بررسی دو فیلم مهمی که به قشر فرودست جامعه در دهه نود می پرداختند

در دهه نود دو فیلم مهم برای قشر فرودست جامعه ساخته شد ، ابد یک روز و شنای پروانه دو فیلمی که با رویکردهای متفاوتی به موضوع فقر پرداختند.

به گزارش اینتیتر به نقل از سینماباز، در ابد یک روز اعتیاد و فقر یک خانواده را می بینیم که دختر خانواده مجبور میشود برای رهایی از این مشکل با خانواده ای وصلت کند که باب میلش نیست در شنای پروانه با اینکه فضای جنوب شهر را شاهد هستیم اما کارگردان از منظر دیگری به موضوع فقر نگاه میکند تجاوز و انتقام محوریت اصلی شنای پروانه است . فقر در قصه هر دو کار باعث میشود تا حوادث قصه شروع شود.

هر دو فیلم به خوبی توانستند فضای تلخ خیابان های جنوب شهر تهران را به تصویر بکشند به همین دلیل ارتباط مخاطبین با فضای دراماتیک هر دو کار بسیار زیاد است . اگر در نگاه کلی تر ابد یک روز و شنای پروانه هم را بررسی کنیم متوجه میشویم تلخی قصه شنای پروانه بیشتر از ابد یک روز است چون با یک قتل شروع میشود اما در ابد یک روز با امید فیلم تمام میشود.

پس از این دو کار ، چند سریال و فیلم مشابه شان ساخته شد ولی هیچ کدام از آنها نتوانستند مثل این دو فیلم با مخاطبین ارتباط برقرار کنند چون نگاه این دو فیلمساز ، نگاه صادقانه ای به فقر است.

بازی بازیگران در این دو کار بسیار متفاوت تر از کارهای قبلی شان مثلا در ابد با نوید محمد زاده و پیمان معادی کاملا متفاوت طرف هستیم و در شنای پروانه با امیر آقایی و جواد عزتی کاملا متفاوتی شاهد هستیم البته شخصیت پردازی بی نظیری فیلمنامه نویس این دو کار هم نوشته بودند در کنار آن کاراکترهایی این بازیگران در این دو کار بازی کردند که قبلا تجربه نکرده اند ، هدایت درست کارگردان باعث شد بازی های درخشانی به یادگار بگذارند.

هر دو فیلمساز ، در اولین فیلم خودشان به موضوع فقر در تهران معاصر پرداختند نمیتوان گفت تقلیدی در این دو کار دیده میشود چون موضوعیت و شخصیت پردازی هر دو کار کاملا متفاوت است .

ابد یک روز و شنای پروانه دو فیلم ماندگار دهه نود است.