دیلی تلگراف: موشک‌های ایرانی در جریان جنگ ۱۲روزه اخیر، به‌طور مستقیم به پنج تأسیسات نظامی اسرائیل اصابت کرده‌اند
گزارش دیلی تلگراف براساس داده های راداری: این اصابت‌ها پیشتر گزارش نشده / این اهداف شامل یک پایگاه هوایی مهم، یک مرکز گردآوری اطلاعات و یک پایگاه لجستیکی بوده‌اند / این حملات به تأسیسات نظامی جدا از ۳۶ اصابتی است که پیشتر گزارش شده و موشک‌های ایرانی توانسته‌اند از سامانه‌های پدافندی اسرائیل عبور کنند
به گزارش اینتیتر به نقل از انتخاب، در ادامه این مطلب آمده است: مقام‌های اسرائیلی این حملات را علناً اعلام نکرده‌اند و به دلیل قوانین سخت‌گیرانه سانسور نظامی، امکان گزارش آن‌ها از داخل کشور وجود ندارد.
این حملات، جنگ لفظی میان دشمنان را پیچیده‌تر خواهد کرد.
این داده‌های تازه توسط پژوهشگرانی از دانشگاه ایالتی اورگن در ایالات متحده که در استفاده از داده‌های ماهواره‌ای راداری برای شناسایی خسارت‌های جنگی تخصص دارند، در اختیار تلگراف قرار گرفته است.
بر اساس این داده‌ها، پنج تأسیسات نظامی که پیش از این گزارش نشده بودند، هدف شش موشک ایرانی در شمال، جنوب و مرکز اسرائیل قرار گرفته‌اند. این اهداف شامل یک پایگاه هوایی مهم، یک مرکز گردآوری اطلاعات و یک پایگاه لجستیکی بوده‌اند.
نیروهای ارتش اسرائیل در پاسخ به پرسش تلگراف در روز جمعه، از اظهارنظر درباره نرخ رهگیری موشک‌ها یا خسارات واردشده به پایگاه‌های خودداری کردند.
سخنگوی ارتش اسرائیل گفت: «آنچه می‌توانیم بگوییم این است که تمامی واحدهای مربوطه در طول عملیات، تداوم عملکرد خود را حفظ کردند».
این حملات به تأسیسات نظامی جدا از ۳۶ حمله‌ای است که پیشتر گزارش شده و موشک‌های ایرانی توانسته‌اند از سامانه‌های پدافندی اسرائیل عبور کنند و خسارات چشم‌گیری به زیرساخت‌ها وارد سازند.
تحلیل روزنامه تلگراف نشان می‌دهد که تعداد موشکی که از سامانه‌های پدافندی عبور کردند، در هشت روز نخست جنگ ۱۲روزه، به‌طور پیوسته افزایش یافته است.
به گفته کارشناسان، دلایل این موضوع روشن نیست اما می‌تواند شامل سهمیه‌بندی موشک‌های رهگیر به دلیل محدودیت ذخایر موجود در اسرائیل، بهبود تاکتیک‌های شلیک توسط ایران و احتمال استفاده از موشک‌های پیشرفته‌تر باشد.
گرچه سامانه «گنبد آهنین» معروف‌ترین سامانه دفاعی اسرائیل است، اما در اصل برای مقابله با پرتابه‌های کوتاه‌برد مانند خمپاره‌ها طراحی شده و تنها بخشی از سیستم پدافندی «لایه‌ای» اسرائیل به‌شمار می‌آید.
در سطح میانی این سیستم، سامانه «دیوید اسلینگ» (David’s Sling) قرار دارد که برای رهگیری پهپادها و موشک‌هایی با برد تا ۳۰۰ کیلومتر بهینه‌سازی شده است. در بالاترین سطح، سامانه «ارو» (Arrow) قرار دارد که موشک‌های بالستیک دوربرد را پیش از ورود مجدد به جو رهگیری می‌کند.
نکته مهم این است که سامانه‌های اسرائیل در طول جنگ ۱۲روزه توسط دو سامانه پدافندی زمینی THAAD ایالات متحده و سامانه‌های رهگیر دریایی مستقر در شناورهای آمریکایی در دریای سرخ نیز پشتیبانی می‌شدند.
برآوردها نشان می‌دهد که ایالات متحده دست‌کم ۳۶ موشک رهگیر THAAD در طول جنگ شلیک کرده که هزینه هر کدام حدود ۱۲ میلیون دلار است.
در اسرائیل – با جمعیتی متراکم و تنها ۹.۷ میلیون نفر – نفوذ موشک‌ها از میان سامانه‌های مشهور دفاعی کشور، شوک‌آور بوده است؛ تا جایی که مقامات ناگزیر شدند هشدارهایی صادر کنند مبنی بر اینکه این سامانه‌ها «غیرقابل نفوذ» نیستند.
۱۵هزار نفری که بی‌خانمان شده‌اند، به‌ویژه به‌دلیل اسکانشان در هتل‌ها، به‌وضوح در دید عموم قرار گرفته‌اند و محدودیت مسکن در رسانه‌ها به‌طور آزادانه گزارش شده است.
با این حال، در داخل کشور نیز تردیدهایی فزاینده نسبت به احتمال اصابت موشک‌ها به اهداف نظامی به‌وجود آمده است.
راویو دراکر، یکی از سرشناس‌ترین روزنامه‌نگاران کانال ۱۳ اسرائیل، هفته گذشته گفت: «موشک‌های [ایرانی] زیادی به پایگاه‌های ارتش اسرائیل، به سایت‌های استراتژیک اصابت کردند که تا همین امروز درباره آن‌ها گزارشی منتشر نکرده‌ایم... این موضوع باعث شده مردم متوجه دقت بالای ایرانی‌ها و میزان خسارتی که در بسیاری مکان‌ها وارد کردند، نباشند».
کوری شر، پژوهشگر دانشگاه ایالتی اورگن، گفت که تیم او در حال تهیه یک ارزیابی کامل‌تر از خسارات موشکی در ایران و اسرائیل است و این یافته‌ها طی حدود دو هفته آینده منتشر خواهد شد.
او گفت داده‌های راداری که برای ارزیابی خسارت استفاده کرده‌اند، تغییرات در ساختارهای محیط‌زیستی و شهری را برای شناسایی انفجارها اندازه‌گیری می‌کند، اما تأیید قطعی اصابت‌ها مستلزم گزارش‌های میدانی از محل تأسیسات نظامی یا تصاویر ماهواره‌ای است.
