نقد مسعود فراستی بر فیلم «مأموریت غیرممکن – روزشمار نهایی»؛ وقتی اکشن فراتر از نوستالژی نمی‌رود

به گزارش اینتیتر،  مسعود فراستی، منتقد برجسته سینما، در تازه‌ترین بررسی خود به آخرین قسمت مجموعه «مأموریت غیرممکن» با بازی تام کروز پرداخته است. این فیلم، که هشتمین شماره از این فرانچایز به شمار می‌رود، با نام «روزشمار نهایی» عرضه شده و به گفته فراستی، عملاً نقطه پایانی روندی است که مدت‌هاست توان سرگرم کردن مخاطب را از دست داده است.

فراستی با تأکید بر سن و توان جسمانی تام کروز، عنوان می‌کند که بدلکاری‌های حیرت‌آور او دیگر تأثیر گذشته را ندارند و حتی تکرار مداوم این صحنه‌ها، از دویدن با ماشین‌ها گرفته تا پرش از ارتفاعات و آویزان شدن به هواپیماها، برای مخاطب خسته‌کننده شده است. وی این روند را «کاریکاتوری از گذشته» می‌داند و اشاره می‌کند که فیلم با اتکا به نوستالژی، تلاش می‌کند کمبود جذابیت داستانی و شخصیت‌پردازی را پوشش دهد، اما این رویکرد به دلیل عقب‌ماندگی در برابر تکنولوژی و تفکر مدرن، موفق نیست.

از نظر فراستی، شخصیت‌ها در این قسمت به تیپ‌هایی سطحی تبدیل شده‌اند و ارتباط عاطفی قابل قبولی با مخاطب شکل نمی‌گیرد. حتی رابطه عاشقانه شخصیت اصلی با زن فیلم، به شدت کم‌رنگ و فاقد عمق است و نقطه اوج داستانی برای او ایجاد نمی‌کند. وی همچنین به نقد شخصیت شرور فیلم اشاره کرده و می‌گوید که حضور او تقریباً بی‌اثر است و تهدید واقعی ایجاد نمی‌کند.

فراستی معتقد است که بزرگ‌ترین ضعف فیلم در تمرکز بیش از حد بر اکشن محض و بی‌توجهی به روایت داستان و شخصیت‌ها است. او توضیح می‌دهد که صحنه‌های اکشن طولانی، صرفاً نمایش توانایی‌های تام کروز هستند و به روایت داستان کمکی نمی‌کنند؛ این روند باعث شده است که حتی پایان‌بندی فیلم، شامل مرگ شخصیت‌ها و تلاش برای نجات جهان، تأثیرگذار و پرتعلیق نباشد.

در مجموع، فراستی «مأموریت غیرممکن – روزشمار نهایی» را فیلمی می‌داند که نه سرگرم‌کننده است و نه به مخاطب تجربه هنری ارائه می‌دهد. او نتیجه می‌گیرد که این قسمت، برخلاف نسخه‌های موفق گذشته، به جای نوآوری و جذابیت، در دام تکرار و نمایش توانایی‌های فیزیکی بازیگر اصلی افتاده و نمی‌تواند انتظارات مخاطبان مدرن را برآورده کند.