اعتراف ترسناک حسام نواب صفوی: مادرم را من کشتم

حسام نواب صفوی، بازیگر شناختهشده سینما و تلویزیون، در گفتوگوی صریح خود با مجید واشقانی در برنامه «رک»، به یکی از تلخترین لحظات زندگیاش پرداخت و با چشمانی اشکبار اعتراف کرد که حاشیهها و اشتباهات شخصیاش عامل مرگ مادرش بوده است.
به گزارش اینتیتر، حسام نواب صفوی، بازیگر شناختهشده سینما و تلویزیون، در گفتوگوی صریح خود با مجید واشقانی در برنامه «رک»، به یکی از تلخترین لحظات زندگیاش پرداخت و با چشمانی اشکبار اعتراف کرد که حاشیهها و اشتباهات شخصیاش عامل مرگ مادرش بوده است. این مصاحبه، که اخیراً از شبکههای اجتماعی و پلتفرمهای ویدیویی پخش شده، موجی از همدردی و بحث را در میان مخاطبان برانگیخته.
نواب صفوی در این برنامه، که بر پایه گفتگوهای رک و بیپرده بنا شده، با صدایی لرزان گفت: «به دلیل کارهایی که من انجام دادم و اشتباهاتی که مرتکب شدم، مادرم دق کرد و من مادرم را کشتم. از آن روز، دیگر زندگی نکردم و همیشه با عذاب وجدان اموراتم را سر کردم. هیچگاه خودم را نمیبخشم و این بار گناه روی دوش من است.» وی افزود: «حاشیهها و قضاوتهای ناعادلانه درباره زندگیام، او را از غصه دق کرد و من باعث مرگ مادرم شدم.» این اعتراف احساسی، که با بغض و سکوت همراه بود، نوستالژی مخاطبان سریالهای محبوب وی مانند «نیسان آبی» و «دلنوازان» را با درد شخصیاش درهم آمیخت.
نواب صفوی همچنین به شایعهای قدیمی درباره ادعای یک خانم هوادار پاسخ داد که سالها پیش مدعی شده بود وی خانهاش در محمودآباد را از چنگش درآورده است. وی با قاطعیت اظهار داشت: «این خانم از هواداران من بود و دچار بیماری مغزی شد. ادعای او مبنی بر اینکه من خانه ۶۰ متریاش را تصاحب کردم، صحت ندارد. من نیازی به چنین خانهای نداشتم؛ خانه خودم آنقدر بزرگ است که به املاک دیگران چشم طمع ندارم. اما این حاشیهها حسابی مادرم را ناراحت کرد و من را به این باور رساند که قاتل او هستم.» این بخش از مصاحبه، که با شوخیهای تلخ همراه بود، به بحثهای کاربران در فضای مجازی دامن زد و بسیاری از آن را نشانهای از فشارهای روانی بر چهرههای هنری دانستند.
حسام نواب صفوی، متولد ۱۳۵۴ در تهران، با نقشهای ماندگار در سریالهایی چون «خط قرمز» و «نیسان آبی» به شهرت رسید و اخیراً در نمایشهای تئاتری مانند «بلدوزر» درخشیده است. این اعتراف، که بخشی از برنامه «رک» به کارگردانی مجید واشقانی است، نه تنها زندگی شخصی وی را روشن کرد، بلکه بر اهمیت حمایت روانی از هنرمندان در برابر حاشیهها تأکید ورزید.