معرفی کتاب کوری
کوری روایتی از یک اپیدمی وحشتناک دارد. اپیدمی ای که ذات واقعی انسان ها را نشان می دهد. با معرفی کتاب کوری همراه باشید تا با جنبه های تاریکی انسانی آشنا شوید.
اینتیتر – مریم آهنگری؛ اپیدمی به عنوان واژه ای ترسناک در فرهنگ لغات جهانی شناخته می شود. خصوصا اگر این اپیدمی در مورد یک بیماری باشد. به عنوان مثال آنچه که در این دو سال اخیر با وجود کرونا تجربه کردیم، نمونه ای از اتفاقات تلخ و دردناک تاریخی است که در آینده مانند طاعون از آن یاد خواهد شد.
بیشتر بخوانید:
کتاب کوری اما، جنس متفاوتی از اپیدمی را روایت می کند. اپیدمی که منجر به کوری انسان ها می شود. عواقب این اپیدمی غیرقابل باور است. انسان هایی که در ظاهری متمدنانه زندگی می کردند، ناگهان قدرت بیناییشان را از دست داده و به حیواناتی که تنها در پی ارضا کردن نیازهای اولیه شان هستند، تبدیل می شوند.
ژوزه ساراماگو، نویسنده این کتاب، داستان دنیایی را ترسیم می کند که با یک اتفاق پیش بینی نشده مواجه می شود و برای حل آن در ناتوانی مطلق به سر می برد.
در دنیای ژوزه ساراماگو تنها یک فرد بینا وجود دارد تا شدت رذالت انسان ها را تماشا کند. او خیانت، دروغ، دزدی و قتل را در میان انسان هایی که در یک آن، کور شده اند، می بیند. ما نیز از دریچه دید او با جنبه های تاریک انسانی که سالیان سال است در پی انکارشان هستیم، آشنا می شویم. نکته جالبی که کتاب قصد دارد به ما بگوید این است که گویی باید کور بود تا واقعیت وجودی انسان را دید. انسانی که تنها به فکر خواسته های خویش است و در نهایت خودخواهی همه چیز را ویران می کند.
ساراماگو با یک داستان روان و خوش فرم، ابعاد انسانی را با جزییات به تصویر می کشد و شخصیت هایی را در این کتاب خلق می کند که خواننده به راحتی می تواند با آنها ارتباط بگیرد. جامعه ای که ساراماگو در کوری به نمایش میگذارد، فقط جنبه های تاریک از انسان ها را نشان نمی دهد بلکه تصویری خاکستری را از آنها ارائه می دهد. همین امر نیز موجب باورپذیر بودن داستان کوری می شود.
ژوزه ساراماگو رمان کوری را در سال ۱۹۹۵ منتشر کرد و در سال ۱۹۹۸ جایزه نوبل ادبیات را برای این کتاب به دست آورد. کوری داستانی تلخ اما رشد آور دارد. امیدواریم از مطالعه این کتاب لذت ببرید.
