هشدار روانشناسان در مورد خودکشی رزیدنت‌ها
پزشک شدن به خصوص در یکی از رشته‌های تخصصی آمال و آرزوی بسیاری از کودکی است اما اکنون نارضایتی دستیاران تخصصی پزشکی، میزان بالای افسردگی در میان آنها و اخبار شوکه‌کننده خودکشی آنها نشان می‌دهد که نیاز است برای رفع این مساله چاره‌اندیشی قانونی و درخور داشت.
به گزارش اینتیتر به نقل از تعادل، پزشک شدن به خصوص در یکی از رشته‌های تخصصی آمال و آرزوی بسیاری از کودکی است اما اکنون نارضایتی دستیاران تخصصی پزشکی، میزان بالای افسردگی در میان آنها و اخبار شوکه‌کننده خودکشی آنها نشان می‌دهد که نیاز است برای رفع این مساله چاره‌اندیشی قانونی و درخور داشت. همچنین مطالعات نشان می‌دهد حدود ۳۰ درصد دستیاران تخصصی پزشکی به خودکشی فکر کرده‌اند. دستیاران پزشکی در یکی از رشته‌های ۲۷ گانه تخصصی شامل تخصص‌های کودکان، پاتولوژی، ارولوژی، ارتوپدی، زنان و زایمان، مغز و اعصاب، داخلی، بیماری‌های عفونی، قلب و عروق، پوست، بیهوشی، جراحی عمومی، جراحی مغز و اعصاب، چشم پزشکی، آنکولوژی، رادیولوژی، روانپزشکی، گوش، حلق و بینی، پزشکی هسته‌ای، طب کار، طب فیزیکی و توانبخشی، طب اورژانس، پزشکی ورزشی، جراحی قلب و عروق، جراحی قفسه صدری، پزشکی قانونی و پزشکی اجتماعی تحصیل می‌کنند تا آینده سلامت کشور را به دست بگیرند. اما واقعیت‌های جامعه نشان می‌دهد گروهی که باید سکان آینده نظام سلامت ایران را به دست گیرند، خود دچار مشکلات متعدد از جمله
نا امیدی و افسردگی هستند. آینده روشنی را پیش روی خود نمی‌بینند و این ناراحتی را به اشکال مختلف مانند مهاجرت، تغییر شغل، بی‌انگیزگی در خدمت و در نهایت اقدام خودکشی بروز می‌دهند.
۳۰ درصد دستیاران پزشکی
به خودکشی فکر می‌کنند
«دکتر وحید شریعت» رییس انجمن علمی روانپزشکان ایران در این مورد به ایرنا گفت: مشاهدات میدانی نشان می‌دهد میزان خودکشی به‌طور کلی در کل جمعیت کشور افزایش پیدا کرده اما به‌طور خاص در بین دستیاران پزشکی این افزایش بسیار بیشتر از جمعیت عمومی است. این موضوع را آمارهای خودکشی دستیاران پزشکی که رسانه‌ای شده و مطالعاتی که در بین خود دستیاران پزشکی در مورد فکر خودکشی انجام شده ثابت می‌کند و قابل انکار نیست. او افزود: نتایج تحقیقی که خانم دکتر فهمیه سعید استادیار گروه روانپزشکی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی در سال ۱۴۰۱ بر روی تعدادی از رزیدنت‌ها انجام داد، نشان داد حدود ۳۰ درصد دستیاران پزشکی به خودکشی فکر کرده‌اند. این آمار حتی اگر قابل تعمیم نباشد به هر حال تخمینی از وضعیت موجود را نشان می‌دهد.
