای سیاسی کناره گیری کرد از بسته شدن تمامی دفاتر و نهادهای وابسته به جریان صدر خبر داد.
در بیانیه آیت حائری آمده است: بر همه مومنان لازم است که از، ولی فقیه، رهبر انقلاب اسلامی، حضرت آیت الله العظمی سید علی خامنه‌ای (دام ظله) اطاعت کنند چرا که ایشان بهترین و شایسته‌ترین شخص برای رهبری امت و اداره مبارزه با نیروهای ستمگر و مستکبر در این شرایط هستند که نیروهای کفر و شر ضد اسلام محمدی اصیل هم قسم شده اند.
بر فرزندان دو شهید صدر که رحمت خدا بر آن دو باد، لازم است که بدانند که علاقمندی به آن دو شهید اگر با ایمان به روش آن دو در عمل صالح و با پیروی واقعی از اهداف آن دو همراه نباشد، کفایت نخواهد کرد و بدانند که مجرد ادعا یا نسبت خویشاوندی به آن دو شهید کفایت نمی‌کند و هر کس تلاش کند به نام آن دو شهید بین فرزندان امت و مذهب تفرقه بیندازد یا به نام آن دو رهبری را بر عهده گیرد در حالی که فاقد درجه اجتهاد و دیگر شرایط قید شده در رهبری شرعی است، در واقع صدری نخواهد بود هرچند چنین ادعایی کند یا نسبتی داشته باشد.
همه مومنان را به حمایت از الحشد الشعبی مقدس سفارش می کنم و همه باید از آن به عنوان نیرویی مستقل که در دیگر نیرو‌ها وارد نشده است، حمایت و آن را تایید کنند.
مقتدی صدر در پاسخ به این بیانیه با تاکید بر اینکه بیانیه آیت الله حائری به اراده خود وی نبوده، اظهار داشت: «بسیاری از جمله آقای حائری (دام ظله) گمان می کنند که این رهبری به لطف یا به دستور آنها به دست آمده است؛ نه، این در اول به لطف پروردگارم و از فیض پدرم (قدس سره) است که از عراق و مردم آن دست نکشید.
من هرگز ادعای عصمت یا اجتهاد و حتی رهبری را نکردم بلکه من (تنها) امرکننده به معروف و نهی کننده از منکر هستم.
من چیزی نخواستم جز این که تحریفی را اصلاح کنم که عامل اصلی آن، نیروهای سیاسی شیعه به عنوان اکثریت بودند و چیزی نخواستم جز این که آنها را به ملتشان نزدیک کنم.
صدر همچنین افزوده است که همگان را از تعهداتشان معاف کرده و “اگر فوت کردم یا کشته شدم برای من فاتحه بخوانید.”»
کناره گیری صدر از فعالیت های سیاسی از روز گذشته شرایط عراق را بحرانی تر کرد و حامیان جریان صدر به دنبال کناره گیری و بیاینه او وارد منطقه سبز بغداد شدند و مقر هیات دولت را اشغال کردند. پس از تظاهرات صدری ها، مقتدی صدر اعلام اعتصاب غذا کرد. ناآرامی های در عراق باعث شد تا نخست وزیر این کشور از تعلیق فعالیت کابینه خبر دهد. همچنین فرمانده عملیات مشترک ارتش عراق هر گونه تردد در بغداد را ممنوع اعلام کرد.
اما خبرهای امروز حاکی از این است که مقتدی صدر در یک کنفرانس مطبوعاتی کوتاه ضمن انتقاد شدید از اقدامات حامیانش طی روز گذشته به آنها یک ساعت فرصت داد تا از منطقه سبز بغداد خارج شوند. حامیان صدر پس از سخنرانی او خروج از منطقه سبز را آغاز کردند و به دنبال آن فرماندهی عملیات مشترک عراق نیز در بیانیه ای لغو مقررات ممنوعیت آمد و شد در بغداد و دیگر استان‌های عراق را اعلام کرد.
درباره مقتدی صدر
مقتدی صدر متولد سال ۱۹۷۳ میلادی در شهر نجف است. او روحانی شیعه و سیاستمدار عراقی است و از رهبران شیعیان عراق به شمار می رود. مقتدی فرزند سید محمد صدر است. پدر او به همراه دو پسرش در دوران حکومت حزب بعث به ریاست صدام حسین در دهه ۱۹۹۰ ترور و کشته شدند.
مقتدی صدر نیز همانند پدرش مخالف صدام حسین بود و پس از ترور پدرش زندگی مخفیانه ای داشت. او در حوزه علمیه نجف تحصیل کرده است. پس از سقوط صدام، مقتدی صدر فعالیتهای سیاسی خود را به صورت جدی آغاز کرد و اشخاص مهم و تاثیرگذاری را سازماندهی و اطراف خود جمع کرد. او با تدوین مرامنامه ای که در آن به لزوم تشکیل حکومتی بر اساس احکام اسلامی و اقامه حدود شرعی برای آینده عراق تأکید شده وارد صحنه سیاسی و اجتماعی این کشور شد.
صدر مخالف حضور نیروهای خارجی در عراق است و در زمان حضور آمریکایی ها چالش های فراوانی داشته است. آمریکایی ها بارها به دنبال دستگیری و حتی ترور او بوده اند.
اما نکته جالب درباره صدر این است که در این سالها تاکنون چندین بار از فعالیت سیاسی کناره گیری کرده است. حال باید دید که آیا آخرین کناره گیری او، واقعا آخرین کناره گیری او می شود.
