چهارمین نشست نسبت یابی حکمرانی و امر آموزش عمومی برگزار شد

به گزارش اینتیتر، عصر روز دوشنبه چهارمین نشست از سلسله نشست های نسبت یابی حکمرانی و امر آموزش عمومی با موضوع جستاری در مفهوم شناسی دانش حکمرانی و بررسی وجوه اشتراک و افتراق آن با مدیریت دولتی ، با همکاری اندیشکده مرآت و مرکز نوآوری امید در محل کارستان بهارستان با هدف بررسی مفاهیم پایه حکمرانی و تبادل نظر میان دانشجویان، فعالان تربیتی و کنشگران برگزار شد.

در فاز اول سلسله نشست های نسبت حکمرانی و آموزش عمومی بررسی مفاهیم پایه حکمرانی، نشستی مهم با حضور آقای دکتر ایمانی، عضو هیئت علمی و معاون علمی دانشکده تازه تأسیس حکمرانی دانشگاه تهران، برگزار شد. این جلسه با جلب توجه فعالان و کنشگران تربیتی، نمایانگر اهمیت فزاینده موضوع حکمرانی در ایران و ضرورت آموزش عمومی در این زمینه بود. 

این نشست با هدف بررسی عمیق‌تر مفهوم حکمرانی و ضرورت مشارکت عمومی در اداره امور به کار خود ادامه داد. دکتر حسین ایمانی با تأکید بر اهمیت انتقاد سازنده در سیستم‌های حکومتی، خواستار توجه هرچه بیشتر افراد به مسئولیت‌های اجتماعی‌شان شد. وی با بیان اینکه تغییرات در حکمرانی باید از خود ما آغاز شود، خاطرنشان کرد که این جلسات می‌توانند امید را در میان کنشگران زنده نگه دارند. 

مفهوم حکمرانی و تاریخچه آن 

دکتر ایمانی با اشاره به ریشه‌های تاریخی حکمرانی، توضیح داد که این مفهوم از دوران باستان وجود داشته است. وی به ادبیات آکادمیک در این زمینه اشاره کرد و گفت که از دهه ۹۰ میلادی به بعد، مفهوم «گاورننس» به طور فزاینده‌ای در پژوهش‌های دانشگاهی مورد توجه قرار گرفته است. او به مدارس معتبر مانند مدرسه جان کندی در دانشگاه هاروارد و دیگر نهادهای آموزشی در کشورهای توسعه‌یافته نیز اشاره کرد که به‌طور تخصصی به موضوع حکمرانی می‌پردازند. 

ضرورت ایجاد دانشکده حکمرانی 

دکتر ایمانی ضمن تأکید بر اهمیت احیای مفهوم حکمرانی در ایران، به تأسیس دانشکده حکمرانی دانشگاه تهران در سال ۱۴۰۰ اشاره کرد. این اقدام به عنوان یک پیشگام در زمینه آموزش حکمرانی در کشور، نشانه‌ای از تلاش‌های مداوم برای توسعه این علم در ایران است. رئیس محترم دانشگاه، جناب دکتر مقیمی، نیز با نگاهی باز و توسعه محور به این مسئله، زمینه را برای پیشرفت‌های آتی فراهم کرده است.

ویژگی‌های حکمرانی مطلوب

از دیگر نکات مهم مطرح‌شده توسط دکتر ایمانی، این بود که حکمرانی نه تنها به معنای مدیریت بالادستی نیست، بلکه باید به صورت مشارکتی و از طریق همکاری تمامی عناصر جامعه از جمله دولت، بخش خصوصی، و جامعه مدنی انجام شود. وی به ضرورت هم‌افزایی این ارکان در فرآیند حکمرانی پرداخت و گفت که تمامی این بازیگران موظفند در تصمیم‌گیری‌ها شرکت کنند. 

انتقاد از مشکلات موجود 

این استاد دانشگاه همچنین به انتقادات عمومی از وضعیت موجود حکمرانی اشاره کرد و گفت که انتظار معجزه‌ای از حکمرانان، به جای تلاش برای تغییر، غیر منطقی است. وی تأکید کرد که ما باید خود به سمت ایجاد تغییرات مثبت حرکت کنیم و نه اینکه منتظر بهبود وضع باشیم. 

تفاوت‌های مفهومی: حکمرانی و حکومت 

در پایان، دکتر ایمانی به تفاوت‌های کلیدی بین مفاهیم حکمرانی و حکومت پرداخت و گفت که واژه «حکمرانی» به معنای همکاری و تعامل است، در حالی که «حکومت» به مفهوم تصمیم‌گیری یکطرفه و سلسله‌مراتبی اشاره دارد. این توضیحات به حاضرین کمک کرد تا درک بهتری از نقش و اهمیت حکمرانی در عصر حاضر پیدا کنند. 

نشست «حکمرانی با آموزش عمومی» به وضوح نشان داد که وجود خود آگاهی و مسئولیت اجتماعی در میان اعضای جامعه، کلید تحقق حکمرانی مطلوب است. این جلسه پلی برای همکاری‌های آتی میان دانشگاهیان و کنشگران اجتماعی ایجاد کرد و نشانه‌ای از عزم جدی جامعه برای تغییرات مؤثر در نظام حکمرانی ایران بود.