خودکشی ۱۶ دستیار تخصصی
در یک سال گذشته
دکتر شریعت ادامه داد: مهم‌تر از نتایج این تحقیق تعداد دستیاران پزشکی هستند که خودکشی موفق داشته‌اند. آماری که سازمان نظام پزشکی اعلام کرده نشان می‌دهد در یکسال گذشته ۱۶ دستیار تخصصی خودکشی کرده‌اند البته وزارت بهداشت حتما آمار دقیق‌تر و بیشتری دارد اما متاسفانه این آمار را محرمانه می‌دانند و اعلام نمی‌کنند. اشکال مهمی که در کشور وجود دارد این است که هر زمان مشکلی پیش می‌آید قبل از هر کاری آمارها را محرمانه می‌کنند یا سریع تکذیب می‌کنند. رییس انجمن علمی روانپزشکان افزود: شاخص آمار خودکشی بر مبنای تعداد در صدهزار نفر در سال است. اگر آمار ۱۶ خودکشی موفق رزیدنت‌ها را در یکسال اخیر مبنا قرار دهیم. با توجه به جمعیت حدود ۱۵ هزار نفری رزیدنت‌های کشور آمار خودکشی رزیدنت‌ها در ایران حدود ۱۰۰ در صدهزار نفر می‌شود. این آمار در جمعیت عمومی بر اساس آمار رسمی پزشکی قانونی ۶.۵ در صد هزار نفر است البته تخمین‌های غیر رسمی این میزان را حدود ۱۰ در صدهزار نفر نشان می‌دهد.
مهم‌ترین دلیل خودکشی ناامیدی است
رییس انجمن علمی روانپزشکان ایران گفت: افزایش خودکشی در بین رزیدنت‌ها عوامل مختلفی دارد اما به نظر من مهم‌ترین مساله ناامیدی است. واقعیت‌های جامعه نشان می‌دهد یک فضای ناامیدی به چشم می‌خورد. این موضوع در بین پزشکان جوان هم وجود دارد. بسیاری از پزشکان بعد از سال‌ها تحصیل و سختی‌های زیاد، آینده روشنی را پیش روی خود نمی‌بینند. علاوه بر مشکلات اقتصادی و اجتماعی، جامعه پزشکی با هجمه‌ها و تصمیمات عجیب و غریب و غیر کارشناسی از سوی نهادهای سیاست‌گذار از جمله شورای عالی انقلاب فرهنگی مواجه می‌شوند. تصمیماتی مانند افزایش غیرکارشناسی و دو برابری ظرفیت پذیرش رشته‌های پزشکی یا پذیرش دانشجوی تخصصی پزشکی از مقطع دیپلم که با وجود مشکلات شغلی پزشکان باعث ناامیدی بیشتر آنها می‌شود. دکتر شریعت ادامه داد: این تصمیمات نشان‌دهنده بی‌تدبیری است و در عین حال برخی از مسوولان درک درستی از مشکلات پزشکان ندارند. این تصمیمات همزمان با سختی‌های شغلی رزیدنت‌ها و حقوق و درآمد بسیار پایین آنها، باعث می‌شود که آینده روشنی پیش رو نداشته باشند و به سمت ناامیدی و خودکشی سوق داده شوند. او گفت: در این شرایط تصور کنید یک دستیار پزشکی درگیر یکسری مشکلات شخصی، اقتصادی، عاطفی و افسردگی هم قرار بگیرد، در این صورت احتمال اینکه به خودکشی فکر کند و دست به خودکشی بزند بیشتر می‌شود. در مقابل این واقعیت نگران‌کننده، مشکل دیگر این است که در وزارت بهداشت و نهادهای مسوول با جو انکار و تکذیب مواجه هستیم. در جلسات و کمیته‌هایی که برای بررسی این موضوع تشکیل شده، شاهد این هستیم که مسوولان وزارت بهداشت این مساله را انکار می‌کنند و آن را زاییده فضای مجازی می‌دانند و به جای ارایه راهکار به فضای مجازی حمله می‌کنند.
رییس انجمن علمی روانپزشکان ایران افزود: بعد از این همه سر و صدا در رسانه‌ها درباره خودکشی رزیدنت‌ها بالاخره یک جلسه کارشناسی گذاشتند و از انجمن علمی روانپزشکان هم دعوت کردند اما در این جلسه از بین مسوولان ارشد وزارت بهداشت فقط معاون آموزشی شرکت کرد و از معاونت‌های درمان، بهداشت و دانشجویی حتی در حد مدیرکل هم کسی شرکت نکرد که نشان می‌دهد اصلا این موضوع برای آنها اهمیتی ندارد. مسوولان وزارت بهداشت حتی حاضر نیستند از واژه «خودکشی» استفاده کنند یا در این زمینه صحبت کنند. به جای خودکشی می‌گویند رفتارهای خود آسیب‌رسان.
